คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ

โทษกักกันเป็นโทษอาญา+านหนึ่งและเป็นโทษ+ความผิดโดยเอกเทศโจทก์จะฟ้องจำเลยเป็นสำนวนปลีกขึ้นมาโดยลำพังขอให้ลงโทษกักกันสถานเดียวก็ได้ การจะลงโทษกักกันแก่จำเลยหรือไม่อยู่ในดุลยพินิจของศาล ศาลอาจไม่ลงโทษกักกันแก่จำเลยซึ่งเคยกระทำผิด (อันเป็นเหตุร้าย) 2 ครั้งมาแล้วก็ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานแจ้งความเท็จทำให้เสื่อมเสียอิศรภาพและทำให้เสียทรัพย์ โดยบรรยายฟ้องว่าจำเลยโกรธเคืองโจทก์ จึงจับโจทก์ส่งตำรวจหาว่าโจทก์ขุดมันและสับฟันรั้วสวนของจำเลย โจทก์ต้องถูกคุมขังอยู่ 3 วันจึงมีประกันไป โจทก์ต้องเสียทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้อง ภายหลังเจ้าพนักงานเห็นว่าคดีไม่มีมูลจึงปล่อยโจทก์ดังนี้ ฟ้องของโจทก์ไม่มีมูล ที่ศาลจะรับไว้พิจารณาต้องยกฟ้อง

+ทางพิจารณาไม่ปรากฎว่าถูกใช้ให้กระทำความผิดกระทำผิดตามฟ้องแล้วต้องหาว่าเป็นผู้ใช้ก็จะมีความผิดด้วยมิได้ ต้องยกฟ้องเช่นเดียวกัน ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.219

ในคดีอาญาเมื่อกฎหมายมิได้บัญญัติไว้โดยชัดเจนว่าให้การพิสูจน์ตกเป็นหน้าที่ของฝ่ายใดแล้วหน้าที่นำสืบต้องตกอยู่แก่โจทก์สำนวนหรือคำให้การจำเลยในคดีเรื่องอื่นไม่เป็นพะยานหลักฐานที่จะนำมาใช้ยันจำเลยในคดีอีกเรื่องหนึ่งได้

ในการวินิจฉัยคดีร้องคัดค้านการเลือกตั้งผู้แทนราษฎร ศาลฎีกาจะต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลชั้นต้นได้วินิจฉัยมาแล้วจากพะยานหลักฐานในท้องสำนวน ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.161,171,172 ลักษณที่ไม่เรียกว่าเป็นคำร้องเคลือบคลุมค่าธรรมเนียม

+อาญาที่มีอัตราโทษอย่าง+ตั้งแต่ 10 ปีขึ้นไป แม้จำเลยให้การรับสารภาพ+โจทก์ไม่นำพะยานมาสืบให้ศาลเห็นว่ากระทำผิดแล้วศาลพิพากษายกฟ้อง

ผู้อื่นที่มิได้เป็นเจ้าของร้านการพะนันหรือเกี่ยวข้องแก่เจ้าของร้านการพะนันซื้อของจากผู้ที่เล่นการพะนันได้ในสถานที่เล่นการพะนัน ต้องมีความผิดตาม ม.4 วรรคด้วย

+พิพากษาของศาลมีว่าทางพิจารณาได้ความ+คำพะยานหลักฐานในท้องสำนวน" ดังนี้ +ถือว่าศาลได้พิจารณา+วินิจฉัยพะยานโจทก์จำเลยทั้งสองฝ่ายแล้ว

จำเลยขายของรับเงินราคา+ผู้ซื้อแล้วเอาธนบัตร์ปลอมขนให้ผู้ซื้อไปดังนี้ จำเลยไม่มีความผิดฐานยักยอกประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.179,218,220 การที่ศาลจะอนุญาตให้โจทก์เลื่อนคดีไปเพราะไม่มีพะยานมาศาลในวันนัดหรือไม่นั้นเป็นข้อดุลยพินิจของศาลแล้วแต่จะเห็นสมควร อุทธรณ์ฎีกา ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.204,314 ให้รวมกะทงลงโทษจำคุก 1 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.204 จำคุก 9 เดือนกะทงเดียวดังนี้ คู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้+ดุลยพินิจของศาลเป็นปัญหาข้อเท็จจริง

กลางคืนต้องหมายความว่าเวลาระหว่างตั้งแต่พระอาทิตย์ตกไปจนพระอาทิตย์ขึ้น โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดในคืนวันขึ้น 9 คำทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่าจำเลยทำผิดเมื่อเวลา 4 นาฬิกาของคืนวันขึ้น 8 ค่ำดังนี้ ถือว่าโจทก์ฟ้องผิดวันต้องยกฟ้องอ้างฎีกาที่ 502/2481 และ 877/2481