คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: เทฟโนต์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 312/2481

สัญญาปราณีประนอมเป็นหลักฐานสัญญาเช่าได้หากมีกำหนดเวลาไม่เกิน 3 ปี

โจทก์จำเลยทำสัญญาปราณีประนอมกันต่อศาลว่าโจทก์ให้จำเลยเช่าโรงสีต่อไปอีกมีกำหนดไม่เกิน 3 ปี ดังนี้ สัญญาปราณีประนอมนั้นย่อมเป็นหลักฐานแห่งสัญญาเช่าซึ่งโจทก์ย่อมนำมาฟ้องร้องขอให้บังคับคดีได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 310/2481

การรุกล้ำคลองสาธารณะ: วางบทผิด ศาลฎีกาแก้วางบทได้

ปลูกเรือนล้ำเข้าไปในคลองสาธารณะ เป็นผิดตาม ม.336(2) ไม่ใช่ ม.335(10) ในกรณีเช่นนี้ถ้าศาลอุทธรณ์วางบทผิด และจำเลยอุทธรณ์ในประเด็นข้ออื่น ศาลฎีกาก็แก้วางบทให้ถูกต้องได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 308-309/2481

การลงโทษฐานปล้นทรัพย์ แม้การทำร้ายเกิดขึ้นต่างสถานที่จากลักทรัพย์

จำเลยทำการลักทรัพย์ที่ตำบลหนึ่ง แต่ทำร้ายเจ้าทรัพย์อีกตำบลหนึ่งในเมื่อเจ้าทรัพย์ตามไปทันแม้ฟ้องของโจทก์ระบุสถานที่เกิดเหตุฉะเพาะตำบลแรกก็ลงโทษจำเลยฐานปล้นได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 307/2481

การกล่าวอ้างความรู้จักเจ้าพนักงานเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่ถือเป็นความผิดตาม ม.123 หากไม่มีหลักฐานแสดงความสนิทชิดชอบ

จำเลยพูดว่ารู้จักกับเจ้าพนักงานมากคนจะไปพูดจากกิจธุระของโจทก์ให้โจทก์ได้ให้เงินจำเลยไปเช่นนี้ไม่เป็นผิดตาม ม.123

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 292/2481

การต่อสู้กับเจ้าทรัพย์หลังลักทรัพย์ ไม่อาจอ้างเหตุป้องกันตัวเพื่อลดหย่อนโทษได้

ผู้ที่เข้าไปลักทรัพย์แล้วเกิดต่อสู้กันเจ้าทรัพย์จะอ้าง ม.49,50,53 ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 290/2481

การฟ้องเบิกความเท็จต้องนำสืบตามประเด็นในฟ้อง การนำสืบไม่ตรงประเด็นต้องยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยแจ้งความเท็จว่าที่ดินที่จำเลยยกให้แก่ ค.นั้นทิศเหนือจดบ้านนายกวนแต่ความจริงที่ดินนั้นจดบ้านนายฉ่ำ ทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่าที่ดินที่จำเลยซื้อจากขุนอนุพลนั้นทิศเหนือจดบ้านนายฉ่ำดังนี้ เรียกว่าข้อความที่โจทก์นำสืบไม่ตรงกับฟ้องต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 289/2481

การฟ้องขับไล่ฐานผู้รับมรดก: สิทธิในทรัพย์สินต้องพิสูจน์กรรมสิทธิ์ร่วมก่อน

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดินซึ่งอ้างว่าผู้ตายทำพินัยกรรมยกให้ตนทางพิจารณาปรากฎว่าผู้ตายมิใช่เป็นเจ้า ของแต่ผู้เดียวในที่พิพาทรายนี้แต่เป็นผู้รับมรดกร่วมกับคนอื่นอีกดังนี้ ศาลตัดสินยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 287/2481

เงินที่บุคคลที่สามส่งศาลก่อนจำเลยล้มละลาย ไม่ใช่ทรัพย์สินที่ยึดตามคำพิพากษา จึงตกอยู่ภายใต้การดูแลของเจ้าพนักงานรักษาทรัพย์

เงินที่ลูกหนี้ของจำเลยนำมาวางศาลตามคำสั่งของศาลนั้น ไม่ใช่เงินที่ศาลยึดเพื่อจ่ายแก่โจทย์เมื่อจำเลยล้มละลายเงินที่วางนั้นต้องตกอยู่ในความปกครองของเจ้าพนักงาน รักษาทรัพย์ตาม พ.ร.บ.ล้มละลาย ม.14 ไม่เกี่ยวกับ ม.44

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 272/2481

การขนสุราโดยเข้าใจผิดตามคำอนุญาตเจ้าพนักงาน ไม่ถือเป็นความผิด

จำเลยขนสุราไปก่อนได้รับใบขนโดยเจ้าพนักงานอนุญาต และจำเลยเข้าใจว่าทำเช่นนั้นได้ดังนี้จำเลยไม่มีความผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 271/2481

คำสั่งไม่รับวินิจฉัยชี้ขาดประเด็นข้อกฎหมายเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา ไม่อุทธรณ์ฎีกาได้

คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับวินิจฉัยชี้ขาดประเด็นข้อกฎหมายตาม ม.24 แห่งประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง นั้นเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา อุทธรณ์ฎีกามิได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา เทฟโนต์

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
เทฟโนต์