คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ

ผู้ที่ค้างเงินรัชชูปการถูกตำรวจจับส่งปลัดอำเภอ ๆ สั่งนัดให้ไปอำเภอวันรุ่งขึ้นแล้วปล่อยตัวไป รุ่งขึ้นผู้นั้นไม่ไปดังนี้ ยังหามีผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานตาม พ.ร.บ.รัชชูปการไม่
อ้างฎีกาที่ 1083 - 108+/2482

ข้อเท็จจริงฟังได้แต่เพียงว่าจำเลยจำหน่ายน้ำมันก๊าศในระหว่างที่ใบอนุญาตให้จำหน่ายสิ้นอายุแล้ว และมิได้ต่อใบอายุเมื่อโจทก์ไม่ได้สืบว่าน้ำมันก๊าศเป็นน้ำมันประเภทไหนและมีปริมาณเท่าใดแล้ว คดีก็ลงโทษจำเลยไม่ได้
เพียงแต่ปรากฎว่าจำเลยจำหน่ายน้ำมันก๊าศเมื่อใบอนุญาตให้จำหน่ายสิ้นอายุแล้วจะให้สันนิษฐานว่าได้ทำการจำหน่ายมีปริมาณถึงขีดที่ต้องรับอนุญาตนั้นไม่ได้

ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันทำร้ายเจ้าทุกข์บาดเจ็บ ทางพิจารณาได้ความว่า เป็นเรื่องวิวาทกันระหว่างเจ้าทุกข์กับจำเลยที่ 1 สองคนเท่านั้นและไม่ได้ความว่าจำเลยที่ 1 ทำร้ายเจ้าทุกข์ฝ่ายเดียว ต้องยกฟ้อง

ทำผิดถูกปรับตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน ต้องบังคับค่าปรับเรื่องจำแทนตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน ม.47 หมายความว่าถ้ามีจำนวนเงินที่เกิน 2 ชั่งขึ้นไปแต่เศษที่เกินยังไม่ถึง 2 ชั่งพอดีนั้น เศษที่เกินนี้ก็ให้คิดเป็นวันจำแทนเพิ่มขึ้นอีกได้โดยคิดตามส่วนในอัตรา 2 ชั่งต่อ 2 เดือน ถูกปรับ 200 บาทจำแทนอย่างสูงได้เพียง 195 วัน

โจทก์ฝ่ายเดียวฎีกาในข้อเท็จจริงขอให้ลงโทษจำเลยบางคนที่ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงพิพากษายกฟ้องปล่อยตัวไป แม้ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงยืนตามศาลอุทธรณ์ แต่ในส่วนจำเลยที่ไม่มีฎีกาขึ้นมานั้นเมื่อศาลฎีกาพิจารณาเห็นในลักษณคดีว่าศาลวางบทผิดมา ศาลฎีกาก็มีอำนาจแก้วางบทที่ถูกต้องได้.

ต้องคำพิพากษาให้ปรับฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานไม่ไปช่วยทำเหมืองฝานและพนังพ้นโทษมาแล้วยังไม่เกิน 1 ปี ก็มาทำผิดฐานขัดคำสั่งอย่างเดียวกันนี้เข้าอีก
เมื่อศาลลดโทษจำเลยทั้งสองคราวนี้ตาม พ.ร.บ.เหมืองฝายฯ แล้วจำเพิ่มโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.76 ไม่ได้
การเพิ่มโทษตามกฎหมายอาญา ม.76 นั้นจะต้องเป็นความผิดที่ถูกลงโทษตาม ม.334 ถึง 340 เท่านั้น
ถูกลงโทษฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานตามพ.ร.บ.เหมืองฝายฯ ซ้ำกันสองครั้งภายใน 1 ปีก็เพิ่มโทษตามกฎหมายอาญา ม.76 ไม่ได้

จำเลยมาขู่เข็ญเอาเงิน+เจ้าทรัพย์ ๆ ให้เงินไปเพื่อจะจับจำเลยจำเลยมีผิดเพียงฐานพยายามชิงทรัพย์

โทษกักกันนั้นเมื่อวางกำหนดโทษแล้วศาลอาจลดโทษ+ได้ตามกฎหมายอาญา ม.59

ข้อกฎหมายที่ไม่ได้ยกขึ้นโต้เถียงแต่ศาลชั้นต้น ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.195,255,
การพิจารณาคดีอาญาจะยกเอาข้อเท็จจริงตามคำพิพากษาคดีส่วนแพ่งมาเป็นหลักสำคัญลงโทษจำเลยในคดีส่วนอาญาหาได้ไม่ในกรณีที่ศาลฎีกาสั่งเพิกถอนและให้มีการเลือกตั้งใหม่โดยจำต้องรับฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลชั้นต้นฟังมาตามพ.ร.บ.เลือกตั้ง แก้ไข 2479 มาตรา 52 นั้น เมื่อศาลฎีกาจะพิจารณาคดีส่วนอาญาสำหรับกรณีเรื่องนี้อีกก็ไม่มีกฎหมายใดผูกพันศาลฎีกาให้จำต้องถือข้อเท็จจริงตามที่เคยจำต้องฟังมาแล้วในคดีเพิกถอนการเลือกตั้ง

จำเลยค้างเงินรัชชูปการปลัดอำเภอให้จำเลยเซ็นทราบนัดให้ไปอำเภอวันรุ่งขึ้นเพื่อสอบสวนเร่งรัดเก็บเงินรัชชูปการ รุ่งขึ้นจำเลยหาได้ไปอำเภอไม่จำเลยยังไม่มีผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานตาม พ.ร.บ. รัชชูปการ