คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อรรถกฤต ช.เพ็ญชาติ

โฉนดมีชื่อใครเป็นเจ้าของผู้ใดจะมาโต้แย้งว่าผู้ที่มีชื่อในโฉนดมิใช่เจ้าของอันแท้จริง ผู้นั้นต้องมีหน้าที่นำสืบให้สมข้ออ้างของตน นำพะยานหลักฐานมาสืลเพื่อแสดงให้เห็นความเป็นมาดังกล่าวไว้ในคำให้การไม่เป็นการนอกประเด็น ฎีกาอุทธรณ์ ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.248 คดีแพ่งทรัพย์สินที่เรียก+มีราคาไม่เกิน 2000 บาท ถ้าศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น ฎีกาได้ฉะเพาะแต่ปัญหาข้อกฎหมาย

+ที่ไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่ผู้ใดได้ทำประโยชน์ย่อมได้แต่เพียงสิทธิโดยครองเท่านั้น +สิทธิยังตกเป็นของ+อยู่ ขายที่ดินที่ยังไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่ ถึงการซื้อขายกันนี้จะมิได้เอกสารต่อกันประการ ถ้าผู้ขายได้ออกจาก+และผู้ซื้อได้เข้าครอบครองกระทำประโยชน์ที่นั้นต่อมาย่อมเป็นอันใช้+ฎีกาอุทธรณ์ ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง +-250 ในคดีแพ่งราคาทรัพย์สินนี้พิพาทไม่เกิน 2000 บาท ถ้าศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้อเท็จจริงต้องกัน+คู่ความฎีกาได้แต่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย

+มือเปล่านั้นมีได้+เพียงสิทธิครอบครอง+เมื่อผู้ครอบครอง+สิทธิเมื่อใดก็+อันขาดสิทธิเมื่อนั้น

เพียงแต่ขอยืมเอาของไปขยเพื่อเอาเงินมาใช้แล้วผิดสัญญาไม่ใช้เงินกล่าวของภายในกำหนดดังนี้คดียังไม่มีมูลอันจะเป็นผิดทางอาญา
+กฎหมายรูปคดีดังที่ศาลล่างฟังมา ปัญหามีว่าคดีจะมีมูลเป็นผิดทางอาญาหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

จำเลยเคยต้องโทษมาแล้ว พ้นโทษมายังไม่ครล 5 ปี +กระทำผิดขึ้นอีกในขณะต้องถูกส่งตัวไปอยู่ต่างจังหวัดก็เพิ่มโทษได้ +ต้นไม้เพื่อลักผลไม้+ยังไม่ทันลัก เจ้าทรัพย์มา+เข้าคอยจับอยู่โคนต้นขณะนั้นพวกของจำเลยรู้เรื่อง+มาทำร้ายเจ้าทรัพย์เพื่อช่วยให้หนีไปได้ การกระทำไม่เป็นผิดฐานพยายามชิงทรัพย์

พฤตติการณ์ที่ฟังว่าเป็นผิดตามมาตรา 230 มิใช่มาตรา 146

จำเลยไปพูดขอจำนองเรือนและได้รับล่วงหน้าไปบ้างแล้ว ครั้นถึงกำหนดบิดพริ้วไม่ยอมไปทำสัญญาจำนองพูดว่าไม่ใช่เรือนของตน เพียงเท่านี้จำเลยยังไม่มีผิดฐานฉ้อโกง โจทก์ต้องสืบให้ได้ความว่าเรื่อนที่ว่า+จำนองตนนั้นมิใช่ของจำเลยจริง และจำเลยรู้แล้วเอาไปพูดหลอกลวงให้โจทก์หลงเชื่อจึงจะลงโทษจำเลยได้

ผู้ใหญ่บ้านรับฝากปืนไว้จากผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้มี แต่ผู้ฝากมิได้เป็นลูกบ้านของตนเช่นนี้ต้องมีผิดตามมาตราข้างต้นา

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุก 3 เดือนตาม ม.254 ศาลอุทธรณ์แก้จำคุก 2 ปี ตาม ม.256 เช่นนี้เป็นการแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาข้อเท็จจริงปัญหาข้อที่ว่าบาดแผลสาหัสหรือไม่นั้นในคดีนี้เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

จำเลยเข้าไปลักทรัพย์เขาถึงในบ้าน ครั้นเจ้าทรัพย์รู้สึกตัวตื่นขึ้นจะเปิดประตูเรือนออกมาจำเลยพูดขู่เจ้าทรัพย์จนเจ้าทรัพย์มีความกลังไม่กล้าเปิดประตูแล้วจำเลยก็พาอาทรัพย์หนีไปเช่นนี้ย่อมมีผิดฐานชิงทรัพย์ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.193 ข้อ 2 อุทธรณ์ที่ระบุข้อความแต่ย่อ ๆ ว่าคำพิพากษาศาลชั้นต้นคลาดเคลื่อนต่อบทกฎหมายและข้อเท็จจริงเพราะพะยานโจทก์ให้การแตกต่างกัน ไม่น่าเชื่อเช่นนี้ เป็นอุทธรณ์ย่อศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัย