คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 112

สัญญาประกันตัวผู้ต้องหาต่อนายตำหรวดนั้น นายตำหรวดหามีสิทธิฟ้องผู้รับประกันเปนส่วนตัวไม่.
ฟ้องของโจทระบุว่า พ.ต.ต.สงวน ตันสถิตย์ โจท เกิดปีมะแม อายุ 35 ปี ตั้งบ้านเรือนหยู่ หมู่ที่ 2 +ขอยื่นฟ้องนายพามจำเลยและไนรายละเอียดของฟ้องได้กล่าวว่าจำเลยได้ทำสัญญาประกันไห้แก่โจทซึ่งเปนหัวหน้าพนักงานสอบสวนสถานีตำหรวดภูธรจังหวัดพระตะบองและท้ายฟ้องว่าได้แต่งตั้งไห้พนักงานอัยการเปนทนายความว่าต่าง เช่นนี้ย่อมถือได้ว่าคำฟ้องของโจทเปนคำฟ้องส่วนตัว หาไช่ของทางราชการแต่หย่างได้ไม่.

สัญญาประกันตัวผู้ต้องหาต่อนายตำรวจนั้น นายตำรวจหามีสิทธิฟ้องผู้รับประกันเป็นส่วนตัวไม่ ฟ้องของโจทก์ระบุว่า พ.ต.ต.สงวน ตันสถิตย์โจทก์เกิดปีมะแม อายุ 35 ปี ตั้งบ้านเรือนอยู่หมู่ที่ 2 ฯลฯ ขอยื่นฟ้องนายพรมจำเลยและในรายละเอียดของฟ้องได้กล่าวว่า จำเลยได้ทำสัญญาประกันให้แก่โจทก์ซึ่งเป็นหัวหน้าพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรจังหวัดพระตะบองและท้ายฟ้องว่าได้แต่งตั้งให้พนักงานอัยการเป็นทนายความว่าต่าง เช่นนี้ย่อมถือได้ว่าคำฟ้องของโจทก์เป็นคำฟ้องส่วนตัว หาใช่ของทางราชการแต่อย่างใดไม่

ข้าหลวงประจำจังหวัดย่อมเป็นประธานในการบริหารราชการในจังหวัด. มีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องคดีแพ่งซึ่งหัวหน้าสถานีตำรวจอำเภอในจังหวัดเป็นคู่สัญญาอันได้ทำไปในหน้าที่ราชการได้. ประชุมใหญ่ครั้งที่ 22/2485.

จำเลยทำสัญญาประกันตัวผู้ต้องหาจากเจ้าพนักงานแล้วส่งตัวผู้ต้องหาให้ไม่ได้แม้เจ้าทุกข์จะได้ขอถอนฟ้องคดีเสียบางฐาน จำเลยก็ยังต้องรับผิดตามสัญญาประกันในข้อหาฐานอื่น ๆ ที่มิได้ขอถอนฟ้องอีก
เมื่อประเด็นมีแต่เพียงว่าจำเลยทำผิดสัญญาประกันหรือไม่ การที่ศาลไม่ยอมให้จำเลยซักถามในเรื่องว่าผู้ต้องหาได้กระทำผิดในข้อหานั้น ๆ หรือไม่ นั้นเป็นการชอบแล้ว

นายประกันหลายคนเข้าทำการรับประกันตัวจำเลยต่อศาล ถ้าหากจำเลยหนีไปนายประกันทุกคนจะต้องรับผิดร่วมกัน และศาลจะบังคับเอาแก่นายประกันคนหนึ่งคนใดในจำนวนค่าประกันทั้งหมดก็ได้