คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
พลางกูร

ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันทำร้ายเจ้าทุกข์บาดเจ็บ ทางพิจารณาได้ความว่า เป็นเรื่องวิวาทกันระหว่างเจ้าทุกข์กับจำเลยที่ 1 สองคนเท่านั้นและไม่ได้ความว่าจำเลยที่ 1 ทำร้ายเจ้าทุกข์ฝ่ายเดียว ต้องยกฟ้อง

คดีแพ่งเมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลย 2 คนช่วยกันใช้ค่าเสียหายให้แก่โจทก์และแสดงว่าจำเลยไม่มีสิทธิเข้าเกี่ยวข้องกับที่พิพาท แม้จำเลยแต่คนเดียวจะฎีกาก็ดี เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องร้องได้เลยดังนี้ ศาลฎีกาพิพากษายกฟ้องตลอดไปถึงจำเลยที่มิได้ฎีกาด้วยได้

ศาลชั้นต้นสั่งให้คู่ความที่ยื่นอุทธรณ์แก้ไขอุทธรณ์เสียใหม่ โดยมิได้กำหนดเวลาให้แก้ ต่อมาฝ่ายที่อุทธรณ์มาร้องขอให้ขยายเวลาเพื่อจัดการแก้อุทธรณ์ตามศาลสั่ง ศาลชั้นต้นสั่งว่ามาร้องเมื่อขาดอายุความอุทธรณ์แล้วไม่ได้ให้ยกคำร้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้แก้ไขอุทธรณ์นั้นได้ดังนี้ เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา อีกฝ่ายหนึ่งจะฎีกาในชั้นนี้ยังไม่ได้

หนังสือใบมอบฉันทะให้ไปรับของกลางที่อำเภอนั้นไม่ใช่หนังสือสำคัญตามความหมายในกฎหมายอาญา ม.6(20) ผู้ปลอมไม่มีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 224

เจ้าพนักงานสรรพสามิตต์เป็นคณะกรมการอำเภอด้วยตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยระเบียบราชการบริหารแต่จะทำการจับกุมผู้กระทำผิดต่อกฎหมายนอกหน้าที่ของตนได้ก็ต่อเมื่อมีหมายจับหรือเป็นเรื่องที่อยู่ในข้อยกเว้นตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.78 นายอำเภอสั่งด้วยปากเปล่าให้เจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ทำการจับกุมผู้กระทำผิดต่อกฎหมายอื่น ถ้าเจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ไปจับกุมและบังคับเรียกเอาเงินเป็นประโยชน์ส่วนตัวไม่เป็นผิดกฎหมายอาญามาตรา 136

คำสั่งนายอำเภอที่ให้จำเลยผู้ค้างเงินรัชชูปการ + ปีทำงานโยธาของหลวงแทนเงินรัชชูปการที่ค้างมีกำหนด 30 วันนั้นเป็นคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมายจำเลยขัดขืนไม่ทำตามมีความผิดฐานขัดขืนคำสั่ง

พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจชั้นผู้ใหญ่ซึ่งเป็นผู้มีอำนาจทำการสอบสวนความผิดอาญานั้นหมายถึงผู้รักษาการแทนนายอำเภอด้วยสรรพสามิตต์เป็นหน่วยหนึ่งแห่งคณะกรมการอำเภอมีอำนาจรักษาการแทนนายอำเภอได้ และในระหว่างที่รักษาการแทนนั้นย่อมทำการสอบสวนความผิดอาญาได้

อำนาจการให้ทุเลาบังคับคดีตามประมวลวิธีพิจารณาอาญามาตรา 246 นั้น ศาลมีอำนาจสั่งให้ทุเลาการบังคับได้ไม่ว่าก่อนหรือหลังจากที่ได้สั่งให้บังคับคดีไปแล้ว อำนาจศาลสั่งให้ทุเลาการบังคับคดีได้ตามประมาวลวิธีพิจารณาอาญา ม.246 หาได้ก้าวก่ายลบล้างกันกับอำนาจของอธิบดีราชทัณฑ์ 2479 นั้นไม่ โดยเป็นคนละส่วนต่างหากจากกัน

อยู่ในที่เกิดเหตุด้วยกันแล้วพวกที่อยู่ด้วยกันถืออาวุธเข้าชิงทรัพย์เขาไปชิงได้แล้วก็พากันวิ่งหนีไปด้วยกัน ดังนี้ ถือได้ว่าจำเลยสมคบกันปล้นทรัพย์

กรมการอำเภอสั่งให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่ที่หวงห้ามไว้เพื่อสาธารณะประโยชน์ถ้าจำเลยขัดขืน แม้จะได้โดยโต้เถียงกรรมสิทธิก็มีผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงาน
อ้างฎีกาที่ 709/2482 ที่ 803/2482