คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 269/2483

การครอบครองที่ดินก่อนมี พรบ.ออกโฉนด แม้ไม่ได้จดทะเบียน ไม่ถือเป็นความผิด

ครอบครองที่ดินอยู่ก่อนใช้ พรบ ออกโฉนดที่ดินฉะบับที่ 6 นั้น โดยมิได้จดทะเบียน แม้เจ้าพนักงานสั้งให้ออกจากที่ดินไม่ยอมออก ก็ไม่มีความผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 266/2483

กรรมสิทธิ์ในที่ดินและการรุกล้ำเขตที่ดิน การปลูกเรือนล้ำเข้าไปในที่ดินของผู้อื่นไม่ทำให้ได้กรรมสิทธิ์

เพียงแต่ปลูกเรือนในชายคายื่นล้ำเข้าไปในที่ของผู้อื่น จะอ้างว่ามีกรรมสิทธิตาม ม. 1335 ไม่ได้ศาลชั้นต้น พิพากษาว่าที่พิพากษานอกชายคา เรือนจำเลยเป็นของโจทก์ ที่ในชายคาเรือนเป็นของจำเลยศาลอุทธรณ์แก้ว่าที่ พิพาททั้งหมดเป็นของโจทก์ เป็นแก้น้อย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 265/2483

การกระทำความผิดฐานฉ้อโกงต้องมีการส่งทรัพย์สินให้ผู้กระทำความผิด การบังคับเอาทรัพย์สินไม่ถือเป็นฉ้อโกง

ปลอมตัวเป็นเจ้าพนักงานไปทำการตรวจค้นเขาหลงเชื่อยอมให้ค้น แล้วยึดเอาธนบัตร์ของเขาไป และเขาเป็นของตนเสีย ไม่เป็นผิดฐานฉ้อโกง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 264/2483

สิทธิครอบครองที่ดินโดยการเข้าครอบครองหลังเจ้าของละทิ้ง ไม่ใช่การได้กรรมสิทธิโดยอายุความ

เป็นเรื่องการได้กรรมสิทธิ ไม่เกี่ยวกับเรื่องสิทธิครอบครองที่ดินซึ่งไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่นั้น เมื่อเจ้าของเดิมได้ละทิ้งและผู้อื่นได้เข้าครอบครองโดยเจตนาจะยึดเพื่อตนดังนี้ ผู้ครอบครองย่อมได้สิทธิครอบครอง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 255/2483

เจตนาการมีไว้เพื่อทำสุราเถื่อนเป็นสาระสำคัญในการพิจารณาว่าลูกแป้งเป็นเครื่องต้มกลั่นสุราหรือไม่

ฉะเพาะลูกแป้งเท่านั้นไม่ถือว่าเป็นเครื่องต้มกลั่นสุรา เว้นแต่จะมีไว้เพื่อต้มกลั่นสุราจึงจะเป็นผิด จำเลยมีลูกแป้งซึ่งเมื่อผสมกับข้าวหมักไว้จะกลายเป็นเชื้อสุรา แต่ลูกแป้งนี้โดยลำพังใช้เป็นยารักษาโรคโคกระบือได้ ดังนี้เมื่อโจทก์หาว่าจำเลยทำและมีลูกแป้งเชื้อสุรา โจทก์จะต้องนำสืบให้เห็นว่าจำเลยมีไว้เพื่อทำสุราด้วยจึงจะลงโทษจำเลยได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 207/2483

การพิจารณาคดีริบของกลางที่จำเลยไม่ได้เป็นผู้รับสำเนาฎีกา ศาลต้องจำหน่ายคดีออกจากสารบบ

โจทก์ฎีกาขอให้ริบของกลางซึ่งใช้ในการกระทำผิด แต่ส่งสำเนาฎีกาให้ จำเลยได้คนเดียวและปรากฏว่าของกลางเป็นของจำเลยอีกคนหนึ่งศาลต้องพิพากษายกฎีกาสำหรับจำเลยที่ส่งสำเนาฎีกาได้และจำหน่ายคดีสำหรับอีก คน หนึ่ง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 206/2483

อายุความฟ้องหย่าเริ่มต้นเมื่อโจทก์ทราบเหตุหย่า แม้เหตุนั้นจะปรากฏในคดีอื่น

อายุความฟ้องหย่านั้นต้องเริ่มนับตั้งแต่วันที่โจทก์รู้เหตุที่อ้างขอหย่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 205/2483

การลงโทษจำเลยฐานสมรู้ แม้ฟ้องเป็นตัวการ และการใช้กฎหมายลักษณะอาญาใน พ.ร.บ.อื่น

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยทำผิดฐานเป็นตัวการแต่ปรากฏว่าจำเลยทำผิดฐานเป็นผู้สมรู้ในองค์ความผิดอันเดียวกัน ศาล ลงโทษ จำเลยฐานสมรู้ได้ไม่ขัดกับ ประมวล วิธีพิจารณาอาญา ม. 192 แม้ใน พ.ร.บ.การพะนัน พ.ศ. 2478 จะมิได้มีบัญญัติในเรื่องผู้สมรู้ก็ตาม ศาลยกกฎหมายอาญามาตรา 65 ขึ้นใช้ได้สำหรับความผิดอาญาทั้งหลายตาม พรบ อื่น ๆ เว้นแต่ใน พรบ นั้นจะได้กำหนดข้อจำกัดไว้เป็นอย่างอื่น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 200/2483

อำนาจฟ้องคดีทำให้เสียทรัพย์ในที่ของรัฐ: ผู้เสียหายมีสิทธิฟ้อง แม้ทรัพย์สินอยู่ในความครอบครองของรัฐ

++ ซึ่งเอกชนได้ทำขึ้นในที่ของรัฐบาล เมื่อผู้ใดทำให้เสียหาย เอกชนซึ่งเป็นเจ้าของทำ++นั้น++มีอำนาจที่ฟ้องขอให้ ลงโทษฐานทำให้เสียทรัพย์ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 199/2483

ฐานะจำเลยกับการอุทธรณ์ฎีกา: จำเลยยังไม่มีฐานะจำเลยก่อนศาลประทับฟ้อง จึงไม่อาจอุทธรณ์ฎีกาได้

ศาลชั้นต้น ตรวจฟ้องเห็นว่าฟ้องไม่เป็นความผิดทางอาญา จึงไม่รับฟ้อง ศาลอุทธรณ์ พิพากษากลับว่าฟ้องของโจทก์เป็นความผิดอาญานั้น จำเลยจะฎีกาไม่ได้เพราะกฎหมายถือว่ายังไม่มีฐานะเป็นจำเลย

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ