คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อิศร

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.131 และ พ.ร.บ.แก้ไขข้างต้น+ศาลย่อมลงโทษจำเลยได้แม้แต่อ้างมาตรา 131 อย่างเดียวศาลก็ลงโทษได้

+241 เป็นเพียงบทบัญญัติสำหรับวิธีสืบพะยานวัดถุเท่านั้น หาใช่บทบังคับให้+พะยานวัดถุเสมอไปไม่ +คดีที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันและให้ลงโทษจำคุก 1 ปีเช่น+จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้

+ที่บรรยายคำกล่าวคำให้การและคำพิพากษาของศาลแต่เพียง +ๆ และว่คำพิพากษา+ศาลชั้นต้นยังคลาดเคลื่อนอยู่ เช่นนี้ เป็น+ย่อ ศาลอุทธรณ์ไม่วินิจฉัย แถลงการณ์เพิ่มเติมอุทธรณ์หาเป็นส่วนหนึ่ง+ฟ้องอุทธรณ์ไม่

ในคดีที่โจทก์ฟ้องและสืบ+ตามฟ้องของโจทก์ ศาลต้องตัดสินให้โจทก์ชนะคดีเท่าที่สืบได้ความ+คดีแพ่งทุนทรัพย์ที่เรียกร้องไม่เกิน 2000 บาท ถ้าศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

โจทก์ฟ้องกล่าวความว่าจำเลยใช้กำลังทำร้ายเจ้าทุกข์เพื่อที่จะเอาทรัพย์ของเจ้าทุกข์ไปเพียงเท่านี้ย่อมเป็นมูลความผิดฐานชิงทรัพย์แล้ว หาต้องแสดงว่าจำเลยเอาทรัพย์ไปโดยเจตนาทุจจริตคิดเป็นโจรลักทรัพย์อย่างใด คดีที่ศาลอุทธรณ์ย้อนสำนวนไปพิจารณาพิพากษาใหม่นั้น แม้ศาลได้นัดพิจารณาแลเลื่อนการพิจารณาไปจำเลยก็ยังฎีกาได้ภายในอายุความ+

อุทธรณ์ที่กล่าวความแต่ย่อ ๆ ศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัยและถึงแม้ศาลชั้นต้นจะรับอุทธรณ์ไว้ก็ตามก็ไม่ทำให้อุทธรณ์เช่นนั้นกลับเป็นอุทธรณ์อันชอบด้วยกฎหมายขึ้นได้

พะยานลงนามรับรองลายพิมพ์นิ้วมือจะต้องเป็นผู้อยู่รู้เห็นในเวลาทำหนังสือลงลายนิ้วมือหรือฉะนั้นจะต้องรู้เห็นจากคำรับรองของผู้พิมพ์ลายนิ้วมือว่าเป็นลายนิ้วมือของเขามิฉะนั้นไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย อ้างฎีกาที่ 678/2477

ทำหนังสือขึ้นฉะบับหนึ่งอ้างว่าเป็นของผู้อื่น แล้วเอามาอ่านให้ผู้หนึ่งฟังข้อความในหนังสือนั้นมีว่าให้จัดหาเงินมาให้แก่ผู้ที่ถูกอ้างว่าเป็นเจ้าของหนังสือนั้นมิฉะนั้นจะถูกทำร้ายดังนี้ ต้องมีความผิดฐานปลอมหนังสือ ในเรื่องความผิดฐานกรรโชกนั้นจะต้องเป็นการขู่ให้เขาสัญญาและผู้ถูกขู่จะต้องรับสัญญาว่าจะส่งทรัพย์ให้แก่ผู้ใดผู้หนึ่ง ถ้าผู้ถูกขู่มิได้รับสัญญาอย่างใด ผู้ขู่ก็ยังหามีความผิดฐานกรรโชกไม่

ฟ้องโจทก์บรรยายข้อเท็จจริงถูกต้องตามที่สืบได้ความแก่โจทก์อ้างบทมาตราที่ขอให้ลงโทษผิดศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยตามฐานความผิดที่ถูกต้องได้

จำเลยบังอาจลอบเอาแหวนซุกใส่ในกระเป๋าเจ้าพนักงานซึ่งเข้าไปทำการตรวจค้นที่บ้านจำเลยโดยสงสัยว่าจะมีของต้องห้าม ถือว่าการกระทำของจำเลยเป็นการใส่เท็จทำพะยานเพื่อให้เห็นว่าเจ้าพนักงานลักทรัพย์ดังนี้ จำเลยต้องมีผิดตามม.159 แต่ไม่มีผิดตาม ม.157 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.192 วิธีพิจารณาอาญาตัดสินไม่เกินคำขอ เมื่อโจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยเพียงฐานพยายาม แม้จะปรากฎว่าเป็นความผิดสำเร็จ ศาลก็ลงโทษได้เพียงเท่าที่โจทก์ขอ