คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
นล

ข้อกฎหมายที่คู่ความทูลเกล้า ฯถวายฎีกาอ้างขึ้นมานั้นจะต้องแสดงไว้อย่างชัดเจนมิฉะนั้นศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้

การชิงทรัพย์ประกอบด้วยลักษณฉกรรจ์ แต่อย่างหนึ่งอย่างใดตาม ม.293 หรือ 294 ก็เป็นผิดตาม ม.299 พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.3 แก้น้อย ศาลเดิมลงโทษตาม ม.298-72 จำคุก 2 ปี 4 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงตามมม.299-72 จำคุก 4 ปี เป็นแก้ไขเล็กน้อย

ฎีกาว่าศาลไม่มีอำนาจวินิจฉัยข้อความซึ่งจำเลยมิได้ยกขึ้นต่อสู้ แต่ไม่ได้กล่าวว่าข้อความใดที่จำเลยมิได้ยกขึ้นต่อสู้นั้น ศาลฎีกาไม่วินิจฉัย

จำเลยหลบหนีในระวางฎีกาศาลสั่งจำหน่ายคดี ภายหลังเจ้าพนักงานยางานว่าจับจำเลยได้ แต่ผู้ถูกจับปฏิเสธว่าตนไม่ใช่จำเลยในคดีนี้ ศาลเดิมจะต้องไต่สวนเสียก่อนว่าผู้ที่ถูกจับเป็นจำเลยในคดีนี้หรือมิใช่ เมื่อคดีไต่สวนถึงที่สุดแล้วจึงส่งสำนวนมายังศาลฎีกา

ให้อำนาจศาลจะเรียกประกันทัณฑ์บนแก่+ได้ ถ้าเห็นเหตุอันควรชื่อว่าผู้ใดจะก่อการร้ายให้+ภยันตรายแก่ผู้อื่น วิธีพิจารณาอาชญา บรรยายฟ้อง +

ปล่อยโคให้เข้ากินข้าวกล้าของเขาเป็นผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ ค่าเขาฝากคนอื่น 2 คน แม้จะเป็นคนละคราวก็เป็นผิดฐานโฆษนาหมิ่นประมาท วิธีพิจารณาอาชญา ในคดีอาชญาย่อมให้โอกาศแก่จำเลยเปลี่ยนข้อต่อสู้ได้เต็มที่ ธรรมนูญศาล อำนาจศาลฎีกา เมื่อศาลอุทธรณ์ไม่ได้วินิจฉัยข้อเท็จจริงให้แน่นอน ศาลฎีกาย่อมมีอำนาจชี้ขาดข้อเท็จจริงเสียเองได้

ศาลเดิมจำคุกจำเลยตามมาตรา 297-2936 แต่ให้ลงโทษตามมาตรา 293 ซึ่งเป็นบทหนักกำหนด 2 ปีศาลอุทธรณ์ยืนในข้อกำหนดโทษแต่ให้แก้บทลงโทษตาม ม.297 บทเดียวเป็นแก้น้อยโจทก์ฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้ปัญหาที่ว่าตามข้อเท็จจริงควรฟังว่าจำเลยสมคบกันกระทำผิดควรลงโทษฐานปล้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง

เมื่อศาลล่างให้ยกฟ้องโจทก์ โจทก์ไม่ฎีกา คดีก็เป็นอันยุตติถ้าหากจำเลยฎีกาศาลฎีกาก็ไม่วินิจฉัยคดีให้ คดีมีทุนทรัพย์ไม่ถึง 2000 บาท เมื่อศาลเดิมศาลอุทธรณ์ตัดสินยกฟ้องจะฎีกาดุลยพินิจในเรื่องค่าธรรมเนียมไม่ได้

บาดแผลสาหัสถูกทำร้าย 11 แห่งต้องรักษาบาดแผล 15 วันนับแต่วันถูกทำร้ายแล้ว 1 เดือนแผลก็ยังไม่หาย ทำการเลี้ยงชีพไม่ได้ตามปกติยืนก็สั่นแลเสียวไปทั้งตัว นับว่าเป็นบาดเจ็บสาหัส ตามมาตรา 256 ข้อ 8 วิวาท ในการวิวาทเมื่อปรากฎว่าใครเป็นผู้ลงมือทำร้ายแล้วก็ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายได้ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.3 แก้ไขเล็กน้อย ศาลเดิมลงโทษตาม ม.258 ให้จำคุก 1 เดือนศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตาม ม.256 ให้จำคุก 2 ปีเป็นแก้ไขให้จำคุก 2 ปีเป็นแก้ไขเล็กน้อย ฎีกาไม่ได้ ข้อเท็จจริง การเถียงลักษณของแผลที่ศาลชี้ขาดมานั้นเป็นการเถียงข้อเท็จจริง ข้อกฎหมาย+การวิวาทปรากฎว่าใครเป็นทำร้ายแล้วควรวางโทษ+ทำร้ายร่างกายหรือฐานวิวาทนั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย

ที่เคยต้องลงโทษแลพ้นโทษ+แล้วยังไม่เกินกำหนด แม้กระทำผิดในระวางต้องโทษเรื่องอื่นอยู่ ก็ยกโทษครั้งก่อน ๆ มาเพิ่มโทษได้โจทก์ขอให้เพิ่มโทษตามมาตรา 73-74 พิจารณาได้ความว่าเป็นกรณีเพิ่มโทษได้ตามมาตรา 72 ศาลก็เพิ่มโทษจำเลยตามม.72 ได้