คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 321

จำเลยต้องหาเปน 2 สำนวน ศาลมิได้พิจารณาคดีรวมกัน สำนวนที่ 1 ศาลรอการลงอาญาไว้แล้วใน สำนวนที่ 2 ศาลจะรอการลงอาญาอีกไม่ได้ เรียกว่าจำเลยเคยต้องคำพิพากษาว่าทำผิดมาแล้วแต่ก่อน การรอการลงอาญาหรือไม่ อยู่ในดุลยพินิจของศาล
วิธีพิจารณาอาญา ปัญหากฎหมายปัญหาว่าจำเลยต้องหาสำนวน ๆ แรกศาลรอการลงอาญาไว้นั้นเรียกว่าจำเลยเคยต้องคำพิพากษาว่าได้ทำผิดแล้ว จึงไม่ควรรอการลงอาญาจำเลยในสำนวนหลังดังนี้ เปนปัญหาข้อกฎหมาย

รับเงินค่าไถ่กระบือจากเจ้าทรัพย์เปนการช่วยจำหน่ายของร้าย มีผิดฐานรับของโจร

เจ้าทรัพย์ได้ขอร้องให้จำเลยช่วยเหลือในการติดตามกระบือที่หาย และให้รางวัลแก่จำเลยเอง จำเลยจึงบอกที่กระบืออยู่ให้ดังนี้ จำเลยยังไม่มีผิด

5 คนมีอาวุธชิงทรัพย์จากผู้ยึดถือแทนเจ้าของ มีผิดฐานปล้น,มีของร้ายโดยแสดงบริสุทธิไม่ได้ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์แก้มาก ศาลเดิมลงโทษ 10 ปีฐานปล้น ศาลอุทธรณ์ลดปราณีให้จำคุก 5 ปี คู่ความฎีกาได้

โจทก์มีหน้าที่นำสืบว่าจำเลยรับของร้ายไว้โดยรู้สึก

รับเงินค่าไถ่กระบือจากเจ้าทรัพย์ เปนการช่วยจำหน่ายของร้าย มีผิดฐานรับของโจร

มีผู้ร้ายลักกระบือไปวันหนึ่ง รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งพวกเจ้าทรัพย์ตามไปพบจำเลยกำลังจูงกระบือนั้นไป ลงโทษฐานรับของโจร

รับฝากกระบือของผู้อื่นซึ่งมีตั๋วพิมพ์รูปพรรณไม่ตรงกับตัวกระบือโดยเปิดเผย เป็นข้อแสดงความบริสุทธิของผู้รับฝาก

รับซื้อโคไว้โดยเปิดเผยไม่รู้ว่าเปนของร้าย ไม่มีผิดฐานรับของโจร ลักษณพะยาน คำพะยานผู้มีส่วนเกี่ยวข้องอยู่ในคดีมีน้ำหนักน้อย

ความผิดฐานรับของโจร ต้องได้ความว่าจำเลยรับไว้โดยรู้สึกว่าเป็นของที่ได้มาจากการกระทำผิด คดีที่อัยยการฟ้องแทนเจ้าทรัพย์ซึ่งเปนคนในบังคับอังกฤษคู่ความมีสิทธิฎีกาได้ทั้งในปัญหาข้อเท็จจริงแลข้อกฎหมาย