คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
มนธา

ฟ้องของโจทก์ที่กล่าวความลอย ๆ ว่าลักทรัพย์ไปหลายอย่าง ไม่ได้ระบุว่าทรัพย์อะไร เอาไปขายให้ใคร อะไรบ้าง ที่ไหนเมื่อไรเช่นนี้ ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุมทำให้จำเลยเสียเปรียบในการต่อสู้คดีคำตราสินซึ่งโจทก์กล่าวในฟ้องว่าจะส่งศาลในวันพิจารณานั้น ไม่ใช่เป็นส่วน 1 ของฟ้อง เป็นเพียงพะยาน
ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมลงโทษจำเลยไม่ได้นั้นเป็นเหตุลักษณคดี ศาลยกขึ้นพิพากษาปล่อยจำเลยที่ไม่มีฎีกาขึ้นมาได้ด้วย

คำมั่นในการซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ ต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือหรือมีการวางมัดจำหรือชำระหนี้บางส่วนจึงจะบังคับกันได้โรงเรือนที่ผู้อาศัยปลูกลงในที่ดินที่อาศัยเขาอยู่ไม่กลายเป็นส่วนควบของที่ดินนั้นเจ้าของที่ดินที่ให้บุคคลเข้ามาปลูกโรงเรือนอาศัยอยู่ในที่ของตน ไม่มีหน้าที่ ๆ จะต้องออกเงินชดใช้ราคาที่ดินที่เพิ่มขึ้น แต่มีสิทธิที่จะซื้อหรือไม่ซื้อโรงเรือนนั้นก็ได้หากว่าจะซื้อแล้ว ผู้อาศัยซึ่งได้ปลูกสร้างโรงเรือนนั้นต้องขายให้เจ้าของที่ดินจำต้องใช้ราคาที่ดินที่เพิ่มขึ้นต่อเมื่อตนประมาทเลินเล่อปล่อยให้บุคคลผู้ทำการโดยสุจริตเข้ามาปลูกสร้างโรงเรือนในที่ของตน

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย 6 เดือน ปรับ 500 บาทศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้โทษเป็นให้ปรับจำเลยอย่างเดียว 400 บาท คู่ความจะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ ต้องห้ามตามกฎหมายข้างต้น

ในระวางผู้ทรงสิทธิครอบครองด้วยกัน ผู้ใดครอบครองก่อนย่อมมีสิทธิดีกว่าเพียงแต่ถือตัวว่าอาศัยทำกินถือเอาประโยชน์อันพึงเกิดจากที่ดินเท่านั้นไม่นับว่าเป็นการครอบครอง

ซื้อขายโคได้ชำระราคาแลส่งมอบโคกันแล้ว โดยตกลงว่าจะไปโอนทะเบียนกันวันหลัง เป็นสัญญาจะซื้อขายแลฟ้องขอบังคับให้โอนทะเบียนได้

การซื้อขายโคกันโดยยังมิได้ไปทำการโอนแก้ทะเบียนเพราะ+มาก และตกลงกันว่าจะไป+กันในวันหลังนั้น เป็นสัญญาจะซื้อขายอันสมบูรณ์ พรบฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.4 ปัญหาข้อเท็จจริง ปัญหาที่ว่าศาลล่างวินิจฉัยพะยานหลักฐานในสำนวนคลาดเคลื่อนนั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง

การกล่าวถ้อยคำว่า "อ้ายเย็ดแม่คนไหนจะตบ" ต่อหน้าบุคคลหลายคน ถึงแม้จะลับหลังผู้ถูกด่าก็เป็นผิดฐานโฆษนาหมิ่นประมาทเขา อ้างฎีกาที่ 546/2472 และ 912/2476

พฤตติการณ์ที่ฟังว่าเป็นการกระทำโดยป้องกันถือมีดเมาสุราขึ้นมาท้าทาย+ เตะบุตร์จำเลยตก+ แล้วยังแสดงกิริยาทำร้ายจำเลยแลผู้อื่นอีกจำเลยจึงฟันผู้ตาย 3 ทีในทันใดนั้นเอง เป็นการ+
หมายเหตุ ส่วนประเด็นว่าควรแก่เหตุหรือไม่ศาลไม่วินิจฉัยถึง เพราะ+
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา + ศาลเดิมจำคุก 10 ปี ตาม + -55
ศาลอุทธรณ์แก้เป็นจำคุก 1 ปี ม.249-53 +ข้อเท็จจริงได้

ปลอมลายเซ็นผู้รับเงินหลังเช็คก็เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ
มาตรา 225 ข้อ 4 ไม่จำกัดฉะเพาะเป็นการปลอมลายมือชื่อสั่งจ่ายเงินเท่านั้น จะปลอมส่วนใด ๆ ของใบสั่งจ่ายเงินเป็นผิดทั้งสิ้น
เช็คเป็นเอกสารเข้าอยู่ในลักษณใบสั่งจ่ายเงินตามมาตรา 225 ข้อ 4
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.195-225 ประเด็นที่มิได้ยกขึ้นว่ากล่าวกันมาในชั้นศาลล่างศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

จำเลยเป็นเสมียนอำเภอประจำแผนกสรรพากรแต่ยังมีข้อที่ช่วยราชการอื่นในเวลา+ได้พิมพ์ลายมือปลอมลง+ต้นขั้วใบอนุญาตให้คนด้าวกลับเข้าเมือง แล+ข้อความเท็จลงในบัญชี+ในครัว ดังนี้ถือว่าเป็น+ที่จำเลยกระทำใน+ต้องมีผิดตาม ม.229-230