คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: ดูปลาตร์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1537/2482

การฎีกาที่ไม่ถูกต้องตามรูปแบบ ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.249 ทำให้ศาลฎีกาไม่รับพิจารณา

โจทก์เรียกค่าเสียหาย 3665 บาท ศาลเดิมให้ใช้ 765 บาท ศาลอุทธรณ์แก้ให้ใช้ 100 บาทและแก้เหตุในการกำหนดค่าเสียหายด้วยเป็นแก้มาก
กล่าวในฎีกาแต่ว่า มีสิทธิ์ฎีกาได้โดยไม่ได้กล่าวอ้างข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายที่ว่าศาลอุทธรณ์พิพากษาไม่ชอบนั้น ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาแพ่ง ม.249 ศาลฎีการับพิจารณาไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1535/2482

กรรมสิทธิ์ที่ดินงอกริมตลิ่ง: การครอบครองโดยอาศัยอำนาจผู้อื่นไม่ทำให้เกิดกรรมสิทธิ์

+งอกริมตลิ่งย่อมเป็นทรัพย์สินของเจ้าของที่ดินแปลงนั้น ไม่ใช่ที่ว่างเปล่าของรัฐบาล, อยู่ในที่ดินโดยอาศัยอำนาจบุคคลอื่น ซึ่งเจ้าของที่ดินอนุญาตให้อยู่ได้นั้น แม้จะได้อยู่มาช้านานเท่าใดก็หาได้กรรมสิทธิ์ไม่.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1521/2482

คำให้การพยานสอบสวนไม่อาจใช้เป็นหลักฐานในชั้นศาลได้

คำให้การของพะยานชั้นเจ้าพนักงานสอบสวนนั้นโดยลำพังแล้ว จะฟังเป็นพะยานหลักฐานในชั้นศาลพิจารณาหรือในชั้นศาลไต่สวนมูลฟ้องไม่ได้.
อ้างฎีกาที่ 775/2465
ที่ 688/2469

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1519/2482

กำหนดอายุความอุทธรณ์: นับวันรุ่งขึ้นจากวันฟังคำพิพากษาศาลชั้นต้น

กำหนดอายุความอุทธรณ์นั้นต้องนัย 1 ในวันรุ่งขึ้นจากวันฟังคำพิพากษาศาลชั้นต้น.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1518/2482

การฟ้องอุทธรณ์ต้องทำโดยตัวความหรือทนายความเท่านั้น การลงชื่อโดยผู้อื่นทำให้ฟ้องอุทธรณ์เป็นโมฆะ

ผู้อื่นซึ่งไม่ใช่ตัวความหรือทนายความเซ็นชื่อในฟ้องอุทธรณ์เป็นผู้เรียงไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1517/2482

เจตนาการรายงานผลการขุดแร่เป็นสำคัญ หากไม่มีเจตนาเท็จ แม้รายงานผิด ก็ไม่เป็นความผิด

เพียงแต่ยื่นบัญชีแสดงรายงานงบเดือนการขุดหาแร่และจำหน่ายแร่ดีบุกต่อเจ้าพนักงานผิดจากความจริงนั้นยังไม่เป็นความผิด จะเป็นผิดต่อเมื่อโจทก์สืบได้ว่าจำเลยมีเจตนารายงานเท็จ.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1514/2482

การนับ 'ครั้ง' แห่งการต้องโทษเพื่อเพิ่มโทษกักกันตาม พ.ร.บ.กักกันฯ ให้ดูตามคำพิพากษา ไม่ใช่การหลุดพ้นโทษ

คำว่าต้องโทษกี่ครั้งตาม ม.8 นั้น หมายถึงครั้งตามคำพิพากษา ไม่ใช่หมายถึงครั้งแห่งการหลุดพ้นโทษมาแล้ว.
อ้างฎีกาที่ 1307/2480

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1483/2482

ทำลายทรัพย์สินผู้อื่นโดยรู้ว่าเป็นของเขา มีความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ แม้ที่ดินจะพิพาทอยู่

ไถคราดทำให้ต้นข้าวเสียหายโดยรู้อยู่ว่าเป็นของผู้อื่นปลูกไว้ย่อมมีผิดฐานทำให้เสียทรัพย์โดยไม่ต้องพิจารณาว่าที่ดินเป็นของจำเลยหรือไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1477/2482

การแย่งของคืนและความผิดฐานขู่เข็ญ: เจตนาทุจริตและเหตุผลในการกระทำ

การที่จำเลยเอาพร้าซึ่งมีผู้ทำส่งผู้ใหญ่บ้านเพื่อทำรายงานส่งกำนันเป็นของกลางไป และเงือดเงื้อพร้าขู่จะทำร้าย ผู้ใหญ่บ้านซึ่งติดตามจะเอาพร้าคืนนั้นเป็นความผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 122 พฤตติการณ์ฟังไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาทุจจริต

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1462/2482

เจ้าของร่วมเรียกส่วนแบ่งผลประโยชน์จากผู้จัดการทรัพย์สินร่วม

โจทก์จำเลยเป็นเจ้าของทรัพย์ร่วมกัน แม้ในฟ้องไม่ได้ระบุว่าจำเลยได้จัดการทรัพย์ให้เกิดผลประโยชน์อะไรขึ้น ซึ่งโจทก์ควรได้รับส่วนแบ่ง ก็เป็นฟ้องที่รับไว้พิจารณาได้เจ้าของร่วมกันจะเรียกส่วนแบ่งจากเจ้าของร่วมซึ่งเข้าจัดการทรัพย์โดยคิดส่วนแบ่งตามอัตราที่ให้ผู้อื่นเช่าทรัพย์นั้นไม่ได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา ดูปลาตร์

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ดูปลาตร์