คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: พลางกูร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 529/2479

คำแถลงการณ์ในชั้นศาลชั้นต้น ไม่ถือเป็นส่วนหนึ่งของฟ้องอุทธรณ์

คู่ความจะขอให้ศาลถือเอาคำแถลงการณ์ที่ได้ยื่นไว้ต่อศาลชั้นต้นเป็นส่วนหนึ่งของฟ้องอุทธรณ์ด้วยหาได้ไม่ เพราะเป็นแต่เพียงข้อความแลหลักฐานในสำนวนที่ฟ้องอุทธรณ์อ้างถึงเท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 525/2479

ฎีกาย่อไม่ระบุข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย ศาลฎีกายกคำร้อง

ฎีกาที่มิได้ระบุข้อเท็จจริงโดย+และข้อกฎหมายที่อ้างอิงขึ้นมาโดยลำดับศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย คำแถลงการณ์เพิ่มเติมฎีกาเป็นเพียงคำอธิบานข้อฎีกาเท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 524/2479

การป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ: ปัญหาข้อเท็จจริงที่ศาลฎีกายกคำร้อง

การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุหรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 522/2479

การเล่นพนัน: การพิสูจน์ความคล้ายคลึงกับโปกำพะนัน แม้ไม่มีวิธีการเล่นที่เหมือนกัน

การเล่นโปกำพะนันอันจะเป็นผิดกฎหมายนั้นไม่จำเป็นต้องมีเครื่องมือแลวิธีการเล่นเหมือนกันทุกอย่าง ถ้าหากปรากฎว่าสัญญาในส่วนสำคัญของการเล่นคล้ายคลึงกับโปกำผู้เล่นก็ต้องมีผิดฐานเล่นโปกำพะนัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 520/2479

การปลอมตัวเพื่อฉ้อโกง ไม่ถือเป็นความผิดฐานปลอมหนังสือ หากเจตนาไม่ได้อยู่ที่การปลอมแปลงเอกสาร

จำเลยปลอมตัวใช้ชื่อคนอื่นไปหลอกลวงเขาจนเขาหลงเชื่อเข้าทำสัญญากับจำเลย และให้เงินล่วงน่าจำเลยไปเช่นนี้ ยังไม่มีความผิดฐานปลอมหนังสือ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 502-505/2479

ฎีกาต้องระบุข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายชัดเจน หากมิฉะนั้นศาลฎีกาจะไม่รับวินิจฉัย

ฎีกาที่ไม่ระบุข้อเท็จจริงแลข้อกฎหมายขึ้นมา แม้แต่โดยย่อนั้น ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 501/2479

ความรับผิดร่วมกันของนายประกันและการบังคับชำระหนี้จากนายประกันคนใดคนหนึ่ง

นายประกันหลายคนเข้าทำการรับประกันตัวจำเลยต่อศาล ถ้าหากจำเลยหนีไปนายประกันทุกคนจะต้องรับผิดร่วมกัน และศาลจะบังคับเอาแก่นายประกันคนหนึ่งคนใดในจำนวนค่าประกันทั้งหมดก็ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 496/2479

การครอบครองฝิ่นโดยได้รับมอบหมายจากผู้มีอำนาจ ไม่ถือเป็นความผิดฐานมีฝิ่น

จำเลยเปนลูกจ้างเขานายจ้างไปซื้อฝิ่นที่จังหวัดแล้วแบ่งให้จำเลยถือพาล่วงหน้าไปก่อนเพื่อจะได้ไปพร้อมกันภายหลังเช่นนี้ จำเลยยังไม่มีความผิด วิธีพิจารณาอาญา ในคดีอาญาศาลหยิบยกข้อเท็จจริงในคดีอีกเรื่องหนึ่งมาวินิจฉัยได้เพียงไร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 492/2479

การป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ: ศาลอุทธรณ์มีอำนาจยกฟ้อง แม้จำเลยมิได้อุทธรณ์

ในคดีที่ศาลชั้นต้นตัดสินลงโทษจำเลยและโจทก์ฝ่ายเดียวอุทธรณ์ ถ้าศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยยังไม่ควรมีความผิดก็พิพากษาปล่อยจำเลยได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 491/2479

อายุความฟ้องขอส่งตัวไปอยู่ต่างจังหวัดสำหรับผู้กระทำผิดซ้ำ

ในคดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ส่งตัวจำเลยไปอยู่ต่างจังหวัดเพราะได้ทำผิดหลายครั้งนั้นโจทก์ต้องฟ้องเสียภายใน 1 ปีนับแต่วันพันโทษครั้งสุดท้าย มิฉะนั้นคดีขาดอายุความตาม ม.78(4) อ้างฎีกา 376/2469 โทษปรับจะนับรวมเข้าในเรื่องต้องโทษหลายครั้งตาม พ.ร.บ.ดัดสันดานคนจรจัดไม่ได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา พลางกูร

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
พลางกูร