คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อิศร

พบผลลัพธ์ทั้งหมด 1,116 รายการ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 187/2484

การรับของโจร โดยรู้ว่าเป็นของที่ได้มาจากการกระทำผิด

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานรับผิดซึ่งเป็นของผู้ร้ายสวนเพ็ชร์ไม่ฟังว่าเป็นของผู้ใด จำเลยอุทธรณ์ขอให้ยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์ขอให้ยกฟ้องและให้คืนนิลกับเพ็ชร์ให้จำเลย โจทก์ฎีกาขอให้ลงดทษ เมื่อศาลฎีกาฟังว่าเพ็ชร์เป็นของผู้เสียหายซึ่งจำเป็นของร้ายก็สั่งให้คืนเพ็ชร์ให้ผู้เสียหายได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 177/2484

การขอให้นับโทษต่อจากคดีอื่นต้องระบุในคำฟ้อง หากไม่ได้ขอ ศาลไม่สามารถพิจารณานับโทษต่อได้ แม้หลังมีคำพิพากษา

ในฟ้องของโจทก์ระบุว่าจำเลยกำลังต้องคำพิพากษาในคดีอื่น แต่ท้ายฟ้องไม่ได้ขอให้พิพากษาต่อจากคดีเหล่านั้น ศาลจะให้นับโทษต่อไม่ได้โจทก์จะยื่นคำร้องขอให้นับโทษจำเลยต่อจากคดีอื่นภายหลังที่ศาลพิพากษาคดีแล้วไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 173-174/2484

การทำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บ: การพิจารณาความรุนแรงของบาดแผล

แผลถูกตีด้วยไม้หนังถลอกช้ำบวมเลือดไม่ออกนั้นเป็นบาดแผลไม่ถึงบาดเจ็บ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 149/2484

สิทธิฟ้องคดีของผู้เช่าเมื่อมีหุ้นส่วนร่วมทำธุรกิจในทรัพย์สินที่เช่า แม้สัญญาเช่าระบุชื่อผู้เช่ารายเดียว

โจทก์ทำสัญญาเช่าโรงสีมาจากจำเลยปีเศษแล้ว จึงมีคนอื่นมาเข้าหุ้นในการทำโรงสีด้วยนั้น เมื่อจำเลยผิดสัญญาเช่นโจทก์ผู้เดียวก็มีอำนาจฟ้องจำเลยได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 145/2484

ข้อแตกต่างระหว่างวันทำผิดในคำฟ้องและข้อเท็จจริงที่พิจารณาได้เป็นเหตุให้ศาลยกฟ้อง

ทางพิจารณาปรากฏว่าวันที่จำเลยทำผิดต่างกับวันที่โจทก์ฟ้อง ศาลยกฟ้องโจทก์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 128/2484

การระบุเวลาทำผิดในฟ้องอาญา: เวลากระทำผิดเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ต้องระบุในฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดเวลากลางวันพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดเวลากลางคืน ต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 125/2484

ไม้ล้มในที่ดินครอบครอง การกระทำไม่ถึงขั้นความผิดตาม พ.ร.บ.ป่าไม้

จำเลยทอนไม้สักของกลางซึ่งแห้งล้มอยู่ในไร่ของจำเลยซึ่งจำเลยครอบครองมาประมาณ 10 ปีแล้วเพื่อทำเป็นเสากะท่อมอาศัยอยู่ในไร่นั้นเอง จำเลยไม่ได้ตัดฟันชักลากไม้สักจากป่า จำเลยยังไม่มีความผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 124/2484

การพิจารณาความชอบด้วยกฎหมายของอุทธรณ์ก่อนพิพากษา: ศาลต้องตรวจสอบความถูกต้องของอุทธรณ์ก่อนตัดสิน

การที่โจทก์ยื่นคำร้องคัดค้านว่าอุทธรณ์ของจำเลยไม่ชอบดังนี้ ศาลอุทธรณ์ควรพิจารณาและสั่งเสียก่อนว่าอุทธรณ์ของจำเลยชอบด้วยกฎหมายหรือไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 102/2484

การฟ้องรับของโจรหลังถูกลงโทษฐานมีอาวุธปืน ศาลฎีกาตัดสินว่าเป็นการกระทำต่างกรรมต่างวาระ และไม่อาจรอการลงอาญาได้

เจ้าพนักงานจับปืนที่ถูกผู้ร้ายลักไปได้จากจำเลยโจทก์ฟ้องและศาลลงโทษฐานมีอาวุธปืนไปแล้ว ภายหลังโจทก์มาฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานรับของโจรได้ อ้างฎีกา 1520/

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 97/2484

คำกล่าวถึงการจับกุมและวิจารณ์กฎหมายไม่เข้าข่ายความผิดดูหมิ่นราชการ

จำเลยกล่าวว่า เวลาสามีจำเลยถูกจับไม่เห็นมีสุราเถื่อน พอส่งสถานีตำรวจจึงมีสุราเถื่อน จำเลยอีกคน 1 กล่าวสนับสนุนว่ากฎหมายเมืองไทยใช้ไม่ได้ดังนี้ ยังไม่เป้นความผิดมาตรา 104