คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
เทฟโนต์

เอกสารสัญญาจะซื้อขายในตอนต้นมีข้อความว่า โจทก์เป็นผู้มีขื่อคนอื่นลงดังนี้ โจทก์ขอสืบว่าผู้ลงชื่อในฐานะเป็นพะยานเท่านั้นได้ เพราะไม่ใช่เป็นการสืบหักล้างหรือแก้ไขเอกสารอย่างใด

จำนองที่ดินกันแล้วผู้จำนองทำสัญญาพิเศษให้ไว้แก่ผู้รับจำนองว่าถ้าเอาที่ดินจำนองออกขายทอดตลาดได้เงินน้อยกว่าที่ค้างชำระผู้จำนองจะใช้ให้จนครบ สัญญาเช่นนี้ไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชนและไม่จำต้องไปจดทะเบียนต่อเจ้าพนักงานหน้าที่

เอกชนไม่มีอำนาจขับไล่ผู้ปกครองทางสาธารณ หรือขอให้ศาลแสดงว่าทางรายพิพาทเป็นทางสาธารณเว้นแต่จะนำสืบได้ว่าตนเสียหายเป็นพิเศษเนื่องในการปิดทางสาธารณนั้น เพียงแต่ที่ดินของตนมีทางออกทางนั้นทางเดียวเท่านั้นไม่ถือว่าเป็นผู้เสียหายอันจะให้เกิดอำนาจฟ้องบ้านโจทก์อยุ่ในที่ล้อมไม่มีทางออกไปสู่ทางสาธารณได้นอกจากจะใช้ทางรายพิพาทดังนี้โจทก์ย่อมมีสิทธิใช้ทางนี้ไปมาสู่บ้านโจทก์เจ้าของทางจะปิดมิได้
ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 248 ในคดีฟ้องขอให้เปิดทางเดินเมื่อ ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นคู่ความ ฎีกาได้ ฉะเพาะแต่ปัญหาข้อกฎหมาย

ศาลชั้นต้นลงโทษ จำเลย ตาม ม. 256 53 จำคุก 1 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ว่า จำเลยมีผิดตาม ม. 300 จำคุก 3 ปี 6 เดือนดังนี้ เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ฟ้องขอให้ลงโทษฐานปล่อยนักโทษหนีโดยเจตนา พิจารณาได้ความนักโทษหนีโดยความประมาทของจำเลยดังนี้ ลงโทษจำเลยมิได้

เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าศาลชั้นต้นงดสืบพะยานไม่ชอบ แม้ไม่มีประเด็นเถัยงขึ้นมาในข้อนี้ศาลฎีกาก็สั่งย้อนสำนวนไปให้พิจารณาใหม่ได้ ค่าธรรมเนียม

ความผิดตาม ม. 338(2) นั้นเป็นความผิดลหโทษชั้น 3 ศาลจะปรับเกินกว่า 50 บาือันเป็นอัตราอย่างสูงมิได้
ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม. 218 ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม. 256 ปรับ 80 บาท ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม. 338 (2) ค่าปรับคงเดิม ดังนี้เป็นแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

จับคนไปกักขังไว้เพื่อเรียกสินไถ่ แม่จะยังมิได้เรียกร้องเอาค่าสินไถ่นั้น ก็ตามก็ต้องมีความผิด

โจทก์ฟ้องอ้างว่า เป็นเจ้าของห้องแถว จำเลยบังอาจมาเก็บค่าเช่าห้องแควไปจึงฟ้องเรียกคืน เมื่อทางพิจารณาไม่ปรากฏว่าโจทก์เป็นเจ้าของกรรมสิทธิห้องแถวนั้นศาลต้องยกฟ้อง

กู้เงินกันแล้วผู้กู้มอบที่ดินและโฉนดให้ผู้ให้กู้ครอบครองและเก็บผลประโยชน์จากที่ดินนั้นการยึดถือที่ดินของผู้ใหด้กู้ตามลักษณดังนี้เป็นทรัพยสิทธิอย่างหนึ่ง เมื่อมิได้นำไปจดทะเบียนย่อมเป็นโมฆะใช้บังคับกันมิได้ ต้องคืนที่ให้ผู้กู้สิทธิเก็บกิน
ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 178 149
ฟ้องแย้ง
ค่าธรรมเนียม