คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: อมาตย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 249/2482

การยึดถือครอบครองที่ดิน การทิ้งที่ดิน และอายุความของสิทธิครอบครอง

ถางที่รกร้างให้เตียนแล้วเลยทิ้งไว้เฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไรอีกหรือปลูกต้นไม้ลงแล้วตายหมดก็ปล่อยทิ้งไว้เฉย ๆ ต่อไป ดังนี้ ไม่เรียกว่ายึดถือที่ดินไว้เพื่อตนอันจะได้มาซึ่งสิทธิครอบครอง,ประมวลแพ่งฯ ม.1375 เป็นเรื่องอายุความฟ้องร้องการแย่งการครอบครองการที่ใบเหยียบย่ำขาดอายุลงนั้นไม่ใช่ปัญหาเรื่องอายุความจะนำประมวลแพ่งฯ ม.193 มาบังคับ-มิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 246/2482

พยายามลักทรัพย์: การกระทำใกล้สำเร็จถือเป็นความผิด

จำเลยเอาพะองพาดกับรั้วติดกับฝากห้องปีนขึ้นไปอยู่บนหลังคากันสาดกำลังเหนี่ยวจะขึ้นระเบียงเรือนตรงห้องไว้ทรัพย์เพื่อทำการลักทรัพย์เผอิญตำรวจมาพบเข้าจึงหนีไป ดังนี้จำเลยมีผิดฐานพยายามลักทรัพย์ อ้างฎีกาที่ 997/2474 และ 88/2478

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 243/2482

สิทธิในที่ดินเป็นอันสิ้นสุดแล้ว ห้ามฟ้องเรียกคืน แม้จะอ้างสิทธิเดิม

จำเลยเคยฟ้องโจทก์เรียกที่ดินรายพิพาท ศาลตัดสินให้จำเลยชนะโดยวินิจฉัยว่าโจทก์ไม่มีสิทธิในที่รายนี้คดีถึงที่สุดแล้วโจทก์จะกลับมาฟ้องจำเลยเรียกที่ดินคืนโดยอ้างว่าตนมีสิทธิอยู่ดังเดิมนั้นมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 239/2482

การทำนิติกรรมแทนผู้เยาว์โดยไม่มีอำนาจตามกฎหมายเป็นโมฆะ ต้องได้รับการแต่งตั้งจากศาล

เมื่อไม่มีบทกฎหมายโดยตรงต้องอาศัยใช้กฎหมายที่ใกล้เคียงอย่างยิ่ง,ตาจะเข้าทำนิติกรรมใดๆแทนหลานผู้เยาว์โดยมิได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้แทนโดยชอบธรรมจากศาลมิได้, การใดที่จัดทำไปโดยตาเช่นนี้เป็นโมฆะ ,
อ้างฎีกาที่ 325/2475

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 228/2482

การโอนสิทธิเรียกร้อง: ผู้รับโอนแจ้งหนี้ได้ตามกฎหมาย

การโอนสิทธิเรียกร้องเพียงแต่ผู้รับโอนบอกกล่าวการโอนเป็นหนังสือไปยังลูกหนี้ก็เป็นการใช้ได้อ้างฎีกาที่ 5/2479

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 218/2482

อัยการไม่มีอำนาจฟ้องเรียกค่าสินบนนำจับแทนผู้นำจับในคดี พ.ร.บ.ชั่งตวงวัด

อัยยการไม่มีอำนาจฟ้องเรียกค่า สินบนนำจับแทนผู้นำจับในคดีผิด พ.ร.บ.ชั่งตวงวัด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 191/2482

ลักทรัพย์สำเร็จแม้ยังไม่ออกจากรั้ว: การกระทำสำเร็จของฐานลักทรัพย์

เจ้าทรัพย์ปล่อยกระบือให้กินหญ้าอยู่ในเขตต์รั้วบ้านจำเลยเข้ามาจูงและไล่กระบือให้เคลื่อนที่ไปโดยมีเจตนาจะลักทรัพย์ดังนี้การกระทำของจำเลยเป็นความผิดบริบูรณ์หาใช่เพียงฐานพยายามไม่
อ้างฎีกาที่ 967/2456

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 189/2482

แจ้งความเท็จ-เบิกความเท็จ ไม่สร้างความเสียหาย-ไม่เป็นสาระสำคัญในคดี

พฤตติการณ์ที่ถือว่าคำแจ้งความของจำเลยไม่มีลัษณะอันอาจสามารถเสีย-หายแก่โจทก์หรือแก่สาธารณชนได้คำเบิกความของจำเลยเป็นข้อสำคัญในคดีหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
อ้างฎีกาที่ 423/2478

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 188/2482

ฟ้องซ้ำคดีอาญา แม้เปลี่ยนบทกฎหมายที่กล่าวอ้าง การกระทำเป็นความผิดครั้งเดียว

โจทก์เคยฟ้องจำเลยหาว่าทำคันนาและระบังกีดขวางทางสาธารณครั้งหนึ่งแล้ว แต่ศาลยกฟ้อง บัดนี้โจทก์กลับมาฟ้องจำเลยในข้องหาอย่างเดียวกันนั้นอีกโดยจำเลยมิได้ทำสิ่งกีดขวางอะไรขึ้นใหม่ แม้โจทก์จะอ้างบทกฎหมายที่ขอให้ลงโทษจำเลยมาต่างกันก็ดีก็ต้องถือว่าการกระทำของจำเลยเป็นความผิดครั้งเดียวฟ้องโจทก์เป็นฟ้องซ้ำคดีต้องห้าม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 161/2482

สิทธิการเบิกจ่ายค่าพาหนะและเบี้ยเลี้ยงของข้าราชการ ไม่ถือเป็นหน้าที่ตามกฎหมายอาญา

จำเลยเป็นสารวัดศึกษาไปราชการกลับมาแล้วทำรายงานขอเบิกเงินค่าพาหนะและเบี้ยเลี้ยงเป็นเท็จดังนี้จำเลยไม่มีความผิดตามกฎหมายอาญา ม.230 เพราะการขอเบิกเป็นเงินเช่นนี้เป็นสิทธิของจำเลยไม่ใช่หน้าที่

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา อมาตย

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อมาตย