คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.อ. ม. 321

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 739/2481

ความแตกต่างระหว่างทรัพย์สูญหายกับทรัพย์ที่ถูกลัก: ผลต่อการลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา

โจทก์ฟ้องบรรยายความว่าทรัพย์หายไปโดยถูกผู้ร้ายลัก ต่อมาจับของกลางได้ที่จำเลยโดยจำเลยลักมาหรือรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้ายหรือเก็บได้แต่ยักยอกเอาไว้เสียอ้าง ม.288 , 318 , 321 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยยักยอกเก็บของตกดังนี้ ศาลตัดสินยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 722/2481

ความไม่ชัดเจนของฟ้องที่ระบุการกระทำความผิดหลายอย่าง ทำให้จำเลยเสียเปรียบ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักรถจักรยานไป 1 คันเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน ครั้นวันที่ 8 กรกฎาคม ตำรวจจับจำเลยได้พร้อมทั้งของกลางซึ่งจำเลยลักมาหรือรับไว้จากคนร้ายโดยรู้ว่าเป็นของได้มาโดยผิดกฎหมายขอให้ลงโทษตาม กฎหมายอาญา ม.293,321 ดังนี้เป็นฟ้องซึ่งขัดกันเองในตัวทำให้จำเลยเสียเปรียบจะลงโทษจำเลยมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 437/2481

หน้าที่พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของสัตว์พาหนะเมื่อรูปพรรณไม่ตรงตามตั๋ว - รับของโจร

จำเลยมีกระบือตัวหนึ่งขวัญที่ตัวกระบือและที่ปรากฎในตั๋วพิมพ์รูปพรรณไม่ตรงกันดังนี้ตกเป็นหน้าที่ของจำเลยจะต้องนำสืบให้เห็นว่า++ได้กระบือนั้นมาโดยสุจริตมิฉะนั้นต้องมีผิดฐานรับของโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 353/2481

กรรมสิทธิในของกลางคดีอาญา: เจ้าของที่แท้จริงต้องฟ้องแย้ง

เมื่อมีการโต้แย้งกันในเรื่องทรัพย์ของกลางในคดีอาญาก็ให้บุคคลที่อ้างว่าเป็นเจ้าของอันแท้จริงในทรัพย์สินนั้นฟ้องเรียกร้องยังศาลที่มีอำนาจชำระ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 325/2481

การฟ้องคดีลักทรัพย์และเรียกค่าไถ่ โดยการบรรยายฟ้องไม่สอดคล้องกับความผิดฐานรับของโจร

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันลักทรัพย์ รุ่งขึ้นสมคบกันเรียกค่าไถ่ทรัพย์ที่ลักมาหรือรับไว้โดยรู้อยู่ว่าเป็นของร้าย ขอให้ลงโทษตาม ม.295,321 ดังนี้ ศาลจะลงโทษจำเลยตาม ม.321 ไม่ได้ เพราะข้อความที่บรรยายไม่เป็นไปในทางความผิดฐานรับของโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 295/2481

ความผิดฐานลักทรัพย์: การสมคบร่วมกันกระทำผิดและรับของโจร แม้รับทรัพย์หลังการลักทรัพย์สำเร็จ

คน 1 ลักทรัพย์ที่เขาวางลืมไว้แล้วส่งให้แก่อีกคน 1 ซึ่งอยู่ใกล้กัน และรู้เห็นในการนั้นคนนั้นรับมาซ่อนไว้ เจ้าทรัพย์มาตามก็ไม่ได้คืนดังนี้ มีผิดฐานลักทรัพย์ทั้ง 2 คน อ้างฎีกาที่ 728/2458 ที่ 107/2461

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 221/2481

การบรรยายลักษณะทรัพย์สินในฟ้องคดีลักทรัพย์: เพียงพอหรือไม่ทำให้จำเลยเสียเปรียบ

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยลักทรัพย์ไปเป็นจำนวนมากและแจ้งรายละเอียดถึงชนิดน้ำหนักกับราคาทรัพย์ที่หายโดยชัดเจนดังนี้ ไม่เรียกว่าฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมทำให้จำเลยเสียเปรียบ
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 ปี ตามกฎหมายอาญา ม.295 จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1213/2480

อัยการไม่มีอำนาจฟ้องเรียกค่าไถ่แทนผู้เสียหายในคดีรับของโจร

อัยยการโจทก์จะฟ้องเรียกเงินค่าไถ่กระบือจากจำเลยแทนผู้เสียหายไม่ได้ อ้างฎีกาที่ 660/ 2480

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1148/2480

อำนาจฟ้องเรียกค่าไถ่ทรัพย์สินที่ถูกโจรกรรม: อัยการไม่มีอำนาจฟ้องแทนเจ้าทรัพย์ในคดีรับของโจร

อัยยการโจทก์ไม่มีอำนาจเรียกเงินค่าไถ่ถอนกระบือที่เจ้าทรัพย์ได้เสียไปแทนเจ้าทรัพย์ อ้างฎีกาที่ 660/2480

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 975/2480

ฟ้องเคลือบคลุมทำให้จำเลยหลงต่อสู้คดี: จำเลยไม่ต้องรับผิด

โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ 6 จำเลยลักกระบือไป 1 ตัว ครั้นรุ่งขึ้นวันที่ 7 เจ้าทรัพย์จับกระบือของกลางได้จากผู้มีชื่อโดยจำเลยเป็นคนร้ายลักมาหรือรับกระบือไว้โดยรู้อยู่แล้วว่าเป็นของได้มาโดยการกระทำผิด ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา ม. 293, 321 ดังนี้เป็นฟ้องเคลือบคลุมทำให้จำเลยหลงต่อสู้คดี ต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.อ. ม. 321

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 321