คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
นิติศาสตร์

ใช้กำลังฉุดคร่าหญิงไปในบ้านแล้วปิดประตูห้องกระทำอนาจารแก่หญิงมีผิดตาม ม.270-276 แต่เป็นกรรมอันเดียวละเมิดกฎหมายหลายบท ต้องลงโทษในบทที่หนักตาม ม.276 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218
ศาลเดิมลงโทษจำเลย 2 กะทงศาลอุทธรณ์แก้ว่าเป็นความผิดกะทงเดียว เป็นแก้มาก

ฟ้องว่าจำเลยต้องคุมขังในเรือจำบังอาจหลบหนีไปขอให้ลงโทษและขอให้นับโทษต่อจากคดีก่อนเรื่อง 1 นั้นจะนับว่าฟ้องของโจทก์ถือว่าจำเลยต้องคุมขังอยู่ในคดีนั้นไม่ได้
โจทก์ขอให้นับโทษจำเลยต่อจากคดีก่อนซึ่งจำเลยพ้นโทษไปก่อนการกระทำผิดเรื่องหลัง ศาลไม่นับโทษต่อให้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษตาม ม.249 พิจารณาได้ความว่าจำเลยทำให้คนตายโดยประมาทต้องยกฟ้อง

ตอนต้นพระธรรมนูญศาลยุตติธรรม พ.ศ.2477 ม.22(2) อำนาจศาลแขวงในคดีที่จำเลยกระทำผิดหลายกะทงซึ่งแต่ละกะทงเป็นความผิดมีอัตราโทษอย่างสูงไม่เกิน 3 ปี แม้โทษทุกกะทงรวมกันจะเกินกว่า 3 ปี ก็อยู่ในอำนาจของศาลแขวงที่จะพิจารณาพิพากษาได้

คดีอาญาซึ่งเป็นความผิดส่วนตัว ศาลล่างพิพากษาต้องกันให้ลงโทษ แม้ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง โจทก์ก็ขอถอนฟ้องภายในอายุความฎีกาได้ เพราะคดีชนิดนี้จะถึงที่สุดต่อเมื่อพ้นกำหนดอายุความฎีกา ในกรณีที่โจทก์ขอถอนฟ้องศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์ขอถอนฟ้องไม่ได้จึงสั่งยกคำร้องนั้น เมื่อศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ขอถอนฟ้องได้ ก็สั่งให้ศาลชั้นต้นรับคำร้องไว้ดำเนินการต่อไป

เจ้าพนักงานออกใบอนุญาตให้เล่นไพ่โป๊กเกอร์ แต่มิได้แก้อายุของผู้เล่นจากสิบหกปีเป็นยี่สิบปีที่หลังใบอนุญาตให้เป็นไปตามกฎหมายใหม่ ตำรวจจึงจับผู้ได้รับอนุญาตไปกักขังหาว่าให้เด็กอายุต่ำกว่า 20 ปีเล่นการพะนันด้วย ดังนี้เจ้าพนักงานไม่มีผิดทางอาญาและไม่ต้องรับผิดฐานละเมิดทางแพ่ง
จะยกเอาความไม่รู้กฎหมายซื้อเป็นข้อแก้ตัวหรือให้ผู้อื่นรับผิดต่อตนไม่ได้ เล่นการพะนันตามใบอนุญาตแต่ใบอนุญาตนั้นกำหนดเงื่อนไขไว้ถูกต้องตามกฎหมายรู้+จะมีความผิดหรือไม่

เสมียนอำเภอซึ่งมีหน้าที่เขียนและรับเงินเกี่ยวกับตั๋วพิมพ์รูปพรรณสัตว์ได้ปลอมใบนำส่งเงินซึ่งจำเลยมีหน้าที่จะต้องส่งให้เจ้าหน้าที่สรรพากรนั้นถือว่าเป็นการกระทำในหน้าที่ ต้องมีผิดฐานปลอมหนังสือตาม ม.229 ความผิดในเรื่องเจ้าพนักงานกระทำผิดในตำแหน่งหน้าที่นั้นไม่จำต้องเป็นตำแหน่งหน้าที่ประจำ แม้เป็นหน้าที่ชั่วคราวก็เป็นผิด อ้างฎีกาที่ 758/2478 ในคดีที่จำเลยกระทำผิดกฎหมายหลายบทนั้น เมื่อศาลเห็นว่าจำเลยมีผิดตามบทหนักแล้วก็ไม่จำต้องวินิจฉัยว่าจำเลยจะผิดกฎหมายบทเบาหรือไม่

คดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.249 นั้นแม้จำเลยจะให้การรับสารภาพศาลก็ต้องฟังพะยานโจทก์จนเป็นที่พอใจว่าได้กระทำผิดจริง เมื่อพะยานโจทก์ฟังไม่ได้ศาลต้องยกฟ้องโจทก์

ผู้ที่จะถูกจับได้กระทำการต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานผู้จับกุม ๆ ไม่ต้องแจ้งว่าผู้นั้นต้องถูกจับ
(หมายเหตุ เมื่อต่อสู้แล้วก็เข้ามาตรา 83 วรรค 2 จะต้องแจ้งว่าผู้นั้นถูกจับฉะเพาะแต่กรณีเข้าใน ม.83 วรรค 1)
ตำรวจเห็นผู้หญิงตกจากเรือนที่จำเลยอยู่จนมีบาดเจ็บสาหัส เข้าใจว่าจำเลยจับโยนลงมา จึงเข้าไปจับกุมจำเลยต่อสู้ขัดขวางต้องมีผิดตามกฎหมายอาญา ม.120 ถึงจะปรากฎว่าหญิงนั้นเป็นกริยาจำเลยแลตกลงมาเองเนื่องจากทะเลาะกับจำเลย เจ้าพนักงานก็มีอำนาจเข้าจับกุมได้ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.80

จำเลยขึ้นไปบนบ้านหาผู้หญิงโดยถือวิสสาสะ ไม่มีผิดฐานบุกรุกหรือพยายามลักทรัพย์