คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 1349

จำเลยปิดกั้นทางเดินซึ่งโจทก์ใช้เดินออกถนนใหญ่อยู่โดยปกติแม้โจทก์อาจเดินออกมาทางอื่นได้ แต่เป็นทางร่องสวน และต้องเปิดรั้วบ้านบุคคลอื่น ซึ่งไม่ใช่ทางของปกติชนใช้ไปมาดังนี้ ถือได้ว่าที่โจทก์อยู่ในที่ล้อม
ที่ดินของโจทก์อยู่ในที่ล้อม โจทก์มีสิทธิจะขอทางผ่านที่ดินที่ล้อมอยู่ไป สู่ทางสาธารณะได้
จำเลยให้การลอยๆ ว่าโจทก์มิได้เสนอค่าทดแทนที่จะผ่านมิได้เถียงว่าจำเลยไม่เปิดทางให้โจทก์เดินเพราะโจทก์ไม่ให้ค่าทดแทน ดังนี้ ย่อมไม่มีประเด็นที่จะนำสืบถึงเรื่องค่าทดแทน

ที่ดินอยู่ในที่ล้อมไม่มีทางออกได้เคยอาศัยผ่านที่อีกแปลง 1 สู่ทางสาธารณะ แต่เขาปิดทางเสียคนอยู่ในที่ล้อมมาฟ้องขอให้เปิดทางเมื่อเจ้าของอีกแปลง 1 โอนที่ดินให้คนอื่นแล้วดังนี้ ถือว่าฟ้องเจ้าของเดิมไม่ได้ ได้แต่ฟ้องคนรับโอน

คันนาซึ่งผู้อื่นเดินผ่านมานานกว่า 10 ปี ย่อมเกิดเป็นภารจำยอมขึ้น. ภารจำยอมย่อมเกี่ยวเนื่องกับที่ดิน มิใช่เป็นการส่วนตัวบุคคลผู้เป็นเจ้าของ.

ที่ดินของจำเลยบังหน้าที่ดินของโจทก์อยู่ แต่จำเลยได้เปิดทางไว้ให้เดินเข้าออกถึง 3 ทางไว้ให้แล้วโจทก์จะมาฟ้องขอให้เปิดทางอีกสายหนึ่งให้เพื่อประโยชน์แก่ผู้เช่าของตนไม่ได้ แม้ผู้เช่าของโจทก์จะได้เคยใช้มาก่อนก็ตามทางเดินที่ผู้ใช้ได้อาสัยหรือเช่ามาจากเจ้าของไม่ก่อให้เกิดภาระจำยอมขึ้นได้ผู้เช่าที่ดินจะมีอำนาจฟ้องขอให้เจ้าของที่ดินข้างเคียงเปิดทางเดินได้เพียงใด

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยเปิดทางเดิน ถึงแม้จะได้ความว่าโจทก์มีทางอื่นเดินได้ก็ตาม แต่ถ้าโจทก์ได้ก็ตาม แต่ถ้าโจทก์ได้ใช้ทางที่ฟ้องนี้มากว่า 10 ปี แล้วดังนี้โจทก์ย่อมได้ภาระจำยอมจำเลยจะยึดไม่ได้ค่าเสียหาย ค่าธรรมเนียม