คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อมาตย

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดในเดือน 9 ปีพะยานโจทก์ 2 ปากให้การว่าความผิดเกิดในเดือน 8 ปรากฎว่าปีนั้นมีเดือน 8 สอง 8 และมีพะยานหลักฐานอื่น ๆ ชัดเจนว่าจำเลยทำผิดในเดือน 9 ตรงตามฟ้องของโจทก์ เหตุเท่านี้ไม่ทำให้คดีของโจทย์เสียไป

พะยานวิธีพิจารณาแพ่ง กฎหมายปิดปาก เดิมโจทก์เป็นเจ้าหนี้ผู้เดียวภายหลังเอาจำเลยตั้ง 2 เข้าชื่อเป็นเจ้าหนี้ลูกหนี้ด้วยเพื่อสดวกแก่การทำสัญญาทำป่าไม้กับลูกหนี้เมื่อลูกหนึ้ผิดสัญญา โจทก์กับจำเลยเข้าขื่อกันเป็นโจทก์ฟ้องเรียกหนี้ จนศาลพิพากษาให้ชนะคดีแล้วภายหลังโจทก์จะมาฟ้องขอให้ศาลแสดงว่าหนี้รายนี้ ตนเป็นเจ้าหนี้ผู้เดียวไม่ได้

ปัญหาข้อเท็จจริงในคดีเรื่องเบิกความเท็จปัญหาว่าถ้อยคำที่จำเลยเบิกความเป็นข้อสำคัญแห่งคดีหรือไม่นั้น เป็นปัญหาข้อเท็จจริงฎีกาไม่ได้
ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.95พะยานบอกเล่าคำพะยานที่เบิกความเท็จนั้นเป็นคำพะยานบอกเล่าจะผิดฐานเบิกความเท็จเพียงใด

ส่วนของเจ้าทรัพย์หายไป + 5 ปี แล้วจับได้จำเลย ที่ปืนมีรอยขูด+ เบียนออก แม้จำเลย+คดีกลับไปกลับมายังไม่พอชี้ขาดว่าจำเลย+ฐานรับของโจร

ทรัพย์ซึ่งเป็นสินเดิมของภรรยาซึ่งเอามาบริคณห์กลายเป็นสินบริคณห์ในเวลาแต่งงานนั้น เมื่อสามีตายแล้ว สินบริคณห์นั้นย่อมตกเป็นทรัพย์ของภรรยาตามเดิม เจ้าหนี้ส่วนตัวมีสิทธิยึดเอาชำระหนี้ได้
ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.148-271

คดีที่โจทก์ฟ้องจำเลยหลายคน และโจทก์กับจำเลยบางคนได้ทำสัญญายอมความกันต่อศาลและศาลได้พิพากษาให้เสร็จไปตามยอมนั้นแล้ว โจทก์จะกลับมาฟ้องจำเลยผู้ยกข้อต่อสู้ที่อาจทำให้หลุดพ้นความรับผิดและทั้งมิได้ลงชื่อในสัญญายอมความนั้นด้วยไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยขายเหล้าเบียร์ไทยในประเภทสุราต่างประเทศโดยมิได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษตาม ม.5-6-8 แห่งพรบภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 ซึ่งตรงกับความผิดฐานขายน้ำสุราต่างประเทศ แต่ความจริงมิได้เป็นน้ำสุราต่างประเทศดังนี้ศาลตัดสินยกฟ้องได้โดยไม่ต้องวินิจฉัยว่าจำเลยขายสุรา+ใบอนุญาตหรือไม่

ฟ้องของโจทก์ที่กล่าวความลอย ๆ ว่าลักทรัพย์ไปหลายอย่าง ไม่ได้ระบุว่าทรัพย์อะไร เอาไปขายให้ใคร อะไรบ้าง ที่ไหนเมื่อไรเช่นนี้ ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุมทำให้จำเลยเสียเปรียบในการต่อสู้คดีคำตราสินซึ่งโจทก์กล่าวในฟ้องว่าจะส่งศาลในวันพิจารณานั้น ไม่ใช่เป็นส่วน 1 ของฟ้อง เป็นเพียงพะยาน
ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมลงโทษจำเลยไม่ได้นั้นเป็นเหตุลักษณคดี ศาลยกขึ้นพิพากษาปล่อยจำเลยที่ไม่มีฎีกาขึ้นมาได้ด้วย

คำมั่นในการซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ ต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือหรือมีการวางมัดจำหรือชำระหนี้บางส่วนจึงจะบังคับกันได้โรงเรือนที่ผู้อาศัยปลูกลงในที่ดินที่อาศัยเขาอยู่ไม่กลายเป็นส่วนควบของที่ดินนั้นเจ้าของที่ดินที่ให้บุคคลเข้ามาปลูกโรงเรือนอาศัยอยู่ในที่ของตน ไม่มีหน้าที่ ๆ จะต้องออกเงินชดใช้ราคาที่ดินที่เพิ่มขึ้น แต่มีสิทธิที่จะซื้อหรือไม่ซื้อโรงเรือนนั้นก็ได้หากว่าจะซื้อแล้ว ผู้อาศัยซึ่งได้ปลูกสร้างโรงเรือนนั้นต้องขายให้เจ้าของที่ดินจำต้องใช้ราคาที่ดินที่เพิ่มขึ้นต่อเมื่อตนประมาทเลินเล่อปล่อยให้บุคคลผู้ทำการโดยสุจริตเข้ามาปลูกสร้างโรงเรือนในที่ของตน

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย 6 เดือน ปรับ 500 บาทศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้โทษเป็นให้ปรับจำเลยอย่างเดียว 400 บาท คู่ความจะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ ต้องห้ามตามกฎหมายข้างต้น