คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
เทฟโนต์

ชายหญิงทำพิธีแต่งงานกันแล้ว แต่หญิงไม่ยอมไปจดทะเบียนสมรสดังนี้ ไม่ถือว่าชายหญิงนั้นได้ทำการสมรสถูกต้องตามกฎหมายแล้วและในกรณีเช่นนี้ชายเรียกทองหมั้นและสินสอดคืนได้ การที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไม่ยินยอมจดทะเบียนสมรสไม่เป็นเหตุให้อีกฝ่ายหนึ่งร้องขอให้ศาลบังคับให้ไปจดทะเบียนสมรสได้ แม้ว่าจะได้ทำพิธีแต่งงานกันแล้วกันแล้วก็ตาม

ในคดีแพ่งแม้จะมีคำพิพากษาของศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์แล้วก็ตาม โจทก์มาขอถอนฟ้องในขั้นฎีกาได้ค่าธรรมเนียม

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลย 4 กระทงฐานทำร้ายร่างกาย จำคุก 3 เดือนกระทงหนึ่งฐานฉุกคร่าอนาจารจำคุก 3ปีกระทงหนึ่ง, ฐานข่มขืนชำเรา 2 กระทงจำคุก 4 ปี, รวมโทษ 7 ปี 3 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ให้ยกฟ้องโจทก์ฐานข่มขืนทำชำเรา 2 กระทงนั้นเสีย คงลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายและฉุดคร่า อนาจารตามศาลชั้นต้นดังนี้ จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ในการทำร้ายร่างกายและฉุดคร่า

ตัวแทนค้าต่างรับแชร์จากตัวการมาขาย เมื่อแชร์ของตัวการยังขายไม่ได้ตัวแทนค้าต่างจ่ายเงินให้ตัวการไปจะถือว่าเงินนี้เป็นราคาค่าแชร์มิได้ต้องถือว่าเป็นการกู้ยืมกัน
หลักฐานแห่งการกู้ยืมอันจะฟ้องร้องให้บังคับคดีได้นั้นจะต้องแสดงในตัวเองว่ามีการกู้ยืม หลักฐานที่ปรากฎในคำฟ้องของผู้กู้ ฟ้องผู้ให้กู้กล่าวว่าได้รับเงินจำนวนนั้นมาในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของราคาค่าซื้อขาย ยังไม่เพียงพอจะถือว่าเป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืมตามกฎหมาย
อ้างฎีกาที่ 914/2476

ซื้อของแล้วแต่ชำระเงินไม่หมด จึงทำเป็หนังสือกู้ให้ผู้ขายไว้ดังนี้ อายุความฟ้องร้องในเรื่องนี้มีกำหนด 10 ปี
โจทก์ฟ้องจำเลยเรียกเงินกู้โดยขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา ศาลไม่อนุญาตครั้นโจทก์ไม่นำเงินค่าธรรมเนียมมาเสียศาลจึงสั่งจำหน่ายคดีดังนี้ เมื่อโจทก์มาฟ้องจำเลยอีกโดยชำระค่าธรรมเนียมครบถ้วนไม่เรียกว่าโจทก์นำคดีที่เสร็จเด็ดขาดแล้วมาฟ้อง

พ.ร.บ.พิกัดภาษีชั้นใน ร.ศ.111 ม.84 ได้ถูกยกเลิกโดย พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2470 ม.3 แล้ว จะยกเอามาบังคับคดีมิได้
ฟืนและเรือที่บรรทุกฟืนหลบเลี่ยงจากการเสียค่าภาคหลวงจะควรริบหรือไม่ต้องพิจารณาตามกฎหมายอาญา ม.27

ถึงแม้ว่าจำเลยจะเคยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษในความผิดซึ่งเป็นเหตุร้ายมากกว่า 2 ครั้งแล้วก็ตาม ศาลก็มีอำนาจใช้ดุลยพินิจไม่ลงโทษกักกันแก่จำเลยก็ได้

โจทก์จำเลยทำสัญญาปราณีประนอมกันในศาล โดยโจทก์ยอมยกที่ดินและห้องแถวให้จำเลย ฝ่ายจำเลยยอมแบ่งค่าเช่าห้องแถวให้โจทก์ เมื่อโจทก์ไปทำสัญญากรมธรรม์ที่อำเภอยกที่ดินและห้องแถวให้จำเลยแล้ว จำเลยจะปฏิเสธไม่ยอมแบ่งค่าเช่าให้ตามสัญญาย่อมมิได้ เมื่อไม่ปรากฎว่าโจทก์ได้สละสิทธิเรื่องค่าเช่านี้

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 2 ปี ตามกฎหมายอาญา ม.256 ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษจำเลยตาม ม.256 ประกอบด้วย ม.53 จำคุก 6 เดือนดังนี้ เป็นแก้มากคู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงได้

เมื่อพนักงานสอบสวนทำการสอบสวนเสร็จและลงสำนวนให้พนักงานอัยยการแล้วย่อมหมดอำนาจที่จะทำการสอบสวนต่อไป ผู้ใดที่พนักงานสอบสวนมีหมายเรียกเพื่อมาให้การในภายหลังไม่ยอมให้การก็ไม่มีความผิด