คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
เทฟโนต์

เวลากลางคืนผู้ใหญ่บ้านมาเฝ้าบ้านที่มีข่าวว่าจะมีคนมาฉุดลูกสาวเจ้าของบ้าน มีคนมาบอกว่าผู้ร้ายมาแล้วผู้ใหญ่บ้านลงเรือนไปพวกที่มาฉายไฟจำเลยก็ยิงไป 3 นัดในระยะห่างกัน 3 วา ถูกผู้ตายถึงตายปรากฎว่าผู้ตายเป็นพวกที่จะมาช่วยป้องกันอีกพวกหนึ่ง ดังนี้ตัดสินว่าผู้ใหญ่บ้านกระทำการป้องกันเกินสมความแก่เหตุ

เจ้าพนักงานเบิกเงินเกินอัตราตามระเบียบข้อบังคับแต่ไม่มีเจตนาทุจจริตประการใดไม่มีความผิด

กระทำการโดยจำเปนเพื่อป้องกันตัวหรือไม่เปนปัญหาข้อเท็จจริง

จำเลยนำความไปแจ้งต่อเจ้าพนักงานตามคำที่บอกโดยสุจจริต ภายหลังทราบว่าข้อความ เปนเท็จ แต่จำเลยก็นิ่งเสียไม่ไปแจ้งต่อเจ้าพนักงาน ดังนี้ไม่เปนฐานแจ้งความเท็จ

ถ้าในคำพิพากษามิได้มีข้อความสั่งประการใดในแรื่องนับกำหนดโทษแล้วก็ต้องนับโทษจำเลยตั้งแต่วันที่จำเลยต้องคุมขังและฉะเพาะแต่การคุมขังในคดีนั้น

ฟ้องโจทก์กล่าวว่าเมื่อวันที่ 30 กันย์เวลากลางคืนจำเลยสมคบกันลักเรือหรือระหว่างวันที่ 30 กันย์ถึงวันที่ 60 ตุลาคม จำเลยกับพวกรับเรือไว้โดยรู้ว่าเป็นของได้มาโดยการกระทำผิด ดังนี้เมื่อปรากฏว่าจำเลยให้การรับสารภาพว่าได้กระทำผิดจริงตามฟ้องของโจทก์ แล้วก็แสดงว่าเข้าใจข้อหาของโจทก์ได้ดีแล้ว ลงโทษตาม ม.321 ได้ ถ้าปรากฏว่าจำเลยได้ให้การปฏิเสธมาแล้วแต่ต้นเช่นนี้ต้องฟังว่าจำเลยไม่เข้าใจฟ้องของโจทก์ จะลงโทษจำเลยมิได้

โจทย์ฟ้องว่าจำเลยมีสันดานเป็นผู้ร้ายขอให้ส่งตัวไปกักัน เมื่อทางพิจารณาไม่ได้ความว่าจำเลยมีสันดานเป็นผู้ร้ายขอให้ส่งตัวไปกักกัน เมื่อทางพิจารณาไม่ได้ความว่าจำเลยมีสันดานเป็นผู้ร้ายก็ไม่ควรลงโทษกักกันแก่จำเลยจำเลยมีสันดานเป็นผู้ร้ายหรือไม่เป็นดุลยพินิจของศาล ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.118 ศาลเดิมลงโทษจำเลยตาม ม.254 และส่งไปกักกัน 3 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ว่าไม่ควรส่งไปกักกันดังนี้ ฏีกาในข้อเท็จจริงในเรื่องกักกันได้ (หมายเหตุ ครั้งก่อนจำเลยต้องโทษฐานชิงทรัพย์ตามกฏหมายอาญา ม.298 ครั้งที่ 2 ฐานลักทรัพย์ตาม ม.288)

สัญญากู้ลงจำนวนเงินไว้ 620 บาท ผู้กู้จะขอสืบว่าความจริงได้กู้ไปเพียง 500 บาทที่เขียนจำนวนเงินไว้ 620 บาทก็โดยคิดดอกเบี้ยร้อยละ 2 ต่อเดือน จำนวน 1 ปีรวมไวด้วยดังนี้ ไม่เป็นการขอสืบเปลี่ยนแปลงแก้ไขข้อความในสัญญา แต่เป็นการขอสืบว่าสัญญาเป็นโมฆะในจำนวนเงิน 120 บาทที่เกินนี้นย่อมสืบได้อ้างฎีกาที่ 50/2478 + 330/2480

กฏกระทรวงว่าด้วยวิธีจัดการและตั้งอัตราเก็บเงินอากรค่าน้ำลงวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2456 ข้อ 23 วรรค 5 พ.ร.บ.อากรค่าน้ำแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2472 ม.3 ซึ่งยกเลิกความใน ม.13 แห่ง พ.ร.บ.ฉะบับเดิมนั้นหาได้เป็นผลยกเลิกกฏกระทรวงซึ่งออกตามความใน ม.13 เดิมนั้นด้วยไม่

เมื่อฟ้องของโจทก์ไม่ได้ระบุจำนวนเงินที่จะต้องเสียค่าบำเหน็จนำจับแก่ผู้รับสินบน ต้องถือว่าฟ้องของโจทก์เลื่อนลอย ศาลจะบังคับให้จำเลยใช้ค่าสินบนนำจับมิได้ อ้างฎีกาที่ 770/2480