คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ

จำเลยใช้ปืนยิงสุนัขซึ่งจำเลยรู้ว่ามีเจ้าของเพราะสุนัขเข้าไปทำความรำคาญในบ้านของจำเลยดังนี้ จำเลยต้องมีความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ จำเลยยิงปืนในบ้านของจำเลยซึ่งตามถิ่นแถวนั้นมีคนมายิงนกบ่อย ๆ ทั้งบ้านก็มีระยะห่าง ๆ กันมีที่ว่างมากจำเลยไม่มีผิดฐานยิงปืนในหมู่บ้านตาม ม.335 (11)

โจทก์จำเลยทำสัญญากันว่าจำเลยยอมโอนที่เหมืองแร่ของตนให้โจทก์ราคา 8000 บาท ในวันทำสัญญานั้นโจทก์จ่ายเงินให้จำเลย 1000 บาทที่เหลือจะชำระให้เสร็จใน พ.ศ.2483 และจำเลยจะโอนประทานบัตร์เหมืองแร่ให้โจทก์ในกำหนดนั้นด้วยในระหว่างไม่ได้โอนประทานบัตร์กันนี้จำเลยจะทำหนังสือมอบอำนาจให้โจทก์เข้าทำเหมืองแร่ไปพลางก่อนดังนี้ สัญญาระหว่างโจทก์จำเลยเป็นสัญญาซื้อขายเด็ดขายกรรมสิทธิในเหมืองตกเป็นของโจทก์แล้ว และการมอบอำนาจของจำเลยก็หาเป็นเงื่อนไขของสัญญาไม่ แต่เป็นผลที่จำเลยจะต้องปฏิบัติตามข้อสัญญานั้นประทานบัตร์เหมืองแร่เป็นเพียงใบอนุญาตที่รัฐบาลออกให้แก่ผู้ทำเหมืองแร่เท่านั้น หาใช่ทรัพย์สินที่ซื้อขายกันได้ไม่

+การรับสารภาพเพราะจำนนแก่คำพะยานถือว่าเปนประโยชน์ทางพิจารณาไม่ลดโทษ+

+ทำหนังสือกันเองโดยที่นาให้เปนประกันและ+ดอกเบี้ยเมื่อสัญญา+อายุความ ผู้ให้กู้ไม่มี+ยึดหน่วงในที่นารายนี้กฎหมายและกรณีเช่นนี้ขอให้เกิดทรัพย์สิทธิ+การใดขึ้นเลย

พระราชบัญญัติอากรแสตมป์ฉบับที่4 มิได้ลบล้างหรือ+แย้งกับ ม.21 แห่ง+พ.ศ.2475 แต่ประการ++สารซึ่งมิได้ปิดอากรแสตมป์ตามกฎหมายใน+ที่ทำ แต่ได้ปิดครบถ้วนเวลาก่อนหน้าที่จะยื่น+พะยานหลักฐานต่อศาล+ศาลย่อมรับฟังเปนพะยานหลักฐานได้

การชำระราคาไม่ใช่สาระสำคัญแห่งการโอนกรรมสิทธิทรัพย์ตามสัญญาซื้อขาย ซื้อขายที่ดินกันแต่ยังหาได้ไปจดทะเบียนไม่ผู้ขายกลับเอาที่ดินนั้นไปขายให้แก่ผู้อื่นซึ่งทราบถึงการซื้อขายรายเดิมดังนี้ ผู้ซื้อรายแรกเรียกให้เพิกถอนการจดทะเบียนการซื้อขายรายหลังได้ เพราะเปนผู้ที่อยู่ในฐานะกอันจะให้จดทะเบียนสิทธิของตนได้อยู่ก่อน

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิด+กรรมต่างวาระกันเมื่อทางพิจารณาได้ความเช่นนั้นศาลก็ลงโทษจำเลยเรียงกระทงความผิดได้ เจ้าพนักงานปลอมหนังสือซึ่งมิได้อยู่ในหน้าที่ของตนจะต้องทำตามตำแหน่งไม่ผิดตาม ม.229 เอาหนังสือปลอมที่ตนเป็นผู้ทำขึ้นเองไปใช้ไม่มีผิดตาม ม.227 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.192 วรรค 4 ข้อเท็จจริงที่ได้พรรณามาในฟ้องและโจทก์สืบสมแม้จะอ้างบทมาตราผิดศาลก็ลงโทษตามบทมาตราที่ถูกต้องได้

ขับขี่รถจักรยาน 2 ล้อ+ให้ผู้อื่นนั่งเกาะท้าย+ที่ตนขับขี่ไม่มีผิดตาม ม.24 + พ.ร.บ.จราจรเพราะกฎหมายมาตรานี้เอาผิดฉะเพาะผู้ที่เกาะห้อยโหนหรือนั่งเกินกว่าที่นั่งเท่านั้น+กรณีเช่นนี้จะถือว่าผู้ขับขี่ร่วมมือกระทำผิดฐานเปนตัวการด้วยหาได้ไม่

+ว่าทำผิดคืนวันที่ 10 พิจารณาได้ความว่าทำผิดเวลาเที่ยงคืนเศษของ+วันที่ 9 ดังนี้ถือว่าข้อเท็จจริงที่พิจารณาได้ต่าง+ที่ปรากฎในฟ้อง ต้องยกฟ้องอ้างฎีกาที่ 502/2481,+77/2481 ที่ 1165/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลย 5 คนแย่งกันเปน 2 พวกใช้สาตราวุธวิวาททำร้ายร่างกายกันบาดเจ็บจำเลยรับสารภาพฝ่ายโจทก์จำเลยไม่สืบพะยานดังนี้ จะลงโทษจำเลยตาม ม.254 มิได้