คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อิศร

โจทก์ฟ้องจำเลยว่าพยายามฆ่าคน ศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยแล้ว ต่อมาผู้ที่ถูกจำเลยทำร้ายตายลงโจทก์จึงฟ้องจำเลยหาว่าฆ่าคนตายโดยเจตนา ในระหว่างอายุความอุทธรณ์คดีเรื่องแรกดังนี้ ไม่เป็นการฟ้องซ้ำ ศาลรับฟ้องคดีหลังไว้พิจารณาพิพากษาได้ ส่วนการนับกำหนดโทษจำเลยจะสั่งให้นับรวมกันกับคดีแรกก็ได้

การที่จะลดโทษให้แก่จำเลยฐานปราณีเพราะรับสารภาพหรือไม่นั้นเป็นข้อดุลพินิจ+รองศาลแล้วแต่จะเห็นสมควร อ้างฎีกาที่ 716-717/2466

เอาภาพยนตร์ที่ยังมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน+ฉายถ่ายทอดเสียงออกจากฟิลม์โดยมีแต่เสียงฝ่ายเดียวไม่มีภาพยนตร์แล้ว ต้องความผิด ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.158,192,218 โจทก์ระบุในฟ้องว่าจำเลยฉายภาพยนตร์เป็นความผิดเมื่อทางพิจารณาปรากฎว่าจำเลยฉายภาพยนตร์จริง แม้จะแตกต่างกันในเรื่องฉายให้ดูหรือให้ฟังอันเป็นรายละเอียดส่วนย่อยดังนี้ ก็ลงโทษจำเลยได้ไม่ต้องด้วย ม.192 แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญา ฎีกาอุทธรณ์

ความผิดฐานโฆษณาหมิ่นประมาทนั้นไม่จำเป็๋นที่จำเลยจะต้องยืนยันว่าข้อความนั้นเป็นความจริง เมื่อข้อความที่จำเลยโฆษนาเป็นการใส่ความเขาแล้วจำเลยก็ต้องมีผิดโฆษณาในหนังสือพิมพ์เป็นการหมิ่นประมาท ต้อง+ว่ามีเจตนาจงใจหมิ่นประมาทแล้ว เว้นแต่จะนำสืบหักล้างข้อสันนิษฐานนี้ได้ ข้อความที่โฆษณาทั้งหมดมีหน้ากระดาษ ถึงแม้จะ+ข้อความอันเป็นการใส่ความอยู่เพียง 2 บรรทัดนับได้ว่ามีการหมิ่นประมาทแล้ว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดกในวันที่ 27 เวลากลางวัน ทางพิจารณาปรากฎว่าจำเลยทำผิดเวลา+ ทุ่มของคืนวันที่ 21 ดังนี้เรียกว่าโจทก์ฟ้องผิดวันต้องยกฟ้อง อ้างฎีกาที่ 502/2481 เมื่อโจทก์ฟ้องผิดวันอันเป็นเหตุในลักษณคดีจะต้องยกฟ้องแม้จำเลยให้+รับสารภาพก็ลงโทษจำเลยมิได้ ในคดีที่ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยมิได้ เมื่อมีเหตุในลักษณคดีจะต้องยกฟ้องโจทก์ศาลฎีกาก็วินิจฉัยคดีตลอดถึงตัวจำเลยที่ส่งสำเนาฎีฎาให้ไม่ได้นั้นด้วย

จำเลยไล่ติดตามผู้ร้ายซึ่งลักกระบือของจำเลยมาพอจำเลยส่องไฟถูกผู้ร้าย ๆ ก็วางเชือกกระบือที่กำลังจูงอยู่ออกวิ่งหนี จำเลยก็แทงผู้ร้ายด้วยหอกถึงแก่ความตายดังนี้ จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาเพราะถูกยั่วโทษะไม่ใช่เป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ

จำเลยรับราชการเปนลูกจ้างรับค่าจ้างรายวันวันใดไม่มาทำงานก็ไม่ได้ค่าจ้างดังนี้ไม่เรียกว่า+ข้าราชการวิสามัญ+ทำการปลอมหนังสือราชการซึ่งอยู่ในหน้าที่ของ+ก็ไม่มีความผิดฐานเปนเจ้าพนักงานปลอมหนังสือตาม ม.229 คงมีผิดฐานปลอมหนังสือตาม ม.224 +บัญชีแล้วนำไปใช้แสดง+กรรมการที่มาตรวจ+ถือว่าเปนการเสียหายต่อราชการแล้วต้องผิดฐานปลอมหนังสือบังคับบัญชาเพียงแต่สั่งให้จำเลยตรวจดูบัญชี+เห็นว่าผิดก็ให้แก้เสียจำเลยตรวจดูเห็นว่าผิด+แก้ไป เมื่อบัญชีเดิม+ต้องแล้วจำเลยแก้ให้+จำเลยจึงต้องรับผิด+อ้างม. 52 มายกเว้นโทษ+ได้ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218 +อาญาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลย 2 กะทง กะทงหนึ่งจำคุก 5 ปี อีกกะทงหนึ่งจำคุก 3 ปีดังนี้จำเลยฎีกา+ข้อเท็จจริงมิได้ อ้างฎีกาที่ 364/2476 ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามก.ม.อาญา ม.224 จำคุก 3 ปีลดกึ่งหนึ่งเหลือ 1 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.229 จำคุก 5 ปีลดกึ่งหนึ่งเหลือ 2 ปี 6 เดือนดังนี้เป็นแก้มากฎีกาในข้อเท็จจริง+อ้างฎีกาที่ 1684/2479

คดีที่โจทก์จำเลยอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาฉะเพาะอุทธรณ์ของจำเลยเท่านั้น ศาลฎีกา+สำนวนให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่ตั้ง+ธรรมเนียมคดีที่โจทก์จำเลยฎีกาศาลฎีกาพิพากษาให้ย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่และให้ค่าธรรมเนียมในชั้นเป็นพับแต่เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาแล้วคู่ความฝ่ายใดหรือทั้งสอง+ฎีกาให้ยกเว้นค่าธรรมเนียมชั้นฎีกาใหม่โดยตลอด

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยแจ้งความเท็จโจทก์ต้อง+ในเรือนจำ 5 วันจึงมีประกันดังนี้ จะลงโทษจำเลย+ม.160 วรรค 2 แห่ง ก.ม.+ไม่ได้

พฤตติการณ์ที่ถือว่าการ+เป็นไปโดยไม่สุจริตการโอนโดยไม่สุจริตถึงแม้จะเสียค่าตอบแทนไปก็ไม่ทำให้นิติกรรมการโอนนั้นมีผลที่ครอบครองที่ดินมา 10 กว่า+แล้ว ย่อมมีฐานะอันจะจดทะเบียนกรรมสิทธิของตนได้+ละย่อมมีสิทธิขอให้เพิกถอนการจดทะเบียนที่ทำให้ตนเสียเปรียบได้