คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ดูปลาตร์

ยื่นคำร้องขอระบุพะยานในวันนัดไต่สวนพะยานนั้นเองดังนี้ไม่ต้องด้วยประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.88 ศาลสั่งไม่ยอมให้สืบพะยานนั้นได้ยอมเข้าค้ำประกันหนี้ที่จำเลยจะต้องใช้แก่โจทก์ตามคำพิพากษาในศาลแล้ว ศาลได้พิพากษาให้เป็นไปตามยอมนั้นแล้ว จะมาทำการแปลงหนี้ใหม่กันเองนอกศาลก็ย่อมทำได้ และเมื่อเวลาแปลงหนี้ใหม่ดังนั้นแล้วอีกฝ่ายหนึ่งจะมาร้องขอให้ศาลบังคับตามสัญญาค้ำประกันนั้นต่อไปอีกไม่ได้
ผู้ค้ำประกันทำหนังสือกู้ให้เจ้าหนี ๆ รับหนังสือกู้นั้นและยังได้รับดอกเบี้ยด้วยถือว่าตกลงแปลงหนี้ใหม่ต่อกัน
ฝ่ายที่มีหน้าที่นำสืบไม่ได้นำพะยานมาสืบ ถ้าปรากฎจากพะยานของอีกฝ่ายหนึ่ง ศาลก็รับฟังมาเป็นประโยชน์แก่คดีของฝ่ายที่นำสืบได้

โจทก์ไม่ได้อ้างคำรับชั้นสอบสวนของจำเลยมาเป็นพะยาน แล้วศาลก็จะยกเอาคำรับมาเป็นพะยานวินิจฉัยเพื่อลงโทษจำเลยไม่ได้

กรณีซึ่งจำเลยจะต้องรับผิดร่วมกันต่อโจทก์การที่จำเลยคนหนึ่งแถลงรับข้อเท็จจริงอย่างใดในศาลแล้ว คำรับนั้นย่อมใช้ยันตลอดไปถึงจำเลยคนอื่น ๆ ที่รับผิดร่วมกันนั้นได้ด้วย

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยแก้ทะเบียนอายุเด็ก จำเลยต่อสู้ว่าได้แก้ทะเบียนแล้ว+ฟ้อง ศาลชั้นต้นเชื่อตามข้อต่อสู้ของจำเลยโจทก์อุทธรณ์ในประเด็นดังกล่าวนั้น จะถือว่าเป็นอุทธรณ์ในเรื่องค่าธรรมเนียมตาม ม.168 ไม่ได้
ศาลฎีกามีอำนาจสั่งคืนค่าธรรมเนียมชั้นฎีกาให้แก่ความในกรณีที่ย้านสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่

ที่ดินมือเปล่าซึ่งมีสภาพเป็นที่สวนนั้น แม้ผู้ที่บุกรุกเข้ามาแย่งการครอบครองอยู่ 5 ปี ผู้เป็นเจ้าของก็มีสิทธิฟ้องขับไล่ได้

บรรยายฟ้องว่าจำเลยใช้อุบายหลอกลวงเอาความเท็จมากล่าวแก่เจ้าทรัพย์ว่าขอเช่าเรือ เมื่อเจ้าทรัพย์มอบให้ไปแล้วจำเลยเจตนาทุจจริตยักยอกเอาไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญามาตรา 304,314 ดังนี้ ถือว่าเป็นฟ้องที่กล่าวหาว่าจำเลยฉ้อโกงแต่อย่างเดียว ศาลรับไว้วินิจฉัยได้ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

ของที่เขาเอามาวางไว้แล้วตัวไปอื่นนั้น ยังไม่เรียกว่าเป็นของตกหาย โจทก์เก็บเอาไปได้ไม่มีสิทธิได้รับรางวัลจากการเก็บได้นั้นตามกฎหมาย ของที่เขาเอามามอบให้ตนดูแลไว้ก่อนและสั่งให้คอยอยู่ก่อนเพื่อขับรถไปส่งนั้นแม้เจ้าขอจะละไปนานก็ไม่ทำให้ของนั้นกลายเป็นของตกหาย อันเป็นเหตุให้ผู้รักษาไว้มีสิทธิรับรางวัลในฐานเก็บของตกของหายได้

การมียาสูบซึ่งปิดแสตมป์ยาสูบครบถ้วนแล้วไว้ในเขตต์จำหน่ายยาสูบโดยเพื่อจะจำหน่ายแม้มีไว้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานก็ไม่มีผิดตาม พ.ร.บ.ยาสูบ มาตรา 10,26,27,28

รถโดยสารคว่ำทำให้กระเป๋าเงินของผู้โดยสารคนหนึ่งกระเด็นไป ผู้โดยสารอีกคนหนึ่งหยิบเอาเสียในทันใดโดย เจ้าของไม่รู้ แต่เจ้าของได้รู้ว่ากระเป๋าหายและได้กำลังหาอยู่ดังนี้ ผู้เอาไปมีความผิดฐานลักทรัพย์ ไม่ใช่ยักยอกเก็บของตก ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานยักยอกเก็บของตกตามมาตรา 318 พิจารณาได้ความว่าจำเลยลักทรัพย์ซึ่งมิใช่ข้อประสงค์ให้ลงโทษ จะลงโทษจำเลยไม่ได้

คำรับสารภาพขั้นสอบสวนใช้ยันจำเลยได้ แต่เมื่อจำเลยปฏิเสธขั้นศาลแล้วต้องมีพะยานสืบประกอบให้พอฟังว่าจำเลยได้ทำผิดจริงจึงจะลงโทษจำเลยได้