คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 866

การประกันชีวิตที่ผู้รับประกันภัยมีสิทธิบอกล้างได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 865 นั้น จะต้องเป็นการปกปิดความจริงหรือแถลงความเท็จในข้อสารสำคัญเฉพาะในเวลาเข้าทำสัญญาประกันชีวิตเท่านั้น
แม้ผู้ขอประกันชีวิตจะปกปิดหรือแถลงเท็จเกี่ยวกับฐานะอันแท้จริง หากผู้รับประกันภัยควรจะได้รู้เท่าทันถึงฐานะของบุคคลนั้น โดยใช้ความระมัดระวังสอดส่องเยี่ยงวิญญูชนแล้วสัญญาประกันชีวิตนั้นก็เป็นอันสมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 866 ผู้รับประกันภัยหามีสิทธิบอกล้างไม่
ไม่มีกฎหมายบทใดจำกัดสิทธิผู้เอาประกันภัยว่าจะระบุใครเป็นผู้รับประโยชน์ไม่ได้บ้าง แม้บุคคลภายนอกที่ไม่ใช่ญาติของผู้เอาประกันภัย ก็อาจถูกระบุเป็นผู้รับประโยชน์ได้
ผู้เอาประกันชีวิตถูกคนร้ายยิงตาย โดยไม่ปรากฏว่าคนร้ายเป็นใคร ถือว่าเป็นการเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุ

ผู้เอาประกันภัยได้บอกแก่ผู้แทนของผู้รับประกันภัยทราบแล้วว่าโรงสีของตนได้ให้ผู้อื่นเช่าทำอยู่ สัญญากรมธรรม์ประกันภัยนั้นหาเป็นโมฆียะไม่ วิธีพิจารณาแพ่ง ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้อเท็จจริงแห่งคำพะยานคลาดเคลื่อนจากหลักกฎหมายศาลฎีกาย่อมทรงไว้ซึ่งอำนาจที่จะวินิจฉัยคำพะยานนั้นใหม่ได้ เทียบฎีกาที่ 1028/2463 ลักษณพะยาน พะยานบุคคลนอกจากเป็นพะยานบอกเล่าแล้ว ย่อมอยู่ในฐานะเป็นพะยานชั้นที่ 1 สำเนาเอกสารเป็นพะยานชั้นที่ 2