คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ดูปลาตร์

ภรรยาได้รับมอบหมายโดยพินัยกรรมให้เป็นผู้รักษาทรัพย์ไว้แทนผู้เยาว์ โดยสามีได้ร่วมรู้เห็นด้วยต้องถือว่าสามีอนุญาตให้ภรรยาทำการอันเป็นการผูกพันสินบริคณห์ ซึ่งสามีภรรยาจะต้องร่วมกันรับผิดใช้หนี้จากสินบริคณห์
การที่ภรรยาได้รับมอบหมายโดยพินัยกรรมให้จัดการทรัพย์สินโดยสามีได้รู้เห็นยินยอมด้วยนี้ ไม่ใช่หนี้ที่เกิดขึ้นเนื่องจากการงานซึ่งสามีภริยาทำด้วยกันหรือหนี้สามีภริยาก่อขึ้นเพื่อประโยชน์ตนฝ่ายเดียวแต่อีกฝ่ายหนึ่งให้สัตยาบันตามประมวลแพ่งฯ ม.1482 (3)(4)

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานวิ่งราวทรัพย์ ศาลลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ได้อุทธรณ์ฎีกา คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.297 แห่งกฎหมายอาญาจำคุก 1 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้เป็นลงตาม ม.288 กำหนดโทษคงเดิมเรียกว่าแก้น้อยคู่ความฎีกาข้อเท็จจริงมิได้

ข้อบังคับมรรยาททนายความ พ.ศ. 2458 ข้อ 1,5,10 พ.ร.บ. พนักงานอัยการ พ.ศ. 2477 ม.8,19 อัยยการเนติบัญฑิตยสภาไม่มีอำนาจดำเนินคดีผิดมรรยาททนายความเพราะไม่มีกฎหมายใดให้อำนาจเช่นนั้น

ทางเดินผ่านที่นาซึ่งราษฎรอาศัยเดินในฤดูแล้งไม่ใช่เป็นทางสาธารณหรือทางหลวง ครั้งถึงฤดูทำนาเจ้าของนาปลูกข้าวปิดทางนั้นเสีย จึงไม่มีผิดฐานบุกรุกทางหลวง

โจทก์จำเลยต่างได้รับให้ที่ดินด้วยกันมา และต่างก็ได้ปกครองกันมาเป็นสัดส่วนเป็นเวลากว่า 10 ปีแล้ว ภายหลังจำเลยเอาโฉนดไปแก้ทะเบียนลงชื่อตนแต่ผู้เดียวโดยโจทก์มิได้ยินยอมดังนี้ต้องถือว่าโจทก์เป็นผู้อยู่ในฐานะจะให้จดทะเบียนสิทธิของตนได้ จำเลยจึงไม่มีสิทธิจดทะเบียนเสียแต่ผู้เดียวให้เป็นการเสียเปรียบแก่โจทก์
คดีแพ่งทุนทรัพย์ที่พิพาทมีราคาเพียง 200 บาท เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น คู่ความฎีกาได้ฉะเพาะแต่ข้อกฎหมาย

ที่ดินของโจทก์ด้านหน้าติดถนนหลวง ด้านหลังมีทางรายพิพาทผ่านที่ดินของจำเลยโจทก์ได้ใช้ทางนี้เพื่อขนสินค้าและในกรณีเกิดอัคคีภัยมาประมาณ 20 ปีเศษแล้ว ที่ดินของจำเลยจึงตกอยู่ในภาระจำยอม จำเลยจะปิดทางนี้เสียมิได้
คดีไม่มีทุนทรัพย์เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น คู่ความฎีกาได้แต่ข้อกฎหมาย

โจทก์อุธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นมีทนายลงนามในฟ้องอุทธรณ์แต่ผู้เดียวโดยมิได้มีข้อความระบุอำนาจพิเศษไว้ในใบแต่ทนาย ศาลอุทธรณ์จึงมีคำสั่งให้ศาลชั้นต้นเรียกโจทก์มาลงนามในฟ้องอุทธรณ์เพื่อความสมบูรณ์ต่อไป คำสั่งของศาลอุทธรณ์เช่นนี้เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาที่ไม่ทำให้คดีเสร็จสำนวจ จำเลยจะฎีกาโต้แย้งมิได้

ภรรยาเอาที่ดินสินบริคณห์ไปจำนองไว้แก่บุคคลภายนอกโดยมิได้รับอนุญาตจากสามี ครั้นสามีรู้ความแล้วมิได้บอกล้างภายในเวลา 1 ปี สัญญาจำนองย่อมสมบูรณ์ผูกมัดสินบริคณห์นั้นทั้งหมดสามีจะบอกล้างภายหลังมิได้
ภรรยาทำนิติกรรมเกี่ยวกับสินบริคณห์โดยมิได้รับอนุญาตจากสมี ครั้งถูกศาลสั่งให้ยึดสินบริคณห์ สามีจึงร้องขัดทรัพย์และบอกล้างโมฆียะกรรม ในระหว่างคดีสามีตายดังนี้ ทายาทของสามีมีสิทธิรับมฤดกความดำเนินคดีชั้นร้องขัดทรัพย์นี้ต่อไปจนถึงที่สุดได้

มอบเงินไว้เป็นสินพะนันระหว่างกัน แม้ผู้รับมอบยักยอกไปก็ไม่มีผิด

สองคนเป็นเจ้าของที่ดินร่วมกันโดยได้รับมฤดกมา และได้ปกครองกันมาเป็นส่วนสัดภายหลังคนหนึ่งไปขอโอนแก้โฉนดลงชื่อตนเป็นเจ้าของแต่ผู้เดียวโดยอีกคนหนึ่งยินยอมให้ทำ เพราะตนยังไม่มีเงินแบ่งแยกโฉนดดังนี้ ่จะถือว่าผู้มีในโฉนดเป็นเจ้าของโดยเด็ดขาดแต่ผู้เดียวไม่ได้