คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: อิศร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 616/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเปลี่ยนแปลงคำขอท้ายฟ้องและผลกระทบต่อการลงโทษฐานวิวาท

โจทย์ฟ้องจำเลยหลายคนว่าสมัคร์ใจเข้าทำร้ายกันบาดเจ็บ ขอให้ลงโทษฐานวิวาทตาม ม.253 ซึ่งเดิมอ้าง ม.254 ด้วย แต่ฆ่าออก ทางพิจารณาได้ความว่ามีผู้ถูกทำร้ายเพียงบาดเจ็บดังนี้ จะลงโทษตาม ม.254 ไม่ได้ เพราะแสดงชัดว่าโจทก์ไม่ประสงค์ให้ลงโทษตามมาตรานี้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 615/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การพิจารณาความรุนแรงของการทำร้ายร่างกาย: ระยะเวลาทนทุกข์เวทนาเกิน 20 วัน

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายเขาถึงสาหัสโดยทนทุกข์เวทนาเกินกว่า 20 วัน ดั่งนี้ ศาลไม่พิจารณาว่าไม่สามารถประกอบอาชีพเกินกว่า 20 วันหรือไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 615/2489

การพิจารณาความรุนแรงของการทำร้ายร่างกายและการพิสูจน์ระยะเวลาบาดเจ็บเพื่อประกอบการลงโทษ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายเขาถึงสาหัสโดยทนทุกข์เวทนาเกินกว่า 20 วัน ดั่งนี้ ศาลไม่พิจารณาว่าไม่สามารถประกอบอาชีพเกินกว่า 20 วันหรือไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 610/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

กรรมสิทธิ์ในที่ดิน: การกระทำของบุตรไม่ผูกพันจำเลยในคดีกับโจทก์

จำเลยฎีกาอ้างเหตุในข้อกฎหมายว่า บุตร์จำเลยเคยแสดงตนเป็นเจ้าของทรัพย์รายพิพาท โจทก์ก็มิได้คัดค้านดังนี้เหตุนี้ หายกขึ้นใช้ยันโจทก์ได้ไม่เพระไม่ใช่เป็นเหตุส่วนตัวของจำเลยเอง ศาลฎีกาไม่วินิจฉัยให้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 610/2489

การกระทำของบุตรไม่ผูกพันจำเลยในคดีแพ่ง การอ้างกรรมสิทธิ์ของบุตรใช้ยันโจทก์ไม่ได้

จำเลยฎีกาอ้างเหตุในข้อกฎหมายว่า บุตรจำเลยเคยแสดงตนเป็นเจ้าของทรัพย์รายพิพาท โจทก์ก็มิได้คัดค้าน ดังนี้เหตุนี้ หายกขึ้นใช้ยันโจทก์ได้ไม่ เพราะไม่ใช่เป็นเหตุส่วนตัวของจำเลยเองศาลฎีกาไม่วินิจฉัยให้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 608/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การฎีกาโดยอ้างเหตุฟ้องผิดวัน ศาลพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ศาลล่างวินิจฉัยแล้ว

คดีอาญาที่ศาลล่างยกฟ้องโดยศาลชั้นต้นไม่เชื่อพะยานโจทก์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์ฟ้องผิดวันดังนี้ โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 608/2489

การฎีกาเมื่อศาลล่างยกฟ้องโดยไม่เชื่อพยาน และประเด็นวันฟ้องที่ไม่ถูกต้อง

คดีอาญาที่ศาลล่างยกฟ้องโดยศาลชั้นต้นไม่เชื่อพยานโจทก์ศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์ฟ้องผิดวันดังนี้ โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 316/2489

การโอนมรดกโดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้รับมรดกอื่นเป็นโมฆะ ผู้รับมรดกมีสิทธิเรียกร้องแบ่งมรดก

ผู้รับมรดกตกลงโอนที่ดินมรดกให้แก่ผู้รับมรดกคนหนึ่งโดยผู้มีสิทธิรับมรดกบางคนมิได้ยินยอมด้วย ผู้ที่มิได้ยินยอมด้วยนั้นฟ้องขอแบ่งได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 316/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การโอนมรดกโดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้รับมรดกอื่น ทำให้การโอนเป็นโมฆะและผู้รับมรดกมีสิทธิเรียกร้องแบ่งมรดก

ผู้รับมฤดกตกลงโอนที่ดินมฤดกให้แก่ผู้รับมฤดกคนหนึ่งโดยผู้มีสิทธิรับมฤดกบางคนมิได้ยินยอมด้วย ผู้ที่มิได้ยินยอมด้วยนั้นฟ้องขอแบ่งได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 172/2489

สัญญาเช่าซื้อ vs. สัญญาจะซื้อขาย: การขาดอายุความฟ้องร้อง

ตามสัญญากล่าวว่า 'ผู้เช่าซื้อยอมให้ผู้ให้เช่าเรียกร้องราคาที่นาเมื่อหนึ่งเมื่อใดได้ ในเมื่อผู้ให้เช่าต้องการ' เช่นนี้ไม่ได้ตกลงกันว่าจะใช้เงินกันเป็นจำนวนเท่านั้นเท่านี้คราว ไม่เป็นสัญญาเช่าซื้อ แต่เป็นสัญญาจะซื้อขาย
สัญญาจะซื้อขายที่ดินกันนั้น ถ้าผู้ซื้อไม่ฟ้องขอให้ผู้รับมรดกผู้ขายโอนที่ดินภายใน 1 ปี ย่อมขาดอายุความ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา อิศร