คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ

ปลอมบัญชีคอกสัตว์พาหนะเป็นผิดฐานปลอมหนังสือธรรมดาบัญชีคอกสัตว์พาหนะไม่ใช่หนังสือสำคัญหรือหนังสือราชการ

ข้อบังคับว่าด้วยมรรยาททนายความ 2458 ม. 10 ทนายความยื่นคำร้องขอเลื่อนวันพิจารณาแล้วไม่รอฟังคำสั่ง ครั้นศาลไม่อนุญาตให้เลื่อน ทนายความจึงขาดนัดมิได้มาว่าความดังนี้ ถือว่าเป็นการผิดมรรยาททนายความ

กฎกระทรวงยุตติธรรมที่ 15 พระภิกษุผู้ได้รับมอบหมายจากเจ้าคณะจังหวัดให้เป็นผู้ทำการแทนเจ้าอาวาศวัดราษฎร์ที่ถึงแก่มรณภาพ ย่อมีอำนาจตั้งเวยยาวัจจกรฟ้องความแทนวัดได้ ย้อนสำนวน ค่าธรรมเนียม

ปลอมลายมือผู้ค้ำประกันลงในสัญญากู้ โดยผู้ให้กู้และผู้ถูกปลอมลายมือมิได้รู้เห็นยินยอมด้วยต้องมีความผิดฐานปลอมหนังสือตั้งใจปลอมลายมือชื่อเขาแม้จะเขียนไม่เหมือนก็ต้องมีผิด
ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม. 194 218 จำเลยยื่นอุทธรณ์โดยกล่าวว่าขออุทธรณ์แต่ในข้อกฎหมาย แต่เมื่ออุทธรณ์ของจำเลยมีโต้เถียงข้อเท็จจริงมาด้วยเช่นนี้ ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัยอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงได้ด้วย คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 1 ปี จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

อัยยการชุมพร จ.
นายหอย แซ่ลิ้ม ล.
มีน้ำสุรารัฐบาลที่เปลี่ยนสภาพอยู่ในครอบครองต้องมีความผิด อ้างฎีกาที่ 657/2479

สาบาลตัวเบิกความเท็จต่อศาลแม้ไม่ทำให้ผู้ใดเสียหาย แต่ถ้าเป็นข้อสำคัญที่จะทำให้คดีแพ้ชนะแล้วต้องมีความผิด

ทดแทนค่าเสียหาย ใช้โดยสถานใดนั้น ศาลจะต้องวิจิจฉัยตามพฤติการณ์และความร้ายแรงแห่งละเมิด จำเลยแกล้งชนเรือโจทก์เสียหาย โจทก์ย่อมมีสิทธิเรียกค่าเสียหายได้แม้จะทำสิ่งที่เสียหาย
ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 248 โจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหาย 1,000 บาท ศาลอุทธรณ์แก้ให้ 550 บาท ดังนี้เป็นแก้ใขมากจำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ซื้อไม้ไว้จากพ่อค้าผู้เคยขายไว้โดยสุจริตและเปิดเผยถึงแม้ผู้ขายจะได้ไม้นั้นมาจาการกระทำผิดกฎหมายและศาลพิพากษาให้ริบแล้วก็ตาม ถ้าผู้ซื้อได้เรียกร้องขอรับไม้นั้นคืนภายในกำหนดตาม ม. 1327 ดังนี้ต้องคืนไม้นั้นให้ผู้ซื้อไป
ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม. 218 252 253 254
อุทธรณ์ฎีกาในคดีที่ร้องขอคืนทรัพย์ที่ศาลสั่งให้ริบตาม กฎหมายเมื่อศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันมาคู่ความฎีกาได้ฉะเพาะแต่ ปํญหาข้อกฎหมาย ค่าธรรมเนียม ในคดีร้องขอคืนทรัพย์ที่ศาลสี่งให้ริบนั้น ไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมอย่างใด

โจทก์ฟ้องเรียกทรัพย์มฤดกจากจำเลยซึ่งเป็นทายาท++กันเองเกิน 1 ปีนับแต่+++เจ้ามฤดกตายแล้วมิได้++ไม่ปรากฏว่าจำเลยได้ปกครองทรัพย์มฤดกแทนโจทก์ +++ผู้ปกครองทรัพย์มฤดก++ด้วยวาจาจะแบ่ง+++ให้ แต่มิได้ทำเป็นหนังสือรับรองด้วยประการ+++จะถือว่าเป็นการปราณีประนอมยอมความหรือรับ++++นี้มิได้ คำรับรองเช่น++++มีผลในกฎหมายอย่างใด อายุความตาม ม. 184 ใช้+++แต่ในกรณีที่ผู้เยาว์เป็นผู้วิกลจริตจะว่ากล่าว+++แก่ผู้แทนโดยชอบธรรมเท่านั้น

ร้านจำหน่ายฝิ่นซึ่งมีมูลฝิ่นไว้เกินกว่าบัญชี เจ้าของผู้ได้รับอนุญาตต้องมีความผิดตาม ม . 57 (2) เมื่อนำสืบหักล้างไม่ได้ว่ามูลฝิ่นเกินบัญชีนั้นไม่ใช่ของร้านตน อ้างฎีกาที่ 920/2478