คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
มนธา

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกัน+ให้ปรับจำเลย 40 บาทเช่นนี้ โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาข้อเท็จจริง ปัญหาที่ว่าบาดแผลที่ถูกกระทำร้ายถึงบาดเจ็บหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

สำนักพระคลังข้างที่ย่อมมีอำนาจฟ้องร้องบังคับตามสิทธิต่าง ๆ ซึ่งกรมพระคลังข้างที่มีอยู่ก่อนเวลาที่ได้โอนกิจการมาให้สำนักพระคลังข้างที่ตามพระราชกฤษฎีกาข้างบนนั้นได้ การเปลี่ยนชื่อและฐานะของกรมพระคลังข้างที่มาเป็นสำนักพระคลังข้างที่นั้นไม่มีผลทำให้สิทธิและหน้าที่ที่โอนให้กันนั้นมีลักษณเป็นการโอนหนี้และแปลงหนี้ใหม่ตามประมวลแพ่งฯ

ในดวงตราประทับบนเอกสารแทนการลงลายมือชื่อในกิจการเกี่ยวแก่การค้าขายเป็นเนืองนิจ ย่อมใช้ได้เสมอด้วยการลงลายมือชื่อ การผ่อนชำระหนี้ย่อมทำให้อายุความสดุดหยุดลง บุคคล 2 คนประกอบกิจการค้าขายในร้านเดียวกันและแสดงต่อบุคคลภายนอกเสมือนเป็นหุ้นส่วนกันต้องรับผิดร่วมกันในหนี้สินอันเกิดแก่การค้าขายนั้น

หญิงมีสินเดิมมาแต่งงานกับชายเกิดสินสมรสขึ้นหญิงมีส่วนได้ในสินสมรสนั้น 1 ใน 3 สามีทำพินัยกรรม์ยกทรัพย์ให้ผู้อื่น พินัยกรรม์นั้นสมบูรณ์ฉะเพาะในส่วนของสามีเท่านั้น ไม่ครอบไปถึงส่วนของภริยา สามีทำพินัยกรรม์ตั้งให้บุคคลหนึ่งเป็นผู้จัดการทำศพ ภรรยาจะมาขอให้ศาลตั้งตนเป็นผู้ทำศพสามีมิได้ ป.วิ.พ. มาตรา 172, 183, 249 ประเด็น โจทก์ฟ้องว่ามีสินเดิมเป็นเงิน 500 บาท ทางพิจารณาได้ความว่าโจทก์มีสายสร้อยกับแหวนเป็นสินเดิม และศาลก็แบ่งสินสมรสให้โจทก์ตามส่วนเช่นนี้ไม่เป็นการวินิจฉัย+ฟ้องนอกประเด็น ข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายจะยกขึ้นอ้างอิงในชั้น+ต้องเป็นข้อที่ได้ว่า+มาแล้วแต่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ ค่าธรรมเนียม

ความรับผิดตาม พ.ร.บ.การพะนัน ศาลสั่งให้รอการลงอาญาได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ปรับจำเลย 10 สตางค์ตามมาตรา 339 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ปรับ 1 บาทตาม ม.339-59 ดังนี้เป็นแก้น้อย ฎีกาไม่ได้ต้องห้ามตาม ม.218

ฟ้องที่ขอให้ลงโทษจำเลยฐานฉ้อโกงนั้น โจทก์จะต้องกล่าวในฟ้องแสดงให้ชัดเจนว่าจำเลยได้ใช้อุบายหลอกลวงให้เขาส่งทรัพย์ ทำ ถอน หรือทำลายหนังสือสำคัญอย่างใด ๆ มิฉะนั้นไม่เป็นฟ้องอันควรรับวินิจฉัยในความผิดฐานฉ้อโกงได้

จับสุรามีแรงแอลกอฮอล์สูงกว่าของรัฐบาลได้ที่จำเลย ๆ ต่อสู้ว่าเอาสุราของรัฐบาลมาผสมกับยา ไม่รู้ว่าจะมีดีกรีสูงขึ้น โจทก์มีพนักงานสรรพสามิตต์มาเบิกความว่าการทำเช่นนั้นไม่ทำให้มีแรงกอฮอล์สูงขึ้นดังนี้ ศาลฟังว่าของกลางเป็นสุราเถื่อน

วางเพลิงเผายุ้งข้าวที่ปลูกบนดินต้องมีความผิดตามมาตรา 186(4)

จำเลยจุดไฟเผาใบแลยอดอ้อยของโจทก์ในที่ของโจทก์เพื่อประโยชน์ในการตัดต้นอ้อย โดยเข้าเข้าใจว่าโจทก์เอาอ้อยตีใช้หนี้จำเลยนั้น คดียังไม่มีมูลอันจะเป็นผิดฐานวางเพลิงและฐานทำให้เสียทรัพย์ ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหาข้อกฎหมาย คดีมีมูลอันจะเป็นความผิดทางอาญาหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย