คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อมาตย

สามีไปกู้หนี้เขามา แล้วภรรยาโอนทรัพย์สินของตนให้แก่ผู้อื่นเสียโดยรู้อยู่ว่าเป็นทางให้เจ้าหนี้เสียเปรียบ เจ้าหนี้ขอให้เพิกถอนนิติกรรมได้ เพราะในกรณีเช่นนี้ถืวว่าภรรยาตกอยู่ในฐานะเป็นลูกหนี้ร่วมกับสามีด้วย

ปัญหาข้อกฎหมาย
ปัญหาที่ว่าศาลล่างฟังข้อเท็จจริงนอกเหนือจากคำพะยานหรือไม่เปนปัญหาข้อกฎหมาย

พฤตติการณ์ที่เป็นการ้องทุกข์ ความผิดส่วนตัวเจ้าทุกข์ได้ร้องทุกข์ภายใน 3 เดือนแล้วก็ต้องนับอายุความตาม ม.78 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา + ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหาข้อเท็จจริง ข้อที่วาสมคบหรือไม่ก็ดี จำเลยกระทำโดยสุจริตหรือทุจจริตก็ดี เป็นปัญหาข้อเท็จจริง่

จำเลยจับเจ้าทุกข์แลเนื้อสุกรของกลางไปโดยหาว่า+ฆ่าสุกรโดยมิได้รับอนุญาตเจ้าทุกข์ก็ยินยอมโดยดี แล้วจำเลยเอาสุกรไปกินเสียเองมีผิดฐานยักยอกตาม ม.314
วิธีพิจารณาความอาญา ฟ้อง,ตัดสิน
ความผิดประเภทเดียวกันฟ้องขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์พิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดฐานยักยอก ศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยฐานยักยอกได้

เรื่องละเมิดสิทธินั้น แม่พิมพ์ที่ใช้ในการพิมพ์หนังสือให้ถือว่าเป็นทรัพย์สินของเจ้าของลิขสิทธิ ๆ ฟ้องเรียกทรัพย์สินนี้ได้
ฎีกาอุทธรณ์ ดุลยพินิจ กำหนดค่าเสียหาย
ประมวลแพ่ง ฯ ม.291 - 420 - 432 - 438
ผู้ละเมิดลิขสิทธิรวมทั้งผู้พิมพ์ที่สมคบร่วมกันในการพิมพ์หนังสือต้องรับใช้ค่าเสียหายร่วมกัน
วิธีกำหนดค่าสินไหมทดแทนในการละเมิดลิขสิทธิ

จำเลยทำสัญญารับประกันตัวผู้ต้องหาต่ออำเภอตามแบบพิมพ์ของเจ้าพนักงานว่าทรัพย์ที่วางประกันนั้นยังมิได้นำไปจำนำ จำนองหรือวางเป็นประกันไว้ในคดีรายอื่น เมื่อจำเลยนำตัวผู้ต้องหามาส่งอำเภอตามกำหนดแล้ว แต่มีเหตุขัดข้องที่เจ้าพนักงานจะส่งตัวผู้ต้องหาไปยังอำเภออื่นไม่ได้ จำเลยจึงทำสัญญาขอรับประกันตัวผู้ต้องหารายอื่นอีกโดยยื่นแบบพิมพ์สัญญารับประกันนตัวผู้ต้องหาอย่างเดียวกับคราวก่อน เพียงเท่านี้ยังถือไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาเอาความเท็จไปแจ้งต่ออำเภอ

ต่างสมัครใจเข้าวิวาทชกต่อยกันไม่ถึงบาดเจ็บ ไม่มีผิดตามมาตรา 338 ข้อ 3
มาตรา 338 ข้อ 3 เป็นบทลงโทษการทำร้ายโดยไม่มีการวิวาทต่อสู้กัน

การขับขี่รถจักรยานโดยมิได้เอาใบขับขี่ติดตัวไปด้วย หามีาบทบัญญัตใดให้ลงโทษไม่
อ้างฎีกาที่ 416/2463 และ 633/2465
ตำรวจขอดูใบอนุญาตขับขี่รถจักรยาน ผู้ขับขี่นำเอามาแสดงทันทีมิได้ แต่ตำรวจรู้อยู่แล้วว่าผู้นั้นมีใบขับขี่ ยังขืนจับตัวผู้ขับขี่ไป มีผิดตาม ม.270

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปล้นทรัพย์แต่มิได้ระบุจำนวนบุคคลที่สมคบกับจำเลยทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยได้สมคบกับพวกกว่า 3 คนขึ้นไป และจำเลยมิได้เสียเปรียบหรือหลงต่อสู้ก็เป็นฟ้องทีฟังลงโทษฐานปล้นได้

จำเลยให้คำมั่นจะขายแลจะให้เช่าที่ดิน แต่มิได้มีหนังสือเป็นหลักฐานต่อกันไว้ โจทก์ยอมรับซื้อแลเช่าภายหลังจำเลยไม่ยอมโจทก์จะฟ้องขอให้บังคับการซื้อขายและการเช่าไม่ได้ เพราะขาดหลักฐานดังกล่าวแล้ว โจทก์จำเลยตกลงกันว่า ถ้าโจทก์ขายที่ดินให้จำเลย ๆจะยอมให้โจทก์ซื้อที่คืนได้ภายหลัง โดยจำเลยมิได้ตั้งใจหลอกลวงโจทก์ในขณะนั้นโจทก์จึงขายที่ให้จำเลยแล้วจำเลยกลับไม่ยอมให้โจทก์ซื้อคืนดังนี้ เป็นเรื่องผิดสัญญาหาเป็นกลฉ้อฉลอันจะให้นิติกรรมตกเป็นโมฆียะไม่
ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.148 ศาลพิพากษาให้โจทก์โอนขายที่ดินให้จำเลยแล้วภายหลังโจทก์มาฟ้องอ้างว่ามีข้อตกลงให้โจทก์ซื้อที่ดินคืนได้ จึงขอให้จำเลยโอนที่ดินคืนดังนี้ ฟ้องได้ไม่ต้องห้าม