คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
พลางกูร

ฟ้องอุทธรณ์โจทก์รับว่ายังมิได้รับมีประกาศให้ใช้ พ.ร.บ.อากรค่าน้ำในจังหวัดน่าน ภายหลังโจทก์ยื่นคำแถลงการณ์ว่าความจริงได้มีประกาศให้ใช้ พ.ร.บ.อากรค่าน้ำในจังหวัดน่านแล้วดังนี้ศาลอุทธรณ์จะรับไว้วินิจฉัยไม่ได้ เพราะไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งแห่งฟ้องอุทธรณ์ อ้างฎีกาที่ 1168/1169/2479

มีเครื่องยนตร์ทำไฟฟ้า 3 เครื่องแรงม้าต่าง ๆ กันผลัดเปลี่ยนกันในการทำกระแสร์ไฟฟ้าจำหน่ายเช่นนี้ การเรียกเก็บภาษีการค้าจักต้องเรียกเก็บตามแรงม้าของเครื่องยนตร์ทั้ง 3 เครื่องรวมกัน มิใช่เรียกเก็บเฉพาะเครื่องยนตร์ที่มีแรงม้าสูงที่สุดแต่เครื่องเดียวไม่ อุทธรณ์ฎีกา ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.248,249 คดีแพ่งทุนทรัพย์ที่เรียกร้องไม่เกิน 2,000 บาท ถ้าศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น ฎีกาได้เฉพาะปัญหาข้อกฎหมาย และต้องเป็นข้อที่ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์

จำเลยเคยต้องโทษแลพ้นโทษไปแล้ว ไปกระทำผิดขึ้นอีกภายในกำหนด แม้โทษครั้งหลังจะอยู่ระหว่างต้องโทษอยู่ต่างจังหวัดศาลก็เพิ่มโทษจำเลยได้ อ้างฎีกาที่ 649/2477 แลที่ 195/2479

พะยานที่ลงลายมือชื่อรับรองลายพิมพ์นิ้วมือของผู้ทำพินัยกรรม์นั้นย่อมถือด้วยว่าลงลายมือชื่อรับรองการลงชื่อในพินัยกรรม์นั้นด้วย

สามีละทิ้งภรรยาไปเป็นเวลา 2 ปีโดยมิได้ส่งเสียให้เลย กับทั้งให้คนไปพูดขอหย่ากับภรรยาด้วยดังนี้ ภรรยาฟ้องขอหย่าขาดจากสามีภรรยาได้

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยมีของกลางไว้โดยหลีกเลี่ยงจะไม่เสียภาษีตามพระราชบัญญัติศุลกากรเป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบหาใช่จำเลยต้องนำสืบตาม ม.100 ไม่ อ้างฎีกาที่ 972/2479 หน้าที่นำสืบตาม ม.100 แห่ง พ.ร.บ.ศุลกากรต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ลักลอบหนีภาษีขาเข้าหรือขาออก หาเกี่ยวกับผู้ซื้อของจากพ่อค้าในตลาดเปิดเผยไม่

เจ้าพนักงานตรวจจับฝิ่นไปตรวจกันและจับราษฎรในเวลาค่ำคืนโดยไม่มีหมายและไม่แต่งเครื่องแบบแล้วบังคับราษฎรให้พาไปค้นหาฝิ่นเถื่อนต้องมีผิดฐานทำให้เสื่อมเสียอิศรภาพตาม ม.268 ตอน 3 ความผิดตามกฎหมายอาญา ม.268 ตอน 3 นั้นมิใช่ความผิดต่อส่วนตัวแม้เจ้าทุกข์จะได้ยอมความและถอนคำร้องทุกข์แล้วก็ดีอัยยการก็มีอำนาจดำเนินคดีต่อไปได้

แถมพกและรางวัลแจกบัตร์ให้แก่ผู้ที่เข้าไปเยี่ยมร้านโดยผู้รับแจกไม่จำต้องซื้อของในร้านนั้นเลยแล้วให้ผู้รับแจกบัตร์ทายเลขรางวัลสลากกินแบ่งลอตเตอรี่บำรุงเทศบาล ผู้ใดทายถูกจะได้รับรางวัลดังนี้ ยังไม่เป็นผิดตาม ม.8 แห่ง พ.ร.บ.การพะนัน

สามีทำพินัยกรรม์ยกทรัพย์ให้ผู้อื่น ภรรยารู้เห็นยินยอมด้วย ครั้นสามีถึงแก่กรรมแล้ว ผู้รับมฤดกเข้าครอบครองทรัพย์มฤดกเข้าครอบครองทรัพย์มฤดกต่อมาเช่นนี้ ภรรยาจะฟ้องเรียกสินเดิมสินสมรสจากกองมฤดกนั้นมิได้ ประมวลวิธีพิจารณาแพ่งม.94(ข) พินัยกรรม์มีว่าให้โจทก์เก็บผลประโยชน์จากที่ดินตามพินัยกรรม์ข้อ 3 อนุข้อ 2 อย่างเดียว จะขอสืบว่าผู้ทำพินัยกรรม์มีความประสงค์จะให้เก็บผลประโยชน์จากที่ดินในข้อ 3 อนุข้อ 1 มิได้

ซื้อที่ดินจากผู้ไม่มีอำนาจขาย แม้จะเป็นการซื้อโดยสุจริตผู้ซื้อก็หาได้กรรมสิทธิไม่ กรณีเช่นนี้ผู้ซื้อย่อมมีอำนาจไปฟ้องคดีเรียกเอาเงินคืนจากผู้ขายได้