คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อมาตย

ผู้มีชื่อในหนังสือสำคัญสำหรับที่ดินอย่างเก่าก่อนใช้ พรบ ออกโฉนดนั้นไม่ถือว่าเป็นเจ้าของกรรมสิทธิในที่นั้น
+นับอายุความมฤดกพินัยกรรม พินัยกรรม์นั้นผู้ทำจะกำหนดเงื่อนไขไว้อย่างใดก็ได้+หากไม่ขัดต่อกฎหมายความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชนเงื่อนไขที่ไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชน ศาลอุทธรณ์+สัญญาทางพระราชไมตรีที่คนในบังคับอังกฤษเป็นคู่ความ คู่ความฎีกาได้แต่+หากฎหมาย

ทหารทำผิดร่วมกับพลเมือง+สามัญ ศาลทหารไม่มีอำนาจพิจารณาพิพากษา ต้องขึ้นศาลพลเรือนประมวลวิธีพิจารณาความอาญาพะยานข้อสันนิษฐาน ทหารประจำการสมคบกันมี+พวกไปกระทำผิดเมื่อไม่ปรากฎว่าพรรคพวกนั้นเป็นทหารประจำการก็ต้องสันนิษฐานว่าเป็นพลเมืองสามัญ

พินัยกรรม์ผู้อื่นเขียนไม่มีข้อความระบุรับรองลายมือผู้ทำพินัยกรรม์แลไม่ลงวันเดือนปีไว้ ทั้งมีขีดฆ่าโดยผู้ทำพินัยกรรม์ไม่ได้ลงลายมือชื่อรับรอง นับว่าไม่สมบูรณ์ ครอบครัว ผัวเมีย ผัวเมียเลิกล้างกันไปจนเมียได้ผัวใหม่และ-ยังไม่ได้+จากผัวใหม่จะกลับเป็นผัวเมียกับผัวเก่าไม่ได้ ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.141-240 ประเด็นที่จำเลยยกขึ้นต่อสู้ไว้+ชั้นศาลเดิม ๆ ตัดสินให้แพ้ประเด็นนั้น แต่ให้จำเลย+คดีบางส่วนในประเด็นข้อจำเลยไม่อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์+ให้จำ-เลยแพ้คดีทั้งหมด+ไม่วินิจฉัยถึงประเด็นนั้น แม้ในชั้นฎีกาจำเลย+ได้ยกประเด็นข้อนั้นเป็นฎีกา ศาลฎีกาก็ต้องวินิจฉัยให้

เข้าไป+เปิดพะนังกั้นน้ำในเหมืองของผู้อื่น เพื่อให้น้ำไหลเข้าสู่ที่ของตนโดยเชื่อด้วยความสุจจริตว่าเป็นเหมืองสาธารณนั้นไม่มีผิดทางอาญา

พระภิกษุผู้น้อยขัดคำสั่งพระภิกษุผู้มีอำนาจเหนือไม่มีผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.219 ศาลชั้นต้นยกฟ้องโดยข้อกฎหมาย ศาลอุทธรณ์ยกฟ้องโดยข้อเท็จจริงโจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

มีอาวุธปืนขาดต่อใบอนุญาตแล้วนำไปขอจดทะเบียนภายใน 6 เดือนตามบทฉะเพาะ+นั้นได้รับยกเว้นโทษอ้างฎีกาที่ 576/2478

หน้าที่นำสืบความผิดฐานรับของโจรนั้น เป็นหน้าที่โจทก์จะต้องนำสืบว่าจำเลยรู้ว่าเป็นของที่ได้มาโดยการกระทำผิดจึงจะฟังลงโทษจำเลยได้ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.219 ส่วนเรื่องรับของโจรศาลเดิมศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโดยศาลเดิมฟังว่าทรัพย์ยืนของเดิม+แต่ศาลอุทธรณ์+ว่าทรัพย์เป็นของจำเลย+นี้ โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริง

การได้มาโดยนิติกรรมในสิทธิทางเดิน แม้ตามกฎหมายเก่าก่อนใช้ประมวลแพ่งฯก็ต้องจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่จึงจะสมบูรณ์มีผลได้ตามกฎหมาย ปพพม 1299-1387-1429-1349 ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.142-247 โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยเปิดทางในชั้นฎีกากล่าวด้วยว่าถ้าเจ้าของข้างเคียงปิดอย่างจำเลย+แล้วโจทก์ไม่มีทางออกดังนี้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

ฟ้อง บรรยายฟ้อง ตัดสิน เมื่อฟ้องโจทก์พรรณาข้อความการกระทำของจำเลยอันอาจเป็นผิดตาม ม.157 แม้โจทก์จะอ้างบทของให้ลงโทษตาม ม.158 ก็เป็นความผิดประเภทเดียวกับ ม.157 ศาลอาจลงโทษจำเลยตามมาตรา 157 ได้ ฉะนั้นแม้ในชั้นไต่สวน+ฟ้องศาลก็ยังต้องให้ดำเนินคดีต่อไป จะยกฟ้องเสียทีเดียวไม่ได้

ที่ดินซึ่งเจ้าของข้างเคียงใช้เป็นทางเดินมาเป็นเวลากว่า 10 ปี แล้วย่อมตกอยู่ในภาระจำยอม ตาม ม.1401-1382 การใช้ทางเดินร่วมกับเจ้าของที่ไม่เรียกว่าครอบครองด้วยเจตนาจะเป็นเจ้าของแม้จะเป็นเวลากว่า 10 ปี ไม่ได้กรรมสิทธิ เจ้าของที่ดินที่ตกอยู่ในภาระจำยอมย่อมมีอำนาจ+เจ้าพนักงานรังวัดปักลักเขตต์ได้ เจ้าของ+ทรัพย์ไม่มีอำนาจขัดขวาง