คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ดูปลาตร์

บรรยายฟ้องว่ามีคนร้ายลักทรัพย์ไป แล้วไปจับทรัพย์ที่หายได้จากจำเลยทั้งนี้โดยจำเลยลักไปหรือรับทรัพย์ไว้จากคนร้ายโดยรู้ว่าเป็นของที่ได้มาจากการกระทำผิดกฎหมายขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญามาตรา 293,321 เป็นฟ้องที่ถูกต้องตามวิธีพิจารณาความอาญา ม.158 แล้ว ศาลควรรับไว้พิจารณา

ที่นามีเจ้าของแม้เจ้าของจะปล่อยให้คนอื่นอาศัยเดินผ่านไปมาได้ก็ยังไม่ใช่ที่สาธารณะสถานตามกฎหมายอาญามาตรา 6 ข้อ 13
กฎหมายอาญามาตรา 335 (14) ได้เป็นบทความผิดต่อเนื่องมาจากมาตรา 335 ข้อ 6 แม้จะวิวาทกันในที่ไม่ใช่สาธารณะสถาน ถ้าชักหรือใช้สาตราวุธในการวิวาทนั้นแล้วก็เป็นผิดตามมาตรา 335 (14)

ในกรณีที่หาว่าจำเลยตัดไม้ประเภทหวงห้ามนั้น โจทก์ต้องบรรยายฟ้องมาด้วยว่าจำเลยตัดไม้ในป่าอันเป็นองค์สาระสำคัญของความผิด มิฉะนั้นลงโทษจำเลยไม่ได้
ตัดไม้ประเภทหวงห้ามในที่ซึ่งมิใช่ที่ป่าไม่มีความผิด

กระทำอนาจารกอดปล้ำจับนม แม้เหตุจะเกิดขึ้นในห้องก็ดี ถ้าคนอยู่ภายนอกมองเห็นได้และเหตุได้เกิดต่อหน้าธาระคำนัลแล้ว ก็ไม่ใช่เป็นคดีความ+ต่อส่วนตัว แม้เจ้าทุกข์จะถอนคำร้องทุกข์ อัยยการก็ยังดำเนินคดีต่อไปได้

คำรับของจำเลยชั้นสอบสวนโดยหวังเพื่อตนจะได้ถูกกันเอาไว้เป็นพะยานโจทก์นั้นมาขึ้นใช้ยันจำเลยไม่ได้ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.135

คดีความผิดต่อส่วนตัว ถ้าพ้นกำหนดอายุความตามมาตรา 78 แล้ว แม้ปรากฎว่าโจทก์ซึ่งเป็นเจ้าทุกข์นำคดีมาฟ้องภายใน 3 เดือนนับแต่วันที่รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้ทำก็ดี ก็ยังต้องถือว่าคดีขาดอายุความกฎหมายอาญา ม.80 เป็นบทอยู่ภายในบังคับของกฎหมายอาญา ม.78 โดยเป็นแต่บทกำหนดอายุความส่วนตัวให้สั้นเข้ามา
อ้างฎีกาที่ 596/2474

ยื่นคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาภายใน 1 เดือนภายหลังแถลงขอเสียค่าธรรมเนียมและนำเงินค่าธรรมเนียมมาเสียแม้เป็นเวลาเกิน 1 เดือนนับแต่วันตัดสินก็ไม่ขาดอายุความอุทธรณ์และถ้าเจ้าพนักงานไม่ได้เรียกให้ปิกแสตมป์ค่าคำร้องขอว่าความอย่างคนอนาถานั้นก็ไม่ทำให้อุทธรณ์ขาดอายุความ

โจทก์ฟ้องเรียกเงินจำนวนเกินกว่า 2000 บาท ศาลชั้นต้นตัดสินให้ใช้เพียง 1600 บาท และศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ศาลฎีการับวินิจฉัยฎีกาของจำเลยในข้อเท็จจริง
เพียงแต่ที่ประชุมใหญ่ของบริษัทอนุมัติบัญชีงบดุลย์การอนุมัติไม่ทำให้กรรมการบริษัทผู้จ่ายเงินไปโดยมิชอบได้พ้นจากความรับผิดในการจ่ายเงินนั้นต่อบริษัท เพราะเป็นการอนุมัติแต่งบดุลย์มิได้อนุมัติในกิจการที่ทำไปโดยตรง
โจทก์ฟ้องเรียกเงินหลายประเภท จำเลยตัดฟ้องข้ออายุความแต่มิได้กล่าวอ้างบทและกำหนดเวลาไว้ ถือว่าไม่เป็นข้อต่อสู้อย่างใดเลย

ตกลงซื้อข้าวเปลือกซึ่งใส่กะสอบไว้ที่บ้านผู้ขายผู้ซื้อได้ชำระราคาแล้ว และตกลงให้ผู้ขายนำไปส่งให้ที่บ้านผู้ซื้อนั้น ถือว่ากรรมสิทธิตกเป็นของผู้ซื้อ แต่ถือว่าการครอบครองอยู่ที่ผู้ขาย ถ้าผู้ขายเอาไปขายให้ผู้อื่น ไม่มีผิดฐานลักทรัพย์

เจ้าทุกข์นำเงินไปฝากจำเลยซึ่งเป็นสมุห์บัญชีให้เสียอากรค่านา จำเลยยังไม่ได้นำไปเสียจนภายหลังรัฐบาลลดค่านาให้ จำเลยจึงนำไปเสียในจำนวนที่ลด แล้วเอาเงินที่เหลือเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสียไม่เป็นผิดตามมาตรา 135