คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ

สินค้าของจำเลยมีใบอินวอยส์และจำเลยยังอยู่นอกเขตด่านภาษีศุลกากร แม้จำเลยจะนำเรือหนีเรือเจ้าพนักงานก็ยังไม่เป็นการพยายามหลีกเลี่ยงไม่เสียภาษี เพราะจำเลยยังมิได้จัดการอย่างไรกับสินค้านั้น

สินค้าของจำเลยมีใช้อินวอยล์และจำเลยยังอยู่นอกเขตต์ด่านภาษีศุลกากร แม้จำเลยจะนำเรือหนีเรือเจ้าพนักงานก็ยังไม่เป็นการพยายามหลึกเลี่ยงไม่เสียภาษี เพราะจำเลยยังมิได้จัดการอย่างไรกับสินค้านั้น

ผู้เสียหายถือมีดยาวประมาณ 2 ศอกบุกรุกเข้าไปในบ้านจำเลยที่ 1 ในเวลากลางคืนเพื่อทำร้ายเพราะจำเลยที่ 1 ไม่ให้ค่าจ้างผู้เสียหายเงื้อมีดจะฟันจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 กระโดดเข้ากอดผู้เสียหายโดยรวบมีดและตัวผู้เสียหายไว้ และร้องเรียกจำเลยที่ 2 บุตรชายให้ช่วย จำเลยที่ 2กระโดดเอากำปั้นทุบผู้เสียหาย 2 ทีผู้เสียหายไม่ละจากกอดและไม่ปล่อยมีดที่ถือ จำเลยที่ 1 จึงบอกให้จำเลยที่ 2 เอาไม้ตี จำเลยที่ 2 ตีผู้เสียหายถูกท้ายทอยมีผู้เข้าช่วยแย่งมีดจากผู้เสียหายได้จากนั้นจำเลยที่ 3 มาช่วยจับผู้เสียหายส่งผู้ใหญ่บ้านการที่จำเลยที่ 2 ทำร้ายผู้เสียหายเนื่องจากจำเลยที่ 1บิดาเรียกให้ช่วย ซึ่งเป็นธรรมดาของบุตรจะต้องช่วยบิดาในเวลาคับขันการกระทำเป็นการป้องกันบิดาพอสมควรแก่เหตุ ไม่เป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 50 จำเลยที่ 3 มาช่วยจับเท่านั้นจำเลยที่ 1 ถูกรุกรานเป็นข้อแก้ตัวได้ที่บอกให้จำเลยที่ 2 ตีผู้เสียหาย จำเลยจึงมิได้กระทำความผิด

การกระทำที่เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

คดีที่มิใช่คดีที่มีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงตั้งแต่ 10 ปีขึ้นไปคำรับสารภาพของจำเลยย่อมฟังได้ นอกจากจะเห็นว่าคำรับไม่เป็นความจริง ฟ้องว่าเจ้าทุกข์บาดเจ็บถึงทุพพลภาพและทนทุกข์เวทนากล้า ไม่สามารถประกอบอาชีพได้ดังปกติเกินกว่า 20 วัน จำเลยรับสารภาพและว่าบาดแผลของผู้เสียหายสาหัสจริงตามฟ้อง ดังนี้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายสาหัสได้

คดีที่มิใช่คดีที่มีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงตั้งแต่ 10 ปีขึ้นไปคำรับสารภาพของจำเลยย่อมฟังได้ นอกจากจะเห็นว่าคำรับไม่เป็นจริงฟ้องว่าเจ้าทุกข์บาดเจ็บถึงทุพพลภาพและทนทุกข์เวทนากล้า ไม่สามารถประกอบอาชีพได้ดังปกติเกินกว่า 20 วัน จำเลยรับสารภาพและว่าบาดแผลของผู้เสียหายสาหัสจริงตามฟ้อง ดังนี้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายสาหัสได้

จำเลยฎีกา แล้วจำเลยหลบหนีออกไปนอกประเทศไทยมิได้อยู่ในอำนาจของศาล ศาลพิจารณาพิพากษามิได้

จำเลยฎีกา แล้วจำเลยหลบหนีออกไปนอกประเทศไทยมิได้อยู่ในอำนาจของศาล ศาลพิจารณาพิพากษามิได้

ฟ้องว่าปลูกยางโดยไม่รับอนุญาต อ้างมาตรา 15 พระราชบัญญัติควบคุมยาง ซึ่งเป็นเรื่องการปลูกใหม่เป็นบทขอให้ลงโทษ แต่มิได้กล่าวว่าเป็นการปลูกใหม่และมิได้บรรยายฟ้องว่าปลูกลงในที่สวนยางหรือมิใช่ถือว่าฟ้องขาดองค์ความผิดไม่เป็นฟ้องอันควรรับไว้พิจารณา

ฟ้องว่าปลูกยางโดยไม่รับอนุญาต อ้าง มาตรา 15 พระราชบัญญัติควบคุมยาง ซึ่งเป็นเรื่องการปลูกใหม่เป็นบทขอให้ลงโทษ แต่มิได้กล่าวว่าเป็นการปลูกใหม่และมิได้บรรยายฟ้องว่าปลูกลงในที่สวนยางหรือมิใช่ถือว่าฟ้องขาดองค์ความผิดไม่เป็นฟ้องอันควรรับไว้พิจารณา