คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อมาตย์

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นปรับจำเลย 100 บาท ตาม ก.ม.อาญา ม.252 ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษจำคุก 2 ปีดังนี้ จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้

เพียงแต่จำเลยเข้าไปทำร้ายเขาพร้อมกันในโอกาศเดียวกันโดยต่างก็มีสาเหตุส่วนตัวด้วยกัน กับทั้งไม่ปรากฎว่าได้มีการสมคบกันมาแต่แรกดังนี้ ยังไม่พอถือว่าจำเลยเป็นตัวการร่วมมือการกระทำผิดด้วยกัน

ภาระจำยอมที่เกิดขึ้นก่อนวันใช้ประมวลแพ่งฯ บรรพ 4 จะนำอายุความตาม ม.1399 มาใช้บังคับมิได้

ในคดีอาญาศาลอุทธรณ์มีอำนาจเรียกใบแจ้งความร้องทุกข์ในคดีความผิดส่วนตัวมาประกอบการพิจารณาข้อเท็จจริงเรื่องร้องทุกข์ในชั้นอุทธรณ์ได้ เมื่อเห็นเป็นการสมควร

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดต่างกรรมต่างวาระ แต่โจทก์มุ่งขอให้ลงโทษฐานอื่น ส่วนในฐานยักยอก โจทก์เป็นแต่กล่าวรวม ๆ ว่าจำเลยยักยอกเงินหลวง มิได้กล่าวให้ขัดว่าจำเลยยักยอกหลายครั้งหลายหนดังนี้ ศาลจะลงโทษจำเลยฐานยักยอกเรียงกะทงมิได้ จำเลยต้องมีผิดกระทงเดียว. คำแถลงการณ์ที่นอกเหนือไปจากฎีกานั้น ศาลฎีกาไม่วินิจฉัยให้ ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 18 ฎีกาที่ยื่นภายในกำหนดอายุความนั้น แต่มีข้อบกพร่องโดยศาลให้ไปแก้เสียใหม่นั้นถือว่าได้ยื่นภายในกำหนดอายุความแล้ว

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยซึ่งเป็นข้าหลวงประจำจังหวัดออกตราจองที่ดินให้โจทก์จำเลยต่อสู้ว่าที่ดินรายนี้ทางราชการสงวนไว้เพื่อสาธารณประโยชน์เกี่ยวกับการพระสาสนา ดังนี้ศาลจะพิพากษาคดีเสียทีเดียวจะพิพากษาคดีเสียทีเดียวโดยไม่ฟังพะยานของทั้งสองฝ่ายไม่ได้. กิจการใดที่กฎหมายมอบให้เป็นหน้าที่ของเจ้าพนักงานวินิจฉัยได้ เจ้าพนักงานจะวินิจฉัยให้เป็นประการใดย่อมแล้วแต่กรณีและเหตุผลเป็นเรื่อง ๆ ไป. ค่าธรรมเนียม

ศาลจะเพิ่มโทษจำเลยฐานไม่เข็ดหลาบ โดยโจทก์มิกล่าวมาในฟ้อง หรือขอเพิ่มเติมฟ้องก่อนศาลชั้นต้นมีคำพิพากษามิได้

นิติกรรมสัญญาใดที่แยกออกได้เป็นส่วน ๆ หากส่วนใดตกเป็นโมฆะ ก็หาทำให้ส่วนที่สมบูรณ์ตกเป็นโมฆะไปด้วยไม่ โจทก์จ้างจำเลยทำงานในร้านเครื่องพิมพ์ดีดของโจทก์โดยมีข้อสัญญาว่าเมื่อออกจากร้านโจทก์ไปแล้วห้ามมิให้ จำเลยไปทำการเป็นช่างแก้ซ่อมเครื่องพิมพ์ดีดในร้านอื่นในเขตต์กรุงเทพเช่นนี้ไม่เป็นการเกินสมควรแก่เหตุ ไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชน ค่าธรรมเนียม

ฎีกาที่มิได้ระบุข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายแต่อย่างใดเพียงแต่ขอให้ศาลฎีกาถือเอาความเห็นแย้งของผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นฎีกาดังนี้เรียกว่าฎีกาย่อศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

โจทก์ฟ้องและบรรยายฟ้องว่าจำเลยใช้ปืนยิงถูกผู้เสียหายมีบาดเจ็บโดยเจตนาพยายามจะฆ่าให้ตาย ขอให้ลงโทษตาม ม.249-60 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดฐานทำร้ายร่างกายโดยประมาทตามม.338 ข้อ 2 ดังนี้ ศาลต้องยกฟ้องโจทก์