คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
กฤต

เมื่อผู้เช่าได้รับประโยชน์จากสัญญาเช่าทรัพย์พร้อมบูรณแล้วจะคัดค้านว่าผู้ให้เช่าไม่ใช่เจ้าของแลไม่ยอมชำระค่าเช่านั้นไม่ได้
อ้างฎีกาที่ 469/2472

ไต่สวนมูลฟ้องคำสั่งที่ศาลเดิมชั้นไต่สวนมูลฟอ้งสั่งยกข้อหาโดยอาศัยข้อเท็จจริงมีผลเช่นเดียวกับคำพิพากษา จึงเข้าอยู่ในความหมายแห่ง พ.ร.บ.อุทธรณ์มาตรา 3 ตามนัยฎีกาที่ 792/2476

คดีต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ในข้อเท็จจริงตามกฎหมายข้างบนนี้ย่อมกินความถึงคดีมีคำสั่งด้วยเพราะมีลักษณวิธีการดำเนินเช่นเดียวกับคำพิพากษาคดีที่ศาลเดิมไต่สวนพะยานชั้นมูลฟ้องแล้วเห็นว่าคดีไม่มีมูลจึงให้ยกฟ้องโจทก์นั้นถ้าเป็นคดีมีโทษต้องด้วยข้อห้ามของพระราชบัญญัติลักษณอุทธรณ์แล้วโจทก์อุทรธรณ์ในข้อเท็จจริงไม่ได้

คำกล่าวว่า "บัดสีกูจะเตะปากมึงเดี๋ยวนี้" ไม่เป็นการใส่ความหรือค่าทออันเป็นคำหมิ่นประมาทตามกฎหมายข้างบน วิธีพิจารณาอาชญา คดีที่โจทก์ยืนยันแต่ว่าถ้อยคำที่จำเลยกล่าวเป็นผิดฐานหมิ่นตามมาตรา 339 ข้อ 2 ตลอดมาแต่ถ้อยคำที่จำเลยกล่าวไม่เป็นผิดดังโจทก์หาดังนี้ แม้ถ้อยคำนั้อาจเป็นถ้อยคำที่ขู่เข็ญว่าจะทำร้ายได้ก็ดี เมื่อโจทก์ไม่สืบให้เห็นว่าจำเลยควรมีผิดตาม ม.339 ข้ออื่นใดแล้ว แม้โจทก์จะอ้างมาตรา 339 มาทั้งมาตราศาลก็ไม่ลงโทษจำเลยในฐานอื่นให้

กฎข้อบังคับวางระเบียบรักษาป่า พ.ศ.2456 ที่ ๆ ได้รับใบเหยียบย่ำแล้วไม่เรียกว่าป่า ผู้ใดตัดไม้ประเภทหวงห้ามโดยมิได้รับอนุญาตในที่ ๆ คนได้จับจองแลรับใบเหยียบย่ำ แล้วยังไม่มีผิดตามกฎหมายข้างบน (เทียบฎีกาที่19/2477)
ที่ดิน ใบเหยียบย่ำ ใบเหยียบย่ำเป็นการแสดงสิทธิในเบื้องต้นที่จะได้รับโฉนด

เมื่อศาลเห็นว่าข้อเท็จจริงแห่งคดีพอวินิจฉัยได้แล้วก็ตัดสินได้ทีเดียว ไม่จำเป็นต้องสืบพะยานอีก พะยานการนำสืบฟ้องขอให้ลงโทษฐานบุกรุกทำให้เสียทรัพย์ทางอาชญาแต่โจทก์ขอสืบในเรื่องสิทธิในทางเดิน ไม่ได้ขอสืบเจตนาหรือความบังอาจอันจะเป็นผิดทางอาชญาศาลไม่จำเป็นต้องให้สืบ่

ที่ดิน ป.พ.พ.ม.1382 ปกครองปรปักษ์พฤตติการณ์อย่างไรฟังว่าเป็นการปกครองโดยปรปักษ์

ชานเรือนแม้จะไม่มีลูกกรง ล้อมรอบหรือมีประตูก็ยังนับว่าเป็นเคหะสถานตามความหมายแห่งมาตรา 6 ข้อ 14 วิธีพิจารณาอาชญา

วิธีพิจารณาอาญา ฟ้อง.ตัดสิน โจทก์ฟ้องผิดฐานแลอ้างมาตราผิดตามปกติศาลไม่ลงโทษจำเลย เว้นแต่จะปรากฎว่าเป็นความผิดประเภทเดียวกันความผิดฐานทำให้สักขีพะยานสูญหายตาม ม.154 กับความผิดฐานฆ่าคนตายตาม ม.249 แล 250 นั้นเป็นความผิดคนละประเภทกันโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 249-250 ถ้าพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา 154 ดังนี้ศาลไม่ลงโทษจำเลย อำนาจฟ้องโจทก์ฟ้องผิดฐานศาลพิพากษายกฟ้องไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องใหม่ให้ถูกฐาน

มีกำหนดโทษจำคุกตั้งแต่ 3 เดือนถึง 5 ปี คู่ความอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงได้ไม่ได้ต้องห้ามตาม พ.ร.บ. อุทธรณ์มาตรา 3 เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าฟ้องอุทธรณ์ไม่ต้องห้ามแล้วก็มีอำนาจย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้ออุทธรณ์นั้นเสียใหม่ได้ตัดสิน ถ้ากรณีเกี่ยวเนื่องกัน เมื่อศาลฎีกาย้อนฎีกาย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยฎีกาข้อหนึ่งใหม่ก็มีอำนาจให้ลดรอฎีกาอีกข้อหนึ่งไว้วินิจฉัยในภายหลังได้