คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
เทฟโนต์

โจทก์จำเลยทำสัญญากันว่าจำเลยยอมโอนที่เหมืองแร่ของตนให้โจทก์ราคา 8000 บาท ในวันทำสัญญานั้นโจทก์จ่ายเงินให้จำเลย 1000 บาทที่เหลือจะชำระให้เสร็จใน พ.ศ.2483 และจำเลยจะโอนประทานบัตร์เหมืองแร่ให้โจทก์ในกำหนดนั้นด้วยในระหว่างไม่ได้โอนประทานบัตร์กันนี้จำเลยจะทำหนังสือมอบอำนาจให้โจทก์เข้าทำเหมืองแร่ไปพลางก่อนดังนี้ สัญญาระหว่างโจทก์จำเลยเป็นสัญญาซื้อขายเด็ดขายกรรมสิทธิในเหมืองตกเป็นของโจทก์แล้ว และการมอบอำนาจของจำเลยก็หาเป็นเงื่อนไขของสัญญาไม่ แต่เป็นผลที่จำเลยจะต้องปฏิบัติตามข้อสัญญานั้นประทานบัตร์เหมืองแร่เป็นเพียงใบอนุญาตที่รัฐบาลออกให้แก่ผู้ทำเหมืองแร่เท่านั้น หาใช่ทรัพย์สินที่ซื้อขายกันได้ไม่

+บนเรือนเจ้าทรัพย์กะชากตุ้มหูไปจากหูเจ้าทรัพย์จนหูขาดโลหิตไหลจำเลยเข้าไปในห้องเรือน+ห่อผ้าพาหนีไปด้วย+ต้องมีผิดฐานวิ่งราว+ทำให้เขาบาดเจ็บ

ตำรวจจับคนโดยเข้าใจผิดในข้อเท็จจริงว่าโจทก์ทำผิดกฎหมายโดยมีเหตุผลเพียงพอที่จะเข้าใจเช่นนั้น ตำรวจยังไม่มีความผิดการกระทำเช่นนั้นไม่เป็นการฝ่าฝืนประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.78 แต่อย่างไร

จำเลยให้การเท็จต่อเจ้าพนักงานสอบสวนด้วยความรู้สึกอันแท้จริงว่าตนอยู่ในฐานะเปนผู้ต้องหา+เจ้าพนักงานจะแจ้งให้จำเลยทราบว่าจำเลยให้การ+ฐานะเปนพะยานและจด+ปากคำให้การจำเลยลงในแบบฟอร์มคำให้การก็ตามจำเลยก็ไม่มีความผิดฐานแจ้งความเท็จ อ้างฎีกาที่ 263/2472 และที่ 1276/2479

เมื่อผู้ที่ถูกส่งตัวไปอยู่ตัวเมืองตามพ.ร.บ.+ดัดสันดานคนจรจัด ฯ กระทำผิดขึ้นในระหว่างนั้นและจะต้องได้รับโทษกักกันเพิ่มขึ้นอีกดังนี้ โทษที่จำเลยต้องไปอยู่ต่างจังหวัดที่เหลืออยู่ตาม พ.ร.บ.ดั่งกล่าวนั้นเป็นอันยกเลิก

พระราชบัญญัติอากรแสตมป์ฉบับที่4 มิได้ลบล้างหรือ+แย้งกับ ม.21 แห่ง+พ.ศ.2475 แต่ประการ++สารซึ่งมิได้ปิดอากรแสตมป์ตามกฎหมายใน+ที่ทำ แต่ได้ปิดครบถ้วนเวลาก่อนหน้าที่จะยื่น+พะยานหลักฐานต่อศาล+ศาลย่อมรับฟังเปนพะยานหลักฐานได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์หรือยักยอกเก็บของตกเมื่อจำเลยให้การรับสารภาพว่าได้ยักยอกเก็บของตกจริง ศาลก็พิพากษาลงโทษจำเลยไปแล้วดังนี้ไม่พึงที่โจทก์จะมาแถลงขอสืบพะยานฐานลักทรัพย์อีกต่อไป

คดีอาญาที่ศาลล่างทั้ง 2 พิพากษาให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาที่ว่าจำเลยมีเหตุเข้าใจผิดจึงลงบัญชีไปโดยสุจริตหรือไม่เป็นข้อเท็จจริง

โจทก์กล่าวในฟ้องว่าเจ้าพนักงานสอบสวนได้สอบสวนแล้ว และจำเลยไม่ปฏิเสธต้องสันนิษฐานว่าได้มีการสอบสวนมาก่อนแล้ว

การชำระราคาไม่ใช่สาระสำคัญแห่งการโอนกรรมสิทธิทรัพย์ตามสัญญาซื้อขาย ซื้อขายที่ดินกันแต่ยังหาได้ไปจดทะเบียนไม่ผู้ขายกลับเอาที่ดินนั้นไปขายให้แก่ผู้อื่นซึ่งทราบถึงการซื้อขายรายเดิมดังนี้ ผู้ซื้อรายแรกเรียกให้เพิกถอนการจดทะเบียนการซื้อขายรายหลังได้ เพราะเปนผู้ที่อยู่ในฐานะกอันจะให้จดทะเบียนสิทธิของตนได้อยู่ก่อน