คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
เทฟโนต์

การที่จะเรียกภาษีเพิ่มขึ้นตามความใน ม. 14 แห่ง พ.ร.บ. ภาษีการค้าในฐานที่ไม่ยื่นแบบรายการภาษีนั้น ไม่ใช่เป็นบทบังคับตายตัว ต้องแล้วแต่เหตุการณ์เป็นเรื่อง ๆ ไป และกรณีนี้เป็นปัญหาข้อเท็จจริง คดีแพ่งทุทรัพย์ 120 บาท คู่ความอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้

จำเลยมีฝิ่นเถื่อนไว้ในครอบครองโดยชุกซ่อนไว้ที่ใต้บันไดและในครัวต้องมีผิดตามกฎหมายข้างต้น ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม. 222 คดีที่ฎีกาได้แต่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย ศาลฎีกาต้อง ฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพะยานหลักฐานในสำนวน

พรบยาเสพย์ติดให้โทษ พ.ศ.2465 ม.23(ข) , 26 จำเลยเคยถูกลงโทษฐานมียาเสพติดให้โทษครั้งหนึ่งแล้วมากระทำผิดเช่นนั้นอีกภายใน 5 ปีต้องลงโทษจำเลยตาม ม.26 แห่ง พรบยาเสพติดให้โทษ ซึ่งเป็นบทกฎหมายพิเศษ จะนำ ม.72 แห่งกฎหมายอาญามาใช้เพิ่มโทษจำเลยมิได้และในกรณีเช่นนี้ไม่ใช่เป็นเรื่องกระทำผิดกฎหมายหลายบทตาม ม.70 แห่งกฎหมายอาญา

โจทก์ฟ้องและบรรยายฟ้องว่าจำเลยมีธนบัตร์ปลอมไว้จำหน่ายและได้ใช้ธนบัตร์ปลอมนั้นไปโดยรู้ว่าเป็นของปลอม ขอให้ลงโทษตาม ม.203 ดังนี้ เมื่อปรากฏว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดตาม ม. 204 ศาลก็ลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ได้

หน้าที่นำสืบในคดีฟ้องเรียกค่าเสียหายฐานละเมิดนั้นเป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องนำสืบว่าได้เสียหายไปจริงตามฟ้องมิฉะนั้นศาลจะกะให้ตามจำนวนที่เห็นสมควรค่าจ้างทนายและค่าใช้จ่ายในการฟ้องคดีอาญานั้นไม่ใช่ค่าเสียหายที่โจทก์จะพังเรียกร้องเอาจากจำเลยได้ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม. 93(1) (2) ชื่อสำเนาเอกสารเป็นพะยานถ้าอีกฝ่ายหนึ่งมิได้รับรองว่าสำเนานั้นถูกต้องและตั้งผู้อ้างมิได้ขออนุญาตต่อศาลเสียก่อนดังนี้ศษลไม่รับฟังสำเนาเอกสารข้อเป็นหลักฐาน

มีสว่านขึ้นไปหน้าบันไดเรือนเจ้าทรัพย์ในเวลาค่ำคือเตรียมลงมือหาที่เจาะอยู่กลอนประตู ก็พอดีถูกเจ้าพนักงานจับได้ดังนี้ มีผิดฐานพยายามลักทรัพย์

โจทก์ฟ้องและบรรยายฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้ร้ายลักทรัพย์ไป และพรรคพวกของจำเลยเป็นผู้รับของร้ายไปจำนำไว้โดยรู้ว่าเป็นของได้มาจากการกระทำ+กฎหมาย ดังนี้ยังไม่ถือว่าโจทก์ได้บรรยายฟ้องในความผิดฐานรับของโจรจะ+ให้ลงโทษฐานรับของโจรไม่ได้

จำเลยเป็นเสมียนทางราชการตั้งให้เป็นกรรมการขายทอดตลาดของกลางได้ยักยอกเอาเงินค่าขายทอดตลาดทรัพย์ไว้เป็นประโยขน์ตนเสีย ต้องมีความผิดตาม ม. 319 (3) ความผิดตาม ม. 319 (3) ไม่ใช่ความผิดส่วนตัว แม้ผู้เสียหายมิได้ร้องทุกข์อัยยการมีอำนาจนำคดีขึ้นว่ากล่าวได้รอการลงอาญา

ในคดีอาญาเมื่อศาลชั้นต้นเห็นเป็นการสมควร ก็มีอำนาจสั่งเรียกสำนวนการสอบสวนมาประกอบการพิจารณา และมีอำนาจ หมายเรียกบุคคลอื่นที่คู่ความมิได้อ้างมาเป็นพะยานได้

จำเลยเป็นเจ้าพนักงานเข้าไปทำการรังวัดที่ซึ่งโจทก์อาศัยอยู่ โจทก์ไม่ยอมให้รังวัดกล่าว่า ต้องให้กำนันผู้ใหญ่บ้านมาก่อน จึง จะให้รังวัดได้ จำเลยเห็นว่าโจทก์ขัดขวางเจ้าพนักงาน จึงร้องกล่าวโทษขอให้ลงโทษโจทก์ดังนี้ จำเลยยังไม่มีผิดฐานร้องเรียนเท็จตาม ม.158