คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: อมาตย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 544/2479

เอกสารฟ้องอุทธรณ์ต้องถูกต้องตามข้อบังคับบริษัท การแก้ไขหลังพ้นกำหนดอายุความเป็นโมฆะ

ผู้จัดการบริษัทลงนามในฟ้องอุทธรณ์แต่มิได้ประทับตราของบริษัทดังที่ข้อบังคับที่ได้จดทะเบียนแล้วได้กำหนดไว้ ฟ้องอุทธรณ์ฉะบับนั้นมิถือว่าเป็นฟ้องอุทธรณ์อันถูกต้องแท้จริงตามกฎหมาย ผู้อุทธรณ์จะขอแก้ไขฟ้องอุทธรณ์ที่มิได้เป็นฟ้องอุทธรณ์มาแต่ต้นภายหลังเมื่อสิ้นกำหนดอายุความอุทธรณ์แล้วมิได้ เมื่อการแก้ไขนั้นมิใช่เป็นเรื่องแบบหรือเพิ่มเติมฟ้องอุทธรณ์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 542/2479

ความผิดฐานฟ้องเท็จ: เจตนาสำคัญ - การฟ้องคดีอาญาโดยเข้าใจผิด ไม่ถือเป็นความผิด

จำเลยฟ้องเขาเป็นคดีอาญาโดยเข้าใจผิดซึ่งที่แท้จำเลยควรฟ้องเขาเป็นคดีแพ่ง เพียงเท่านี้ยังไม่พอจะลงโทษจำเลยฐานฟ้องเท็จได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 507/2479

การฟ้องเท็จและเบิกความเท็จต้องพิสูจน์เจตนาจำเลยรู้ว่าเป็นเท็จแล้วจึงฟ้องหรือเบิกความ

ในคดีเรื่องฟ้องเท็จและเบิกความเท็จเป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องนำสืบให้ปราศจากความสงสัยว่าจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นเท็จแล้วนำมาฟ้องโจทก์ในคดีเรื่องก่อนและเบิกความประกอบคดี เพียงแต่คดีเรื่องก่อนจำเลยสืบไม่สมตามฟ้องศาลจึงพิพากษายกฟ้องจำเลยเสียเช่นนี้ยังลงโทษจำเลยมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 506/2479

เจตนายักยอกเงินหุ้นส่วน: โจทก์ต้องพิสูจน์การทุจริตเพื่อเป็นความอาญา

ผู้เป็นหุ้นส่วนผู้หนึ่งรับเงินไว้แล้วเอาไปใช้เสียยังหามีความผิดฐานยักยอกไม่โจทก์ต้องพิศูจน์ให้เห็นเจตนาทุจจริตของจำเลยว่ามีเจตนายักยอก มิฉะนั้นเป็นเพียงคดีแพ่งที่จะฟ้องเรียกร้องกันเท่านั้น หน้าที่นำสืบ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 495/2479

การฟ้องเบิกความเท็จต้องอาศัยข้อความที่จำเลยเบิกความจริง หากไม่มีข้อความนั้น ฟ้องโจทก์เป็นตก

ในคดีเรื่องเบิกความเท็จฟ้องโจทก์กล่าวข้อความที่อ้างว่าจำเลยเบิกความเท็์จไว้แต่ในคำเบิกความของจำเลยไม่ปรากฎถ้อยคำเช่นนั้นจะลงโทษจำเลยมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 477/2479

การเปลี่ยนแปลงฐานความผิดจากลักทรัพย์เป็นรับของโจร และผลต่อการพิจารณาคดี

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกระทำผิดฐานรับของโจรศาลจะลงโทษจำเลยฐานรับของโจรไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 476/2479

การหมิ่นประมาทกำนันนอกหน้าที่: ไม่เข้า ม.116 แต่ผิดฐานหมิ่นประมาท

กำนันไปพูดจาปรองดองหนี้สินให้ราษฎรไม่เรียกว่าไปกระทำการตามหน้าที่ซึ่งกำหนดไว้ในมาตรา 36 แห่งพ.ร.บ.ปกครองท้องที่ผู้ใดหมิ่นประมาทกำนันเพราะเหตุนี้ มีผิดเพียงฐานหมิ่นประมาทซึ่งหน้าตาม ม.339(2)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 468/2479

การรับสารภาพในความผิดฐานรับของโจรและการเพิ่มโทษจำเลยตามประวัติโทษเดิม

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 321 แลในฟ้องตอนหนึ่งกล่าวว่าจำเลยเคยต้องโทษมาแต่ก่อนขอให้ศาลเพิ่มโทษจำเลยด้วย แต่คำขอท้ายฟ้องมิได้อ้างมาตรา 72 ขึ้นมา แลจำเลยให้การรับสารภาพว่าได้การรับสารภาพว่าได้กระทำผิดดังฟ้องโจทก์ทุกประการดังนี้ต้องแปลแต่เพียงว่า จำเลยรับว่าได้กระทำผิดฐานรับของโจรเท่านั้น จะเพิ่มโทษจำเลยด้วยไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 461/2479

เจตนาฆ่าเป็นข้อเท็จจริง ศาลฎีกาวินิจฉัยเฉพาะปัญหาข้อกฎหมาย

ข้อที่ว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง สัญญาทางพระราชไมตรี คดีที่คนบังคับอังกฤษเป็นคู่ความ ๆ ฎีกาได้ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย+

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 459/2479

อุทธรณ์ที่ไม่ระบุเหตุผลแห่งการอุทธรณ์และข้อกฎหมายที่อ้างอิง ถือเป็นอุทธรณ์ที่ไม่ชอบ

ฟ้องอุทธรณ์ที่กล่าวแต่เพียงว่าตามที่ศาลจังหวัดพิจารณาให้ยกฟ้องโจทก์นั้นยังไม่ชอบด้วยทางพิจารณาแลกฎหมายนั้นไม่เป็นอุทธรณ์ที่จึงพึงรับไว้พิจารณาตามกฎหมาย

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา อมาตย

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อมาตย