คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: พลางกูร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 504/2483

ข้อผิดพลาดในการดำเนินคดีอาญา: ฟ้องผิดฐานความผิด ศาลยกฟ้องตามหลักกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

ฟ้องขอให้ ลงโทษตาม ม.249 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดตาม ม.252ลงโทษจำเลยไม่ได้อ้างฎีกา532/2480

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 502/2483

การนำสืบหลักฐานนอกประเด็นในฟ้องคดีหนี้ขาดอายุความ

ฟ้องเรียกหนี้จากผู้รับมฤดกเมื่อเกินปีเมื่อฟ้องไม่ได้กล่าวว่าผู้รับมฤดกทำหนังสือรับรองหนี้โจทก์จะนำสืบในข้อนี้ไม่ได้ เพราะเป็นการนอกประเด็น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 498/2483

การเพิ่มเติมฟ้องต้องระบุข้อเท็จจริงสำคัญให้ชัดเจน หากมิได้กล่าวไว้ในฟ้องเดิม โจทก์จะนำสืบในภายหลังไม่ได้

โจทก์ อุทธรณ์ในเรื่องเพิ่มเติมฟ้องศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าฟ้องเดิมสมบูรณ์แล้ว จึงไม่วินิจฉัยถึงเรื่องเพิ่มเติมฟ้อง จำเลยฝ่ายเดี่ยวฎีกาศาลฎีกาถือว่า ไม่มีประเด็นเรื่องเพิ่มเติมฟ้องที่จะต้องวินิจฉัยถึง ประกาศสมหเทศาภิบาลว่าป่าที่ได้เป็นเขตต์หวงห้ามตัดไม้เป็นข้อเท็จจริงที่โจทก์จะต้องกล่าวในฟ้องเมื่อโจทก์ไม่ได้กล่าวในฟ้อง ก็ไม่มีประเด็นที่โจทก์จะนำสืบในข้อนี้ คดีเช่นนี้ศาลต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 496/2483

สัญญาจะสมรส/หมั้น: การไม่จดทะเบียนสมรสและข้อพิพาทเรื่องของหมั้น

ได้แต่งงานกันตามประเพณีแล้วแต่ยังไม่ได้จดทะเบียนก็ถือได้หเพียงว่าเป็นสัญญาจะสมรสหรือหมั้นเท่านั้นในกรณีเช่นนี้ถ้าชายฟ้องเรียกของหมั้นจะต้องพิจารณาว่าฝ่ายใดเป็นผู้ผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 491/2483

อำนาจร้องทุกข์ของผู้มอบทรัพย์ที่ถูกยักยอก แม้ไม่ใช่เจ้าของทรัพย์เดิม

เพียงแต่เป็นผู้มอบทรัพย์ให้ไปและผู้รับมอบได้ยักยอกเอาทรัพย์นั้น เช่นนี้ถือว่าผู้มอบเป็นผู้เสียหายมีอำนาจร้องทุกข์ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 487/2483

การกล่าวหมิ่นประมาทต่อหน้าบุคคลหลายคนถือเป็นการโฆษณาตามกฎหมาย

กล่าวคำหมิ่นประมาทต่อหน้าบุคคลหลายคนดังนี้ ถือได้ว่าเป็นการโฆษณาตามความหมายในมาตรา 339
(3) อ้างฎีกาที่ 912/2476

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 485/2483

การฟ้องคดีอาญาโดยไม่ต้องชัณสูตรพลิกศพ หากเจ้าพนักงานเห็นว่าไม่จำเป็นหรือเป็นอันตรายต่ออนามัย

พนักงานอัยยการมีสิทธินำคดีขึ้นฟ้องได้โดยไม่ต้องมีการชัณสูตร์พลิกศพในเมื่อเจ้าพนักงานฝ่ายปกครองเห็นว่าไม่จำเป็นหรือจะเป็นอันตรายแก่อนามัยของประชาชน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 469/2483

การนับโทษในคดีซ้ำซ้อน: ศาลใช้ดุลยพินิจตามมาตรา 32 ได้

ศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยไปแล้วสำนวนหนึ่งภายหลังได้พิพากษาให้ลงโทษจำเลยอีกสำนวนหนึ่ง โดยให้นับโทษแต่วันต้องขังในคดีหลังเช่นนี้ ไม่เป็นการผิดมาตรา 32

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 468/2483

การนับโทษคดีซ้ำซ้อน: ศาลยืนตามคำพิพากษานับโทษแต่วันต้องขังในคดีหลัง ไม่ขัดมาตรา 32

ศาลได้ พิพากษาลงโทษ จำเลยไปแล้วสำนวนหนึ่งภายหลังได้ พิพากษาให้ ลงโทษ จำเลยอีกสำนวนหนึ่ง โดยให้นับโทษแต่วันต้องขังในคดีหลังเช่นนี้ ไม่เป็นการผิด มาตรา 32
อ้างฎีกาที่ 1244/2473 ที่ 891 - 892/2474 ที่ 466/2476

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 467/2483

การนับโทษคดีซ้ำ: ศาลยืนตามคำพิพากษาเดิม ไม่ขัดมาตรา 32

ศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยไปแล้วสำนวนหนึ่งภายหลังได้พิพากษาให้ลงโทษจำเลยอีกสำสนวนหนึ่ง โดยให้นับโทษแต่วันต้องขังในคดีหลังเช่นนี้ ไม่เป็นการผิดมาตรา 32 อ้างฎีกาที่ 1244/2473 ที่ 891-892/2474
ที่ 466/ 24 76

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา พลางกูร

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
พลางกูร