คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: พลางกูร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 531/2484

การขายเกลือผิดเงื่อนไขใบอนุญาต ไม่เป็นเหตุให้ริบของกลาง

จำหน่ายเกลือผิดเงื่อนไขศาลก็คงลงโทษตามพระราชบัญญัติเกลือ แต่เกลือของกลางไม่ริบ เพราะกรณีไม่เข้ามาตรา 28 กฎหมายอาญา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 529/2484

การนำเข้ายางพาราหลีกเลี่ยงภาษีศุลกากรและความผิดตาม พ.ร.บ.ควบคุมยาง

+ายางซึ่งไม่มีคูปองกำกับจากต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักร์โดยเจตนาหนีภาษีนั้น ย่อมมีผิดฐานพาของหนีภาษีตาม พ.ร.บ.ศุลกากรด้วย.
ความผิดฐานพาหนีภาษีศาลปรับจำเลยรวมกัน.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 528/2484

ฟ้องไม่ถูกต้องตามกฎหมาย: การระบุชื่อเจ้าทรัพย์ในฟ้องอาญา ศาลมีอำนาจยกฟ้องได้

ฟ้องของโจทก์ไม่ได้ระบุชื่อเจ้าทรัพย์เป็นฟ้องที่ไม่ถูกต้องม.158(5) แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญาศาลต้องพิพากษายกฟ้อง,คู่ความฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมาย แต่มิได้เป็นข้อที่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้ว-แต่ศาลชั้นต้น ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 526/2484

การระงับสัญญาตัวแทนและการรับผิดชอบเงินที่อยู่ในมือตัวแทน

พฤตติการณ์ที่ถือว่าตัวการอยู่ต่างประเทศ คู่สัญญาฟ้องเรียกเงินตัวแทนไม่ถูกวางแม้เงินที่ตัวแทนได้รับไว้ยังอยู่ในมือตัวแทน ผู้ชำระเงินก็ฟ้องเรียกเงินคืนจากตัวแทนไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 515/2484

สัญญาประนีประนอมยอมความคดีอาญาแผ่นดินเป็นโมฆะ หากขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชน

ทำสัญญายอมความให้ค่าเสียหายเพื่อมิให้ฟ้องร้องคดีอาญาแผ่นดินนั้นนับว่าขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชน สัญญานั้นเป็นโมฆะ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 482/2484

สิทธิการขอประทานบัตรเหมืองแร่และการคัดค้าน โดยอ้างสิทธิในที่ดิน

โจทก์ยื่นเรื่องราวขอประทานบัตร์กองที่ดินเพื่อทำเหมืองแร่ จำเลยยื่นคำร้องคัดค้านเป็นเหตุให้กองที่ดิน ฯ ขัดข้องต่อการออกประทานบัตร์โจทก์ฟ้องจำเลยได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 477/2484

การตีความ 'รายละ' ในความผิดประมวลรัษฎากร: พิจารณาความผิดต่างกรรมต่างวาระ

คำว่า "รายละ" ตามม.142 หมายถึงความผิดที่ต่างกรรมต่างวาระตามกฎหมายลักษณอาญา,จัดให้มีการแสดงมหรสพโดยไม่ได้ปิดอากรแสตมป์เลยนั้น เป็นความผิดกะทงเดียว.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 475/2484

การหมิ่นประมาทเจ้าพนักงาน: การแสดงความเห็นที่ไม่สุภาพ และเจตนาเฉพาะเจาะจง

กล่าวหาว่าเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่ ว่าเป็นเจ้าพนักงานทำการไม่ยุติธรรม เบียดเบียนราษฎรให้ได้รับความเดือดร้อน ไม่ถูกต้องตามรัฐนิยมย่อมมีความผิดตามม.116

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 473/2484

บาดแผลไม่ถึงขั้นทำให้รูปหน้าเสียโฉม ไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 256(6)

บาดแผลที่ไรผมเฉียงมาตรงจอนหูยาว 1 นิ้ว ตรงกลางแผลเป็นสันนูนเห็นได้ถนัดในระยะ 2 วา ไม่ใช่บาดแผลสาหัส
อ้างฎีกาที่ 486/2474.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 472/2484

ความครอบครองปืนของสามีที่ย้ายไปราชการต่างจังหวัด ไม่ถือว่าจำเลย (ภรรยา) มีความผิดฐานมีปืนไว้ในครอบครอง

สามีจำเลยไปรับราชการต่างจังหวัด แต่เก็บปืนที่ได้จดทะเบียนถูกต้องแล้วไว้ที่บ้านในจังหวัดพระนครซึ่งเป็นบ้านของจำเลยและสามีจำเลยรวมภัย และสามีจำเลยก็คงไปมาอยู่ที่บ้านของตนเช่นนี้เสมอ ย่อมถือได้ว่าปืนของกลางยังคงอยู่ในความครอบครองโดยปริยายของสามีจำเลยตามกฎหมาย จะเอาผิดแก่จำเลยไม่ได้.

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา พลางกูร

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
พลางกูร