คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
พลางกูร

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ ครั้นศาลได้พิพากษาแล้วได้ + วัน โจทก์จะยื่นคำร้องขอให้ศาลนับโทษจำเลยต่อจากโทษในคดีก่อนซึ่งโจทก์มิได้+ไว้เดิมมิได้ เป็นการขัดต่อประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 190
อ้างฎีกาที่ 371/2481

+คนสมคบกันฆ่าสุกร+มิได้รับอนุญาต คนจึงถูกฟ้องและถูกปรับ 20 บาท จะต้องจำแทนค่าปรับ+แล้วดังนี้ ไม่เป็นเหตุ+ขวางที่จะลงโทษปรับกระทำผิดอีกคนหนึ่งซึ่งถูก+ภายหลัง
ประกาศให้บำเหน็จนำจับกระทำผิดต่อการภาษีอากร ร.ศ.121 ในคดีที่ฟ้องขอให้จำเลยใช้ค่าสินบนนำจับ เมื่อโจทก์ไม่สืบแสดงให้เห็นจำนวนเงินที่จะต้องออกเป็น+บำเหน็จนำจับแล้ว ศาล+บังคับให้จำเลยใช้

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยผิดสัญญาไม่ส่งไม้ภายในกำหนดเวลาและไม้ที่ส่งก็ไม่ครบจำนวน ในคำให้การจำเลยตอน+จำเลยปฏิเสธความรับผิดชอบใช้ค่าเสียหายตามฟ้องและในตอนท้ายกล่าวหาว่าโจทก์เองผิดสัญญาไม่ชำระเงินค่าไม้ให้ดังนี้ จึงมีประเด็นโดยตรงที่จำเลยสิทธิจะนำสืบได้ว่าจำเลยได้+ไม่ครบถ้วนตามสัญญาแล้ว
คดีแพ่งทุนทรัพย์ 1500 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกาได้แต่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย

โจทก์ฎีกาในคดีที่มีจำเลยหลายคน แต่ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยได้แต่ผู้เดียวศาลฎีกาวินิจฉัยคดีฉะเพาะแต่จำเลยที่ส่งสำเนาฎีกาให้ได้เท่านั้น ส่วนสำหรับจำเลยคนอื่นในชั้นนี้ให้จำหน่ายคดีเสีย

ฉีดมอฟีนซึ่งผู้ฉีดมีอยู่โดยกฎหมายนั้น ผู้ถูกฉีดไม่มีความผิดตาม พ.ร.บ.ยาเสพย์ติดให้โทษ ม.22 เพราะคำว่า "รับเอา" ในตรานั้นไม่มีความหมาย+ถึงการรับฉีดยาเสพย์เข้าร่างกายด้วย

ฟ้องว่าจำเลยทำผิดเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน แต่ปรากฎตามคำพะยานโจทก์ว่าทำผิดวันที่ 11 ดังนี้ ต้องถือว่าข้อเท็จจริงที่พิจารณาได้ต่างกับฟ้องต้องยกฟ้อง
พฤตติการณ์ที่ถือว่าศาลไม่อนุญาตให้แก้ฟ้อง
ศาลจะอนุญาตให้แก้ฟ้องหรอืไม่อยู่ในดุลยพินิจของศาล

จำเลยกล่าวเท็จต่อเจ้าพนักงานในขณะที่ถูกจับตัวเพื่อจะเอาไปใช้งานโยธาแทนเงินรัชชูปการที่ค้างยังไม่มีผิดตาม ม.11 แห่งพ.ร.บ.รัชชูปการ

เจ้าของสวนยางตั้งสถานที่เก็บยางที่ทำได้จากสวนของตนเองโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานประจำท้องถิ่น ก็ไม่มีความผิด
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานยางไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาต จำเลยผู้เดียวอุทธรณ์ว่าเป็นเจ้าของสวนยางไม่มีความผิดดังนี้ ศาลอุทธรณ์จะวินิจฉัยเลยไปว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดโดยเป็นการซื้อยางจากบุคคลอื่น มิได้เพราะเป็นการวินิจฉัยเกินอุทธรณ์ไป

จำเลยยื่นอุทธรณ์โดยมีทนาย+ชื่อในท้ายอุทธรณ์แต่ผู้เดียวศาลจึงสั่งไม่รับผิดอุทธรณ์ ต่อ+จำเลยได้ทำใบมอบอำนาจให้ทนายมีอำนาจทำการแทนได้ทุกอย่างตาม ม.62 แห่งประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง แต่เป็นเวลาเกินกำหนดอายุอุทธรณ์เสียแล้วดังนี้ ไม่ทำให้อุทธรณ์นั้นกลับสมบูรณ์ดีขึ้น ชั้นคดีอาญาเมื่อศาลอุทธรณ์สั่งไม่รับอุทธรณ์ยืนตามศาลชั้นต้น ผู้อุทธรณ์ฎีกาคำสั่งนั้นต่อมาได้

การตั้งตรัสท์ก่อนวันใช้ประมวลแพ่ง ฯ บรรพ 6 นั้น ย่อมมีผลใช้บังคับได้เสียเปล่าไปตามนัยฎีกาที่ ++/2481
มีชื่อในหน้าโฉนดที่ดิน 2 คน ไปทำสัญญาที่หอทะเบียนถอนที่ดินให้ประเภทยกให้ใส่ชื่อผู้รับ 6 คนและบันทึกไว้ในรายการหลังโฉนดว่าโอนให้ในฐานะตรัสตี และได้มีการปฏิบัติกันต่อมาในฐานะตรัสตีดังนี้ถือได้ว่าได้มีการตั้งตรัสตีขึ้นโดยชอบแล้ว
หลักกฎหมายเรื่องตรัสท์ที่ศาลสยามรับมาใช้นั้นไม่มีบังคับว่าการตั้งตรัสตรีจะต้องทำเป็นตราสารตามแบบอย่างใดเป็นพิเศษ
เจ้าของที่ดินตั้งตนเป็นตรัสตีจัดการในเรื่องที่ดินนั้นได้ตรัสตีร่วมย่อมเป็นผู้มีส่วนได้เสียตามกฎหมายที่จะฟ้องขอให้เพิกถอนตรัสตีซึ่งทำผิดหน้าที่ได้
ตรัสตีเอาที่ดินของตรัสท์ไปวางเป็นประกันหนี้ส่วนตัวของตนและเก็บดอกผลในที่ดินนั้นไปใช้ประโยชน์ส่วนตัวเสียถือว่าตรัสตีนั้นกระทำผิดหน้าที่
ในคดีที่ฟ้องขอให้เพิกถอนตรัสตีนั้นเมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น+ความฎีกาได้แต่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย