คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อิศร

โจทก์ซื้อที่ดินมีโฉนดไว้โดยมิได้จัดการแก้ทะเบียนแต่ได้ปกครองตลอดมากว่า 30 ปี ผู้ขายตาย จำเลยคือสามีของทายาทผู้หนึ่งอ้างว่าได้ซื้อที่รายนี้ได้ แต่ได้ความว่าจำเลยได้ทราบเรื่องดีตลอดมาว่าโจทก์ได้ซื้อจากผู้ตายแลปกครองมานับว่าเป็นการซื้อโดยสุจริตจึงยกประมวลแพ่งฯ มาตรา 1299 มาบังคับไม่ได้

โจทก์ซื้อที่ดินมีโฉนดไว้โดยมิได้จัดการแก้ทะเบียนแต่ได้ปกครองตลอดมากว่า 30 ปี ผู้ขายตาย จำเลยคือสามีของทายาทผู้หนึ่งอ้างว่าได้ซื้อที่รายนี้ไว้ แต่ได้ความว่าจำเลยได้ทราบเรื่องดีตลอดมาว่าโจทก์ได้ซื้อจากผู้ตายและปกครองมานับว่าเป็นการซื้อโดยไม่สุจริตจึงยกประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1299 มาบังคับไม่ได้

กริยาที่จำเลยงัดโรงอันเป็นเคหะสถานที่อยู่อาศัยของผู้เสียหายเข้าไปลักทรัพย์นั้น ไม่เข้าข้อ 5 แห่งกฏหมายอาญามาตรา 293 เพราะในข้อ 2 มาตรานี้ได้บัญญัติถึงการตัดช่องไว้แล้ว

กริยาที่จำเลยงัดโรงอันเป็นเคหสถานที่อยู่อาศัยของผู้เสียหายเข้าไปลักทรัพย์นั้น ไม่เข้าข้อ 5 แห่งกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 293เพราะใน ข้อ 2 มาตรานี้ได้บัญญัติถึงการตัดช่องไว้แล้ว

เมื่อปรากฎว่ามีการสอบสวนตามกฎหมายแล้ว ก็ต้องถือว่าได้มีการร้องทุกข์แล้วตามกฎหมายเว้นแต่จะปรากฎเป็นอย่างอื่น

จำเลยเป็นคนจูงกระบือที่ลักมา พวกของจำเลยหันไปขู่จะทำร้ายพวกเจ้าทรัพย์ ยังไม่เรียกว่าจำเลยได้สมคบกันพวกทำการขู่เข็ญอันจะเป็นผิดฐานชิงทรัพย์ จึงมีผิดแต่เพียงฐานลักทรัพย์ ศาลเดิมลงโทษจำคุก 2 ปี ฐานลักทรัพย์ ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุก 2 ปี ฐานชิงทรัพย์ถือว่าแก้มาก

มีหนี้หลายรายที่ไม่มีกำหนดชำระ แต่มีรายหนึ่งที่มีกำหนดต้องถือว่าหนี้ที่มีกำหนดชำระถึงกำหนดชำระก่อนรายอื่นเพราะรายอื่นจะถือว่าผิดนัดต่อเมื่อได้ให้คำเตือนแล้วหนี้หลายรายลูกหนี้ชำระโดยไม่ระบุว่าชำระรายใดต้องเอาชำระรายที่ถึงกำหนดก่อน ถ้าถึงกำหนดพร้อมกันต้องเอาชำระหนี้รายที่ตกหนักแก่ลูกหนี้ก่อน หนี้สินซึ่งสามีก่อขึ้นก่อนใช้ประมวลแพ่ง ฯ บรรถ 5 นั้น ภริยาต้องรับผิดร่วมด้วย หนี้สินซึ่งสามีก่อขึ้นภายหลังวันใช้ประมวลแพ่ง ฯ บรรพ 5 นั้น เจ้าหนี้จะต้องนำสืบให้ได้ความว่าเป็นหนี้ร่วม ภริยาจึงจะต้องรับผิด

ทำพินัยกรรม์ตั้งตรัสต์ก่อนประมวลแพ่ง ฯ บรรพ 6 ห้ามไม่ให้ขายทรัพย์โดยให้ญาติอยู่อาศัยและมีหัวหน้าปกครองนั้น นับว่าสมบูรณ์ตามกฎหมาย ผู้มีชื่อในโฉนดเป็นเจ้าของร่วมกับผู้อื่นจะรังวัดแบ่งที่ดินเอาเองไม่ได้ ผู้ปกครองทรัพย์ซึ่งมีส่วนเป็นเจ้าของในที่ดินได้รังวัดเพื่อแบ่งที่ดินเอาเองนั้นยังไม่เป็นเหตุให้ถอดถอนจากเป็นผู้ปกครองทรัพย์

พฤตติการณ์ที่ถือว่าไม้สักที่ตัดมายังไม่เปลี่ยนสภาพเมื่อไม้สักที่ตัดมายังไม่เปลี่ยนสภาพก็เข้าอยู่ในข้อสันนิษฐาน ผู้ที่ถูกจับไม้นั้นเป็นผู้ชักลาก

ไม้สักที่ถูกถากเป็นเสาแล้วถือว่าเปลี่ยนสภาพไม่เข้าอยู่ในข้อสันนิษฐานว่าผู้ที่ถูกจับไม้นั้นเป็นผู้ชักลาก