คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 598/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

หน้าที่นำสืบเมื่อจำเลยอ้างข้อตกลงใหม่หลังรับว่าผิดสัญญา ศาลต้องพิจารณาตามที่จำเลยกล่าวอ้าง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยตกลงขายข้าวสารให้โจทก์ 400 กระสอบราคากระสอบละ 11.17 บาทและรับเงินมัดจำไว้แล้ว 200 บาท จำเลยให้การรับว่าได้ตกลงขายข้าวสารให้โจทก์ตามที่กล่าวจริง แต่โจทก์ไม่ชำระเงินและรับข้าวไปในวันที่กำหนด ดังนี้วันที่ตกลงให้รับข้าวเป็นข้อที่จำเลยกล่าวอ้างขึ้นมาใหม่และโจทก์มิได้รับ จำเลยจึงต้องนำสืบก่อน.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 597/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การปล้นทรัพย์ต้องพิสูจน์การใช้กำลังขู่เข็น หากไม่ปรากฏหลักฐานเพียงพอ ศาลอาจลดโทษเป็นลักทรัพย์ได้

ฟ้องกล่าวว่าจำเลยมีอาวุธทำการปล้น แม้จำเลยรับสารภาพ แต่ทางพิจารณาไม่ได้ความว่าจำเลยไม่ได้ใช้กำลังทำร้ายหรือขู่เข็นว่าจะทำร้ายผู้ใด ไม่พอฟังว่าเป็นการปล้นทรัพย์.
ฟ้องฐานปล้นทรัพย์ พิจารณาได้ความว่าลักทรัพย์ ลงโทษได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 597/2485

การปล้นทรัพย์: การใช้กำลังหรือข่มขู่เป็นองค์ประกอบสำคัญ หากไม่มีหลักฐานเพียงพอ อาจเป็นความผิดลักทรัพย์

ฟ้องกล่าวว่าจำเลยมีอาวุธทำการปล้นทรัพย์ แม้จำเลยรับสารภาพ แต่ทางพิจารณาไม่ได้ความว่าจำเลยได้ใช้กำลังทำร้ายหรือขู่เข็ญว่าจะทำร้ายผู้ใด ไม่พอฟังว่าเป็นการปล้นทรัพย์ ฟ้องฐานปล้นทรัพย์ พิจารณาได้ความว่าลักทรัพย์ ลงโทษได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 594/2485

ความรับผิดของเจ้าของรถบรรทุกต่อความประมาทของผู้ขับในฐานะลูกจ้าง

มีผู้ว่าจ้างรถบรรทุกไปเดินในทางส่วนตัวเพื่อรับคนโดยสารและบรรทุกของเช่นเดียวกัน เมื่อเกิดความเสียหายขึ้นเพราะความประมาทของผู้ขับ เจ้าของรถต้องรับผิดเพราะเป็นการกระทำในหน้าที่ลูกจ้างมิใช่ผู้ขับได้เปลี่ยนไปอยู่ในความควบคุมของผู้ที่ว่าจ้างต่อไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 594/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความรับผิดของเจ้าของรถบรรทุกต่อความเสียหายจากความประมาทของผู้ขับ เมื่อมีการจ้างเหมาเดินรถ

มีผู้ว่าจ้างรถบรรทุกไปเดินในทางส่วนตัวเพื่อรับคนโดยสารและบรรทุกของเช่นเดียวกันเมื่อเกิดความเสียหายขึ้นเพราะความประมาทของผู้ขับ เจ้าของรถต้องรับผิดเพราะเป็นการกระทำในหน้าที่ลูกจ้างมิใช่ผู้ขับได้เปลี่ยนไปอยู่ในความควบคุมของผู้ว่าจ้างรถไป.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 590/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การควบคุมตัวเกินเหตุ แม้ไม่มีเหตุให้เชื่อว่าจะหลบหนี เป็นความผิดฐานทำให้เสื่อมเสียอิสรภาพ

เมื่อพฤติการณ์แสดงว่าผู้ต้องหาว่าลักทรัพย์จะไม่หลบหนีแล้วถ้าผู้จับจะใช้วิธีล่ามโซ่ ก็ย่อมมีผิดตามมาตรา 270

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 590/2485

การใช้วิธีล่ามโซ่จับผู้ต้องหาลักทรัพย์ และผลทางกฎหมาย

เมื่อพฤติการณ์แสดงว่า ผู้ต้องหาว่าลักทรัพย์จะไม่หลบหนีแล้วถ้าผู้จับจะใช้วิธีล่ามโซ่ ก็ย่อมมีผิดตามมาตรา 270

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 582/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การขอแก้ฟ้องหลังสืบพยานเสร็จสิ้น ต้องแสดงเหตุอันควรตามฎีกา 774/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดวันที่ 10 ตุลาคม ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดวันที่ 20 ตุลาคม โจทก์ร้องขอแก้วันกระทำผิด เมื่อศาลสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จสิ้นจดนัดฟังคำพิพากษาแล้ว โดยไม่แสดงเหตุอันควร ศาลไม่อนุญาตให้แก้ได้ อ้างฎีกาที่ 774/2481

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 582/2485

การแก้อำนวยความสะดวกวันกระทำผิดหลังสืบพยานเสร็จสิ้น ศาลไม่อนุญาตโดยไม่มีเหตุผล

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดวันที่ 10 ตุลาคม ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดวันที่ 20 ตุลาคม โจทก์ร้องขอแก้วันกระทำผิด เมื่อศาลสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จสิ้นขอนัดฟังคำพิพากษาแล้ว โดยไม่แสดงเหตุอันควร ศาลไม่อนุญาตให้แก้ได้ (อ้างฎีกาที่ 774/2481)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 581/2485

ใบมอบฉันทะไม่ใช่หลักฐานทางอาญา, ศาลไม่จำต้องเรียงกระทง

ใบมอบฉันทะไม่ใช่หนังสือสำคัญตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 6(20) (อ้างฎีกาที่ 1143/2482) กรณีที่จำเลยทำผิดหลายกระทง ศาลไม่จำต้องเรียงกระทงลงโทษเสมอไป

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ