คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ศุลกากร พ.ศ.2469 ม. 27

ความผิดละเมิดกดหมายหลายบทนั้น สาลต้องลงโทสตามบทหนัก และถึงหากว่าตามกดหมายบทเบาทมีโทสคั่นต่ำสูงกว่าตามกดหมายบทหนัก สาลก็ไม่ต้องผู้พันธ์ไห้ต้องวางโทสตามอัตราคั่นต่ำของกดหมายบทเบา
พ.ร.บ.สุลกากร ม.120
ซึ่งบัญญัติมิไห้ถือว่ากดหมายอื่นจำกัดเปลี่ยนแปลงบทบัญญัติไน พ.ร.บ.สุลกากรนั้น ไม่กินความถึงกรนีที่การกะทำเปนผิดต้องด้วยกดหมายหลายบทซึ่งสาลจะต้องลงโทสตามกดหมายอื่นอันเปนบทกำหนดโทสหนักกว่า

ความผิดละเมิดกฎหมายหลายบทนั้นศาลต้องลงโทษตามบทหนัก และถึงหากว่าตามกฎหมายบทเบามีโทษขั้นต่ำสูงกว่าตามกฎหมายบทหนักศาลก็ไม่ต้องผูกพันให้ต้องวางโทษตามอัตราขั้นต่ำของกฎหมายบทเบา พระราชบัญญัติศุลกากร มาตรา 120ซึ่งบัญญัติมิให้ถือว่ากฎหมายอื่นจำกัดเปลี่ยนแปลงบทบัญญัติในพระราชบัญญัติศุลกากรนั้น ไม่กินความถึงกรณีที่การกระทำเป็นผิดต้องด้วยกฎหมายหลายบทซึ่งศาลจะต้องลงโทษตามกฎหมายอื่นอันเป็นบทกำหนดโทษหนักกว่า

นำบุหรี่ต่างประเทสเข้ามาไนราชอานาจักรโดยเจตนาไม่เสียพาสีได้ผ่านเขตแดนเข้ามาแล้ว แม้ยังไม่ถึงด่านสุลกากรก็มีผิดตาม พ.ร.บ.สุลกากร ม.27

นำบุหรี่ต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักรโดยเจตนาไม่เสียภาษีได้ผ่านเขตแดนเข้ามาแล้ว แม้ยังไม่ถึงด่านศุลกากรก็มีผิดตาม พระราชบัญญัติศุลกากร มาตรา 27

กรนีที่ถือว่าฟ้องโจทไม่เคลือบคลุมพนักงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายสุลกากรเปนผู้ตรวดค้นของกลาง และมิได้ทำการบันทึกการตรวดค้นตามวิธีการแห่งประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญาดังนี้ โจทนำพยานบุคคลที่รู้เห็นเข้าสืบได้เพราะการตรวดค้นได้กะทำโดยอำนาดของเจ้าพนักงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายสุลกากรตามกดหมายสุลกากร
ตามฟ้องกล่าวว่าเหตุเกิดเวลา 18.00 น. เสสทางพิจารนาปรากตว่าเหตุเกิดเวลา 17.00น. เสสดั่งนี้ เปนการประมานเวลาไกล้เคียงกัน เรียกไม่ได้ว่าข้อเท็ดจิงต่างกัน
จำเลยนำยาสูบออกไปยังสถานีปะดังเบซานอกราชอานาจักรโดยมิได้รับอนุญาตจากรัถมนตรีกะซวงพานิชหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายซึ่งเปนเจ้าพนักงาน ดั่งนี้ ย่อมมีความผิดตาม พ.ร.บ.ควบคุมการส่งออกไปและนำเข้ามาไนราชอานาจักรซึ่งสินค้าบางหย่าง

ประกาสกะซวงการคลังว่าด้วยการนำเงินตราต่างประเทสเข้ามาไนราชอานาจักรฉบับวันที่ 24 มกราคม 2485
ไนคดีที่โจทฟ้องว่าจำเลยเปนผู้นำเงินตราต่างประเทสเข้ามาไนราชอานาจักรไทยโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยไห้การรับสารภาพตามฟ้อง ไม่มีการสืบพยานกันนั้น สาลต้องพิพากสาลงโทสจำเลย.

ในคดีที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้นำเงินตราต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักรไทยโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องไม่มีการสืบพยานกันนั้น ศาลต้องพิพากษาลงโทษจำเลย

จำเลยนำสินค้าออกำปนอกราชอานาจักรอันเปนผิด พ.ร.บ.สุลกากร และพ.ร.บ.ควบคุมการส่งออกไปและนำเอข้ามาไนราชอานาจักรซึ่งสินค้าบางหย่าง ดั่งนี้ถือว่าเปนกัมเดียวแต่ผิดกดหมายหลายบท ไม่ไช่เปนผิดสองกะทง

จำเลยนำสินค้าออกไปนอกราชอาณาจักรอันเป็นผิด พระราชบัญญัติศุลกากร และพระราชบัญญัติควบคุมการส่งออกไปและนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้าบางอย่างดั่งนี้ ถือว่าเป็นกรรมเดียวแต่ผิดกฎหมายหลายบท ไม่ใช่เป็นผิดสองกระทง

พากระบือเข้ามาในราชอาณาจักรโดยไม่เสียภาษีและไม่ทำตั๋วรูปพรรณเป็นผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากรและพระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ ศาลลงโทษตามพระราชบัญญัติศุลกากรซึ่งเป็นบทหนักและต้องปรับ 3 เท่าราคากระบือและค่าอากรรวมกัน