คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: มนธา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 39/2480

การยกข้อวิกลจริตต่อสู้คดีอาญา: ต้องยกขึ้นในศาลชั้นต้นเท่านั้น

ในศาลชั้นต้นจำเลยมิได้ ยกข้อวิกลจริตขึ้นต่อสู้จะยกข้อวิกลจริตขึ้นต่อสู้ในชั้นศาลอุทธรณ์ไม่ได้ จำเลยทำผิดในเวลาวิกลจริตหรือไม่นั้น เป็นปัญหาข้อเท็จจริงและไม่เป็นปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 36/2480

การจัดการทรัพย์สินมรณะ (ปืน) โดยทายาท/ผู้จัดการมรณะ และข้อยกเว้นการริบตามกฎหมายอาวุธปืน

ผู้จัดการมฤดกยึดถือปืนของผู้ตายไว้เป็นเวลานายโดยมิได้แจ้งต่อเจ้าพนักงานและขอรับโอนนั้น มีความผิดแต่ศาลจะริบปืนนั้นตาม ม.45 ไม่ได้ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.195-225 ฎีกาข้อกฎหมายซึ่งคู่ความมิได้ยกขึ้นอ้างในชั้นศาลต้นและศาลอุทธรณ์จะยกขึ้นอ้างในชั้นฎีกาไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 34/2480

การเล่นพนันทำนองโปกำ แม้เปลี่ยนวิธีการเล่นก็ยังถือเป็นความผิด

ทำนองโปกำเอาไม้ขีดมากองเข้าแล้วเอาภาชนะแล้วแจงไม้ขีดออกที่ละ 4 อันเหลือเศษเท่าใดตรงกับที่ใครทายเจ้ามือก็ต้องใช้ให้ 4 ต่อ และห้ามไม่ให้แทงซ้ำดังนี้เรียกว่าเป็นการเล่นทำนองโปกำ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 21-22/2480

การกล่าวหาลักทรัพย์และเป็นคนทนสาบาล ไม่เข้าข่ายสบประมาท แต่เป็นการใส่ความ

คำกล่าวที่ว่าเขาเป็นคนลักทรัพย์กับว่าเป็นคนทนสาบาลนั้นเป็นคำใส่ความตาม ม.282 แต่ไม่เป็นคำสบประมาทตาม ม.339 (2) ว่าเขาว่าให้มันตายเร็วไม่ใช่คำสบประมาทตาม ม.339 (2) เป็นเพียงคำสาปแช่ง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 13/2480

ฎีกาต้องอ้างอิงบทกฎหมายหรือหลักวิชา หากเป็นความเห็นลอยๆ ศาลไม่รับวินิจฉัย

ฎีกาในข้อกฎหมายที่มิได้อ้างบทกฎหมาย หรือแบบอย่างหรือหลักวิชากฎหมายอย่างใดสนับสนุนมาด้วยเป็นเพียงแต่ความเห็นลอยๆนั้นไม่พอฟังว่าเป้นฎีกาในข้อกฎหมาย ศาลไม่รับวินิจฉัย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 12/2480

การแจ้งความเท็จ: ประเด็นข้อเท็จจริงเรื่องความรู้ในการแจ้ง และการใช้คำรับสารภาพเป็นหลักฐาน

ปัญหาที่ว่าข้อความที่จำเลยนำไปแจ้งต่อกรมการอำเภอนั้นจำเลยรู้ว่าเปนความเท็จหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง คดีอาญาที่ศาลเดิมและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ยกฟ้องโจทก์เสียโดยอาศัยข้อเท็จจริงโจทก์ฎีกาได้แต่ปัญหากฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4/2480

ฆ่าโดยเจตนาจากการถูกยั่วโทสะ: การพิจารณาเจตนาและเหตุลดโทษ

พฤติการณ์ที่ถือว่าเป็นการฆ่าคนตายโดยเจตนาแต่กระทำโดยถูกยั่วโทษะ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1685/2479

การระงับคดีอาญาเมื่อจำเลยถึงแก่ความตาย และผลกระทบต่อการริบของกลาง

ในคดีที่ศาลพิพากษาให้ปรับจำเลยตาม พ.ร.บ.จำกัดแร่ดีบุก แลให้ริบแร่ของกลางเสีย ระหว่างอุทธรณ์จำเลยถึงแก่ความตายดังนี้ ถือ+คดีเป็นระงับไป +ของจำเลยจะร้องให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาฉะเพาะเรื่องริบแร่ของกลางไม่ได้ พ.ร.บ.จำกัดแร่ดีบุก พ.ศ.2474 ม.27 การริบแร่หรือไม่ตาม พ.ร.บ.จำกัดแร่ดีบุกนั้นเป็นโทษทางอาญา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1684/2479

การทำร้ายร่างกายกลุ่มบุคคล: การพิสูจน์เจตนาสมคบเพื่อทำร้าย และบทลงโทษตาม ม.256 vs. ม.258

ทั้งสองฝ่ายต่างมีพวกเกิดวิวาทต่อสู้ทำร้ายกันแต่ไม่ได้ความฝ่ายหนึ่งสมคบกันเพื่อมาทำร้าย+ฝ่ายหนึ่ง เมื่อฝ่ายนั้นมีบาดเจ็บดังนี้ จะลงโทษ+ที่ทำร้ายตาม ม.256 ไม่ได้ ต้องลงโทษตาม ม.258 ศาลอุทธรณ์วาง ม.256 จำเลยฎีกาขอให้ลงโทษตาม ม.258 +ขอให้รอการลงอาญาได้ไม่ต้องห้าม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1668/2479

การเปลี่ยนแปลงข้อกล่าวหาในฟ้องอาญา การพิพากษาต้องยึดตามฟ้องเดิม

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.276 โดยกล่าวว่าจำเลยใช้กำลังฉุดคร่าห์หรือขู่เข็ญเจ้าทุกข์ไปเพื่อการอนาจาร แม้ทางพิจารณาจะได้ความว่าจำเลยหลอกลวงเจ้าทุกข์ไป ก็ลงโทษจำเลยตาม ม.276 ไม่ได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา มนธา

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
มนธา