คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ดูปลาตร์

ข้อที่ว่าการกระทำเป็นการเกินสมควรหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อศาลล่างทั้งสองพิพากษาฟ้องโจทก์แล้ว โจทก์จะฎีกาในข้อนี้ไม่ได้

จุดไฟเผาเรือนของตนเองไม่เป็นผิดตามมาตรา 186 แต่ถ้าอยู่ในลักษณะที่น่ากลัวจะป็นอันตรายแก่ชีวิตผู้อื่นก็ย่อมมีผิดตามมาตรา 187

ศาลชั้นต้น ลงโทษ จำเลยที่ 1 - 2 ฐานลักทรัพย์จำเลยที่ 2 ฝ่ายเดียวอุทธรณ์เมื่อศาลอุทธรณ์ วินิจฉัยว่ารูปคดีไม่เป็นผิดฐานลักทรัพย์ดังนี้ ถือว่าเป็นเหตุในลักษณะคดีศาลอุทธรณ์พิพากษาปล่อยจำเลยที่ 1 ซึ่งมิได้อุทธรณ์ได้

ไม่มี กฎหมายในเรื่องละเมิดให้รับผิดใช้ค่าเสียหายในการได้รับความอับอายขายหน้า ความรับผิดใช้ค่าสินไหมทดแทนในเรื่องละเมิดเกี่ยวกับการทำให้เสียหายแก่ชื่อเสียงหรือเกี่ยรติคุณนั้นมีแต่ฉะเพราะการกล่าวหรือไขข่าวแพร่หลายซึ่งข้อความอันฝ่าฝืนความจริง การยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องหรือคำให้การนั้น ถ้าเป็นกรณีที่มีการชี้สองสถานต้องยื่นก่อนวันชี้สองสถาน ถ้าเป็นกรณีที่ไม่มีการชี้สองสถาน ต้องยื่น ก่อนวันสืบพะยาน

อายุความในมูลหนี้ค่าซื้อเชื่อสิ่งของย่อมกำหนด 2 ปี ซื้อของเชื่อไปแล้วทำ สัญญากับผู้ขายผัดใช้หนี้โดยผู้เป็นฝ่ายในสัญญาได้เข้าระงับข้อพิพาทซึ่งมีอยุ่ในหนี้ และทั้งสองฝ่ายต่างยอมผ่อนผันให้แก่กันดังนี้เป็นสัญญาปราณีประนอมหาใช่เป็นสัญญารับสภาพความรับผิดไม่ สัญญาปราณีประนอมมีอายุความ10 ปี

คดีอาญาซึ่งมีอัตราโทษเกินอำนาจศาลแขวงที่จะพิจารณาพิพากษาได้นั้น ศาลแขวงมีอำนาจไต่สวนมูลฟ้องและเห็นว่าไม่มีมูลก็มีอำนาจพิพากษายกฟ้องได้ บทบัญญัติในมาตรา 167 แห่ง ประมวล วิธีพิจารณาความอาญานั้น เป็นบทบัญญัติเกี่ยวแก่กระบวนพิจารณาบรรยายกระบวน พิจารณาบรรยายวิธีการที่จะพึงปฏิบัติ มิใช่เป็นบทกำหนดอำนาจศาล

กฎกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยที่กุศาสถานชะนิดศาลจ้าว พ.ศ. 2463 พรบ ปกครองท้องที่ พ.ศ. 2457 ม. 123 ศาลจ้าวซึ่งตั้งอยู่ในที่ดินอันเอกชนมีกรรมสิทธิเป็นเจ้าของนั้นไม่อยู่ในบังคับแห่งกฎกระทรวงดังกล่าง บทบัญญัติมาตรา 123 แห่ง พรบ ลักษปกครอง ืต้องที่ซึ่งบัญญัติว่ารัฐบาลได้ปกปักรักษาที่กุศลสถานทั้งหมดนั้นหมายความถึงกุศลสถานหรือศาลจ้าวซึ่งตั้งอยู่ในที่ดินซึ่งรัฐบาลเป็นเจ้าของหรือเป็นผู้ปกปักรักษาเท่านั้นไม่กินความถึงศาลจ้าวซึ่งตั้งอยู่ในที่ดินอันเอกชนเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ เพียงแต่ให้ศาลจ้าวตั้งอยู่ในที่ของตนโดยไม่แก้โฉนดโอนทะเบียนและทำเรื่องราวขออุทิศ ไม่เรียกว่าเป็นการอุทิศที่ดินนั้นสำหรับศาลจ้าวโดยสิทธิขาด

กฎหมายลักษณผัวเมียบทที่28 ทำทัณฑ์ให้กับภริยาใหม่ว่าถ้าหากไปคืนดีกับภริยาเดิมยอมให้สินสมรสตกได้แก่ภริยาใหม่ฝ่ายเดียวนั้นไม่เป็นโมฆะตาม ปพพม 113 เป็นแต่เพียงผิดแยกแตกต่างกับที่กฎหมายบัญญัติไว้ตาม ปพพม 114 กฎหมายลักษณผัวเมียบทที่ 68 มิใช่เป็นบทที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชนฉะนั้นบุคคลจึงอาจทำสัญญาผิดแผกแตกต่างกับที่บัญญัติไว้ได้ ไม่เป็นโมฆะ

จะร้องขอให้ศาลเปลี่ยนเลขคดีที่ศาลให้นับโทษภายหลังที่ศาลพิพากษาคดีแล้วไม่ได้

ทำรื้อรั้วและเข้าไปถอนต้นไม้ในที่ซึ่งตนเข้าใจโดยสุจจริตว่าเป็นของตนนั้น ไม่เป็นผิดทางอาญา