คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
พลางกูร

ตั้งโป๊ะจับปลาโดยไม่ได้เสียค่าที่แลค่าเครื่องมือเป็นผิดตาม พ.ร.บ.อากรค่าน้ำ ม.18 และ 19 แต่ ม.19 เป็นบทหนักต้องลงโทษตาม ม.19 บทเดียว การที่ศาลบังคับให้จำเลยใช้เงินค่าสินบนนำจับตาม พ.ร.บ.อากรค่าน้ำนั้น ถ้าจำเลยไม่ใช้ต้องจำแทนเหมือนเงินค่าพินัยธรรมดา

จำเลยจับปลาด้วยเครื่องมือโดยไม่ได้รับอนุญาต และทำการจับในที่ไม่มีอำนาจในคราวเดียวกัน จำเลยต้องมีความผิด 2 บท มาตรา 18 และ 19 แห่ง พ.ร.บ.อากรค่าน้ำ แต่ต้องลงอาญาตามบทหนักคือมาตรา 19 ดุลยพินิจ การปรับและการริบทรัพย์ที่ใช้ในการกระทำผิดเพียงไรเท่าไรนั้นอยู่ในดุลยพินิจของศาล

ผู้ใหญ่บ้านรับฝากปืนไว้จากผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้มี แต่ผู้ฝากมิได้เป็นลูกบ้านของตนเช่นนี้ต้องมีผิดตามมาตราข้างต้นา

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุก 3 เดือนตาม ม.254 ศาลอุทธรณ์แก้จำคุก 2 ปี ตาม ม.256 เช่นนี้เป็นการแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาข้อเท็จจริงปัญหาข้อที่ว่าบาดแผลสาหัสหรือไม่นั้นในคดีนี้เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

จำเลยจับแขนหญิงดึงเพื่อให้ไปกับจำเลยบนร้านขายกาแฟซึ่งในขณะนั้นมีคนมากหน้าหลายตา จำเลยต้องมีความผิดฐานกระทำอนาจาาร

จำเลยเข้าไปลักทรัพย์เขาถึงในบ้าน ครั้นเจ้าทรัพย์รู้สึกตัวตื่นขึ้นจะเปิดประตูเรือนออกมาจำเลยพูดขู่เจ้าทรัพย์จนเจ้าทรัพย์มีความกลังไม่กล้าเปิดประตูแล้วจำเลยก็พาอาทรัพย์หนีไปเช่นนี้ย่อมมีผิดฐานชิงทรัพย์ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.193 ข้อ 2 อุทธรณ์ที่ระบุข้อความแต่ย่อ ๆ ว่าคำพิพากษาศาลชั้นต้นคลาดเคลื่อนต่อบทกฎหมายและข้อเท็จจริงเพราะพะยานโจทก์ให้การแตกต่างกัน ไม่น่าเชื่อเช่นนี้ เป็นอุทธรณ์ย่อศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัย

+ปรโตคลว่าด้วยอำนาจศาล ใช้บังคับแก่คนบังคับ+เดนมาร์กในกรุงสยาม +468 ข้อ 3 ผู้พิพากษาศาลชั้นต้นจะรับรองฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงซึ่งต้องห้ามตามโปรโตคลว่าด้วยอำนาจศาลซึ่งใช้บังคับแก่บุคคลบางประเภทมิได้ สัญญาทางพระราชไมตรีคนในบังคับเดนมาร์ก หรือห้างหุ้นส่วนบริษัทเดนมาร์กเป็นคู่ความฎีกาได้แก่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย

จำเลยขับรถที่บรรทุกเกินกำหนดอัตราในกฎกระทรวงถึงแม้จะมิได้บรรทุกเองก็ย่อมมีความผิด

ขายที่ได้แต่งงานกับหญิงที่ในขณะนั้นยังเป็นภรรยาของชายอื่นอยู่ ย่อมไม่มีสิทธิได้รับมฤดกของหญิงในฐานเป็นคู่สมรส ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.142 โจทก์ฟ้องเรียกทรัพย์จากจำเลยโดยอ้างว่าเป็นสามีผู้ตายเมื่อทางพิจารณาได้ความว่า โจทก์กับผู้ตายมิได้เป็นสามีภริยากันโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว ศาลก็ตัดสินยกฟ้อง โดยไม่ต้องพิจารณาว่าโจทก์จะมีสิทธิได้ทรัพย์นั้นในฐานอื่นหรือไม่

สัญญาที่ทำขึ้นว่าเป็นการซื้อขายกันแต่แท้ที่จริงไม่มีการให้เงินราคากันเลยและคู่กรณีทำขึ้นเพื่อจะลวงบุคคลภายนอกเช่นนี้เป็นโมฆะ