คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: นิติศาสตร์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 377/2483

ความชัดเจนของฟ้องอาญา: การระบุความประมาทในการขับรถราง

กล่าวบรรยายในฟ้องว่า จำเลยขับรถรางโดยประมาทปราศจากความระมัดระวังเป็นเหตุให้ชนรถยนตร์เสียหาย ขอให้ลงโทษตาม พรบ ++ เช่นนี้เพียงพอที่จะทำให้ จำเลยเข้าใจข้อหาซึ่งจะเป็นผิดตาม พรบ จราจรได้แล้ว ไม่เป็นฟ้องที่เคลือบคลุม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 376/2483

การลักทรัพย์ผลผลิตจากวัด: การพิจารณาความผิดตามมาตรา 288 หรือ 292

กล่าวในฟ้องว่า จำเลยลักเก็บมะม่วงของวัดซึ่งขึ้นอยุ่ในวัด และ จำเลยก็รับว่า ทำผิดจริงตามฟ้องดังนี้เป็นผิดตาม ม. 288 ไม่ใช่ ม. 292, เมื่อโทษที่ จำเลยได้รับครั้งหลังเพียงแต่ปรับสถานเดียวแล้ว จะยกเอาอาญาที่รอไว้มาลงไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 372/2483

ความชัดเจนของฟ้องอาญา การระบุรายละเอียดความผิด เพื่อให้จำเลยเข้าใจข้อกล่าวหา

โจทก์ฟ้อง จำเลย 6 คนว่า สมคบกันมีมีดและไม้ตะพูดเป็นสาตราวุธเป็นคนร้ายปล้นโค ขอให้ ลงโทษตาม ม. 301 - 63 เมื่อ จำเลยเข้าใจข้อหาดีแล้วว่าต้องหาเรื่องอะไรฟ้องเช่นนี้ ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 371/2483

การทำร้ายกำนันขณะปฏิบัติหน้าที่ตามอำนาจกฎหมาย ถือเป็นความผิดฐานทำร้ายเจ้าพนักงาน

ท้าทายให้ฟันกัน กำนันเข้าห้ามกลับทำรา้ายกำนันบาดเจ็บสาหัสเป็นผิดฐานทำร้ายเจ้าพนักงานเพราะเหตุกระทำการตามหน้าที่ ตามมาตรา 257

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 370/2483

อำนาจดุลยพินิจศาลในการริบทรัพย์: การฎีกาในข้อเท็จจริงเกี่ยวกับดุลยพินิจไม่รับฟัง

ศาลชั้นต้น พิพากษาให้ริบยางของกลางทั้งหมด ศาลอุทธรณ์แก้ให้คืนยางบางส่วนให้ จำเลยดังนี้ โจทก์จะ ฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ การจะให้ริบทรัพย์หรือไม่เป็นดุลยพินิจของศาลซึ่งถือว่าเป็นข้อเท็จจริง อ้าง ฎีกาที่ 448/2480 +++

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 369/2483

การเข้ามาของเด็กต่างด้าวอายุต่ำกว่า 12 ปี ไม่ต้องแจ้งและไม่มีบทลงโทษ

กฎกระทรวงมหาดไทยออกตามความในมาตรา 18 แห่ง พรบ คนเข้าเมือง 2474 (ฉะบับที่ 3) ข้อ 4 พรบ คนเข้าเมือง 2480 ม. 43 คนต่างด้าวนำบุตรซึ่งมีอายุต่ำกว่า 12 ปี เข้ามาในประเทศไทยโดยไม่ขอใบสำคัญแสดง++ที่อยู่และไม่แจ้งการเข้ามาของเด็กนั้น ๆ ไม่มีผิดตาม พรบ คนเข้าเมือง พ.ศ. 2470 และ 2474

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 368/2483

การพิพากษาคดีป่าไม้: ศาลฎีกาตัดสินว่าศาลอุทธรณ์ไม่ได้ฟังข้อเท็จจริงผิดไปจากพยานหลักฐาน

ขัดที่ว่า ศาลอุทธรณ์ฟังในห้องสำนวนนั้นหรือไม่นั้น เป็นปัญหากฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 365/2483

การพิสูจน์ลักษณะการกระทำผิดในคดีพะนัน - โจทก์ต้องพิสูจน์วิธีเล่นเข้าข่ายกฎหมาย

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยเล่น++หุ้นพะนันเอาทรัพย์สินกัน จำเลยให้การรับและอธิบายถึงวิธีเล่น แต่ โจทก์มิได้นำสืบถึงวิธีเล่นว่าเข้าตามลักษณะในบท กฎหมายที่ โจทก์อ้าง ดังนี้ ย่อม ลงโทษ จำเลยไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 348/2483

ข้อยกเว้นอากรแสตมป์มหรศพในงานวัด: การตีความ 'ที่วัดจัดขึ้น' ตามประมวลรัษฎากร ม.134

นำมหรศพไปแสดงในงานที่วัดจัดขึ้นภายในเขตต์วัดอันเป็นเทศกาลประจำปีนั้น ได้รับความยกเว้นอากรมหรศพตามประมวลรัษฎากร ม. 134

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 347/2483

การหลอกลวงผู้ปกครองเพื่อแสวงหาผลประโยชน์จากเด็กโดยอ้างบุตรบุญธรรม ถือเป็นความผิดตาม พ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติมเกี่ยวกับการคุ้มครองเด็ก

เกลี้ยกล่อมหลอกลวงผู้ปกครองเอาเด็กไปเพื่อหากำไรเด็กเต็มใจไปและผู้ปกครองก็ยินยอมให้เด็กไปเพราะหลงเชื่อคำหลอกลวงดังนี้ เป็นผิดตาม ม. 275 ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยตามมาตรา 274 จำเลยฝ่ายเดียวฎีกาว่าไม่ผิด ศาลฎีกาเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิด ม. 275 และ โจทก์ ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 285 ด้วย ดังนี้ ศาลฎีกาพิพากษาแก้ให้ลงโทษตามมาตรา 275 ได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา นิติศาสตร์

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
นิติศาสตร์